An Evaluation on the Compatibility of Crime of Stalking with Crime Theory

Yıl 2024, , 57 - 94, 29.06.2024

Muhammed Emre Tulay

https://doi.org/10.52273/sduhfd..1436465

Cited By: 1

Öz

Considering the criminal statistics and the legal steps taken in international law, the crime of stalking has entered our legal life under Article 123/A of the Turkish Penal Code (TPC) in order to meet the rightful expectation of the public and ultimately to protect the right of individuals to lead a peaceful life. This new regulation in the TPC needs to be evaluated in terms of the structural elements of the crime. At this point, who the perpetrator and the victim might be, the interpretation of the alternative acts, the reflections of the institution of error in connection with it, and the special appearances of the crime should be examined separately. In the analysis of the subject, doctrinal views about the regulation and the relevant norm in Article 238 of the German Penal Code were also utilized. In the face of the fact that stalking crime is a new norm, and that crime can be committed together with sexual harassment, threats and insults, it is hoped that our analyzes from the perspective of substantive criminal law will contribute to the doctrine and guide the practice.

Anahtar Kelimeler

Danger Crimes, Persistency, Objective Conditions of Criminality, Use a Person as a Means, Joinder

Israrlı Takip Suçunun Suç Teorisi ile Uyumu Üzerine Bir Değerlendirme

Öz

Ülkemiz ve dünyadaki istatistiki veriler ile uluslararası hukukta atılan yasal adımlara bakıldığında kamuoyunda oluşan haklı beklentiyi karşılamak ve nihayetinde kişilerin huzurlu bir hayat sürme hakkını korumak adına, 12.5.2022 tarih ve 7406 sayılı Kanunla birlikte TCK m. 123/A altında ısrarlı takip suçu, Türk hukuk sisteminde yerini almıştır. TCK’da hürriyete karşı suçlar altında konumlandırılan bu yeni düzenleme, suçun yapısal unsurları bakımından değerlendirmeye muhtaçtır. Bu noktada fail ve mağdurun kimler olabileceği, seçimlik hareketlerin yorumu, kastın kapsamı, onunla bağlantılı şekilde hata kurumunun yansımaları ve suçun özel görünüş şekilleri ayrı ayrı incelenmelidir. Konu analizinde Alman Ceza Kanunu 238. maddesinde yer alan düzenleme ve ilgili norm hakkındaki doktrin görüşlerinden de istifade edilmiştir. TCK m. 123/A hükmünün henüz 2022 tarihinde hukuk sistemine giren yeni bir norm olması ve ısrarlı takibin sözlü davranışın tipik hareketin parçası olduğu cinsel taciz, tehdit, hakaret gibi suçlarla birlikte işlenebilme olasılığı karşısında, maddi ceza hukuku perspektifinden yaptığımız hukuki analizlerin Türk hukuk doktrinine katkı sunması ve uygulamaya yol göstermesi umut edilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Tehlike Suçu, Israr, Objektif Cezalandırılabilme Şartı, Araç Kişi, İçtima

