Burdur ve Isparta Arasında Bulunan Üst Tersiyer Denizel Tortul Kayaçlarının Nannofosillerle Biyostratigrafik Çözümlenmesi

Yıl 2017, Cilt: 21 Sayı: 1, 79 - 87, 15.04.2017

Gülin Yavuzlar , Enis Kemal Sagular

Öz

Bu çalışmanın amacı Gökçebağ (Burdur) ve Yakaören (Isparta) köyleri arasındaki bölgede yer alan Geç Tersiyer yaşlı denizel kırıntılıların biyostratigrafik çözümlenmesidir. Çalışma konusunu oluşturan denizel tortul kayaçların biyostragrafik çözümlemesinde, eş yaşlı ve taşınmış olarak kökensel ayrımlanmış 93 adet nanoplankton türü tanımlanmış ve kayıtlara dayanarak Isparta Formasyonu’na ait Discoaster saipanensis NP17; Güneyce Formasyonu’na ait Triquetrorhabdulus caritanus NN1, Discoaster druggii NN2, Sphenolithus belemnos NN3 olmak üzere 4 aşmalı menzil zonu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Biyostratigrafi, Denizel tortul kayaçlar; Geç Tersiyer; Nannofosil; Gökçebağ (Burdur); Yakaören (Isparta)

