Bu makalede, öncelikle “anlama”nın
tanımını yaparak; “Kur’ân’ı Anlama” üzerinde duracağız. Kur’ân’da “anlama”
fiilinin gerçekleştiği merkez, sanıldığının aksine, “beyin” değildir.
Kur’ân’da “anlama”nın meydana geldiği merkezler; “القلب/kalb”, “اللب/lubb”, “الفؤاد/fu’âd”,
“الصدر/sadr”, “النهى/nuhâ”,
“الحجر/hicr”
gibi kelimelerle ifade edilmektedir. Çalışmamızda bu merkezlerin ne anlam ifade
ettiklerini açıklayacağız. Daha sonra
Kur’ân’da, “anlama, kavrama ve farkına varma”ya dâir; “الفقه/fıkh-التّفقُّه/tefakkuh”, “الفهم/fehm”, “الإدراك/idrâk”,
“الشُّعُور/şu‘ûr”, “الوَعْى/va‘y”
gibi kelimeler hakkında özet bilgiler
vereceğiz. Ayrıca söz konusu kelimelerin aralarındaki ince anlam ayrımlarını
ortaya koymaya çalışacağız.
“Düşünme” ile “anlama”
kavramları birbirinden farklı kavramlar olmasına rağmen; Kur’ân’da geçen “düşünme”
anlamındaki kelimeler, “anlama” ma‘nâsında; “anlama” ma‘nâsındaki
kelimeler de “düşünme” anlamında Türkçeye çevrilmektedir. Bu yüzden
kavram kargaşası meydana gelmektedir. Dolayısıyla bu kavram kargaşasını, bir
nebzede olsa önleyebilmek için, zikri geçen kelimeler arasındaki ince anlam
ayrımlarının bilinmesi lâzımdır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 25 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 40 |