Kaynakça

• Akbulut B, Ceza Hukuku Genel Hükümler (7. Bs. Adalet Yayıncılık 2020).
• Akgün MH., Kadına Yönelik Şiddetle Mücadele Yükseltilen Cezalar ve Israrlı Takip Suçu (Seta 2022).
• Artuk ME, Gökcen A, Alşahin ME ve Çakır K, Ceza Hukuku Genel Hükümler (16. Bs. Adalet Yayıncılık 2022).
• Balcı M ve Çakır K, ‘Israrlı Takip Suçu (TCK m. 123/A)’ (2022) 10 (2) Kadir Has Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 323-339.
• Beck’sche Online-Kommentare (57. Ed., 1.5.2023) (BeckOK StGB/Valerius).
• Demirbaş T, Ceza Hukuku Genel Hükümler (15. Bs., Seçkin Yayıncılık 2020).
• Doğan R, ‘Kadına Yönelik Şiddetin Bir Türü Olarak, Israrlı Takip (Stalking) Kavramı ve Suçu’ (2014) Ankara Barosu Dergisi 137-154.
• Dülger MV, ‘Normatif Düzenleme Açısından Israrlı Takip Suçu (TCK m. 123/A)’ (2022) İstanbul Aydın Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 21-57.
• Ekici Şahin M, ‘Dolaylı Failliğe İlişkin Bazı Sorunlar’ (2013) 8 (109-110) BUHFD 7-25.
• Erdem MR, ‘Suçun Konusunda Yanılma ve Sapma’ (2019) 21 DEÜHFD 43-68.
• Ersoy U, Ceza Hukukunda Objektif Cezalandırılabilme Şartları (Adalet Yayıncılık 2015).
• Eryıldız S, Täterschaft und Teilnahme im deutschen und türkischen Strafrecht (Dr. Kovač Yayıncılık 2016).
• Fischer T, Strafgesetzbuch mit Nebengesetzen (66. Bs., C.H.Beck Yayıncılık 2019).
• Gazeas N, ‘Der Stalking-Tatbestand – § 238 StGB (Nachstellung)’ (2007) JR 497-505.
• Gerhold Sönke Florian, ‘Entgrenzung des Nachstellungstatbestands’ (2021) ZRP 118-121.
• Hafızoğulları Z ve Özen M, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (12 Bs. US-A Yayıncılık 2019).
• Hakeri H, Ceza Hukuku Genel Hükümler (27. Bs. Adalet Yayıncılık 2022).
• Karaaslan R, ‘Ceza Hukukunda Şahısta Hata ve Hedefte Sapma’ (2019) (2) GSÜHFD 215-315.
• Kindhäuser U ve Zimmermann T, Strafrecht Allgemeiner Teil (9. Bs. Nomos Yayıncılık 2020).
• Kindhäuser U, Neumann U, Paeffgen Hans-Ullrich ve Saliger Frank, Strafgesetzbuch, Nomos Kommentar (6. Bs., Nomos Yayıncılık 2023) (NK-StGB/Sonnen).
• Koca M ve Üzülmez İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (14. Bs. Seçkin Yayıncılık 2021).
• — —, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (6. Bs. Adalet Yayıncılık 2019).
• Kretschmer J, ‘Der neue § 238 StGB: Cyberstalking und andere Änderungen’ (2022) JA 41-46.
• Krüger M, ‘Stalking in allen Instanzen – Kritische Bestandsaufnahme erster Entscheidungen zu § 238 StGB’ (2010) NStZ 546-553.
• Lackner K, Kühl K ve Heger M, Strafgesetzbuch Kommentar (30. Bs., C.H.Beck Yayıncılık 2023) (Heger StGB). Matt H ve Joachim R, Strafgesetzbuch Kommentar (2. Bs. Franz Vahlen Yayıncılık 2020).
• Maurach R, Gössel KH ve Zipf H, Strafrecht Allgemeiner Teil-2 (8. Bs. C.F.Müller Yayıncılık 2014.
• Mitsch W, ‘Der neue Stalking-Tatbestand im Strafgesetzbuch’ (2007) NJW 1237-1240.
• Mosbacher A, ‘Nachstellung – § 238 StGB’ (2007) NStZ 665-671.
• Münchener Kommentar zum Strafgesetzbuch (4. Auflage, C H Beck 2021) (MüKoStGB/Gericke).
• Neubacher F ve Seher G, ‘Das Gesetz zur Strafbarkeit beharrlicher Nachstellungen (§ 238 StGB) ’ (2007) JZ 1029-1036.
• Özar S, ‘Israrlı Takip Suçu (TCK m. 123/A)’ (2022) AÜHFD 1397-1430.
• Özbek VÖ, Doğan K ve Bacaksız P, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (17. Bs., Seçkin Yayıncılık 2022).
• Özen M ve Atacan K, ‘Kişilerin Huzur ve Sükununu Bozma Suçu’ (2019) AÜHFD 479-527.
• Özgenç İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (18. Bs., Seçkin Yayıncılık 2022).
• — —, ‘Failliğin Üçüncü Bir Görünüş Şekli Olarak Müşterek Faillik’ 1994 4 (1-2) SÜHFD 159-190.
• Öztürk B ve Erdem MR, Uygulamalı Ceza Hukuku ve Güvenlik Tedbirleri Hukuku (20. Bs., Seçkin Yayıncılık 2020).
• Roxin C, Strafrecht Allgemeiner Teil Band II (C.H.Beck Yayıncılık 2003).
• Roxin C ve Greco L, Strafrecht Allgemeiner Teil Band I (5. Bs, C.H.Beck Yayıncılık 2020).
• Schöch H, ‘Zielkonflikte beim Stalking–Tatbestand’ (2013) NStZ 221-224.
• Soyaslan D, Ceza Hukuku Genel Hükümler (8. Bs. Yetkin Yayıncılık 2018).
• Strafgesetzbuch Kommentar (Adolf Schönke ve Horst Schröder) (30. Auflage, C H Beck 2019).
• Taşkın ŞC, ‘Israrlı Takip Suçu’ (2023) İstanbul Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi (2023) 91-135.
• Tezcan D, Erdem M. Ruhan ve Önok, R. Murat, Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku (20. Bs. Seçkin Yayıncılık 2022).
• Toroslu N ve Toroslu H, Ceza Hukuku Genel Kısım (25. Bs., Savaş Yayıncılık 2019).
• Tulay ME, Ceza Hukukunda Şahısta veya Konuda Hata (Adalet Yayıncılık 2022).
• Tunç K, ‘Karar Analizi – Telefonda İşlenen Suçlarda Şahısta Hata’ (2019) 25 (1) MÜHF-HAD 471-480.
• Valerius B, ‘Stalking: Der neue Tatbestand der Nachstellung in StGB’ (2007) JR 319-324.
• Yenisey F ve Plagemann G, Alman Ceza Kanunu (2. Bs., Beta Yayıncılık 2015).
• Yokuş Sevük H, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (2. Bs. Adalet Yayıncılık 2019)
• Zafer H, Ceza Hukuku Genel Hükümler (7. Bs. Beta Yayıncılık 2019).