Kaynakça

• [1] Gutnic, M., Monod, O., Poisson, A., Dumont, J.F., 1979. Geologie des Taurides Occidentales (Turquie). Mémorie de la Société Géologique du France, 137, 1–112.
• [2] Karaman, M.E. 1990. Isparta Güneyinin Temel Jeolojik Özellikleri. Türkiye Jeoloji Bülteni, 33, 57–67.
• [3] Karaman, M.E. 1994. Isparta-Burdur Arasının Jeolojisi ve Tektonik Özellikleri. Türkiye Jeoloji Bülteni, 37(2), 119–134.
• [4] Yağmurlu, F., 1994. Isparta güneyinde yeralan Tersiyer yaşlı türbiditik birimlerin fasiyes özellikleri. Geosound 24: 17-28.
• [5] Görmüş, M. ve Özkul, M. 1995. Gönen-Atabey (Isparta) ve Ağlasun (Burdur) Arasındaki Bölgenin Stratigrafisi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1, 43-64.
• [6] Şenel, M. 1997. 1/100000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları, J11 - Isparta Paftası. Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlügü, Yayın No: 4.
• [7] Görmüş, M. ve Hançer, M. 1997. Dereboğazı (Isparta Güneyi) Dolaylarındaki Karabayır Formasyonu’na ait Fasiyes Bulguları. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2 (1), 39-50.
• [8] Görmüş, M. Sagular, E.K., Çoban, H. 2001. The Miocene Sequence Characteristics, its Contact Relation to the Older Rocks and Lamprophyric Dykes in the Derebogazı Area (S Isparta, Turkey). In: Akıncı Ö.T., Görmüs M., Kusçu M., Karagüzel R., Bozcu
• [9] Hepdiniz, K., 2007. Akdağ (Isparta güneyi) Yöresindeki Tersiyer yaşlı denizel birimlerin nannofosillere dayanan stratigrafik incelemesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 56 s.
• [10] Hepdeniz, K., Sagular, E.K., 2009. Direkli ve Darıdere Köyleri (Isparta güneyi) yöresindeki Tersiyer yaşlı denizel kırıntılılarının nannofosil verilerinin kökensel ayırımına dayanan stratigrafik çözümlemesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 13(3), 245-264.
• [11] Sagular E.K., 2003. Nannofosil Verilerinin Stratigrafik Yaş ve Ortamsal Tanımlamalarda Kullanımına İlişkin Yeni Bir İnceleme Yöntemi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi (Özel Sayı), 7(2), 25-36.
• [12] Martini, E. 1971. Standard Tertiary and Quaternary Calcareous Nannoplankton Zonation. In: Farinacci A. (Ed.), Proceedings II. Planktonic Conference, Roma, 1970, 739–785.
• [13] Perch-Nielsen, K. 1985a. Mesozoic Calcareous Nannofossils. Pp. 329–426. In: H.M. Bolli, J.B. Saunders, K. Perch-Nielsen (Editors). Plankton Stratigraphy (Cambridge Earth Science Series), Cambridge University Press, 608 pp.
• [14] Perch-Nielsen, K. 1985b. Cenozoic Calcareous Nannofossils. Pp. 427–554. In: H.M. Bolli, J.B. Saunders, K. Perch-Nielsen (Editors). Plankton Stratigraphy (Cambridge Earth Science Series), Cambridge University Press, 608 pp.
• [15] Okada, H. ve Bukry, D. 1980. Supplementary Modification and _ntroduction of Code Numbers to the Low-Latitude Coccolith Biostratigraphic Zonation, (Bukry, 1973; 1975). Marine Micropaleontology, 5, 321-325.
• [16] Young, J., Bown, P.R., Lees, J.A., (2007) Erişim Tarihi: 26.05.2015 http://ina.tmsoc.org/Nannotax3/index.html
• [17] Folk, R. L., 1968, Petrology of Sedimentary Rocks: Austin, University of Texas Publication, 170 p.
• [18] Flügel, E., 1982. Microfacies analysis of limestones (translated by K. Chiristenson) Springer-Verlag, Berlin and New York, 1-633.
• [19] Poisson, A., 1977, Recherches geologiques dans les Taurides occidentales (Turquie): Th6se d'Etat Univ. Paris-Sud (Orsay). 795 s., yayınlanmamış.
• [20] Yalçınkaya, S., 1989. . Isparta-Ağlasun (Burdur) dolaylarının jeolojisi. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, Doktora Tez (yayınlanmamış), 176 s.
• [21] Sarıiz, K., 1985. Keçiborlu kükürt yataklarının oluşumu ve yörenin jeolojisi. Anadolu Üniversitesi yayını, no. 91, Doktora Tezi, 110s., 42 ek, Eskişehir.
• [22] MTA, 2010 (ed. M. Üzer). 1:100000 ölçekli Türkiye Jeoloji Haritaları No: 13, Isparta-M24 paftası. MTA Genel Müdürlüğü, Jeoloji Etüdleri Dairesi, Ankara, 26 pp.
• [23] Karaman, M. E., Meriç, E. ve Tansel, İ., (1988). Çünür (Isparta) dolaylarında Kretase-Tersiyer geçişi. Akdeniz Üniversitesi Isparta Mühendislik Fakültesi Dergisi 4, 80-100, Isparta.
• [24] Sagular, E.K., ve Görmüş, M., 2009. Isparta Yöresindeki Kretase-Tersiyer denizel tortullarında taşınmış nannofosil ve foraminifer bulguları. Hacettepe Üniversitesi Yerbilimleri Uygulama ve Araştırma Merkezi Dergisi, Yerbilimleri, 30 (2), 83-103.
• [25] Akbulut, A. 1977. Etüde geologique d’une partie du Taurus occidental au Sud d’Egridir (Turquie): These 3 Cycle Üniversite Paris-Sud Orsay, 203 pp.
• [26] Akbulut, A. 1980. Eğirdir Gölü güneyinde Çandır (Sütçüler-Isparta) yöresindeki Batı Torosların Jeolojisi. Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 23 (1), 1–9.
• [27] Yalçınkaya, S., Ergin, A., Afşar, Ö. P., Taner, K.., 1986. Batı Torosların jeolojisi, Isparta projesi raporu. Maden Teknik Arama Gebel Müdürlüğü Raporları (yayınlanmamış), Ankara
• [28] Önalan, M., 1979, Elmalı-Kaş (Antalya) arasındaki bölgenin jeolojisi. Doktora Tezi G.Ü. Fen Fakültesi Monografileri, sayı: 29, İstanbul, l40 sayfa, (yayınlanmamış).
• [29] Kazancı, N. ve Karaman, E., 1988, Gölcük (Isparta) Pliyosen volkaniklastik istifinin sedimantolojik özellikleri ve depolanma mekanizmaları. A.Ü. İsparta Müh. Fakültesi, Jeoloji Müh. Dergisi sayı 4
• [30] Martini, E. 1970. Standard Palaeogene calcareous nannoplankton zonation. Nature, 226, 560-1.
• [31] Martini, E. 1976. Cretaceous to Recent calcareous nannoplankton from the Central Pacific Ocean (DSDP Leg 33), Initial Rep. Deep Sea drill. Proj., 33, 383-423.
• [32] Bramlette, M. N. & Wilcoxon, J. A. 1967. Middle Tertiary calcareous nannoplankton of Cipero Section, Trinidad, W. I. Tulane Stud. Geol., 5, 93-131.
• [33] Martini, E., & Worsley, T. 1970. Standard Neogene calcareous nannoplankton zonation. Nature, 225, 289-90.
• [34] Bukry, D. 1973. Low-latitude coccolith biostratigraphic zonation. Initial Rep. Deep Sea drill. Proj., 15. 685-703.
• [35] Bukry, D. 1975. Coccolith and silicoflagellate stratigraphy, northwestern Pacific Ocean, Deep Sea Drilling Project Leg 32. Initial Rep. Deep Sea drill. Proj., 32, 677-701.
• [36] Sagular, E.K., ve Görmüş, M., 2006. New Stratigraphical Results and Significance of Reworking Based on Nannofossil, Foraminiferal and Sedimentological Records in Lower Tertiary Sequence from the North of Isparta Angle, Eastern Mediterranean. Journal of Asian Earth Sciences, 27, 78-98.