AB Yerel Yönetim Anlayışının Yerele Yansımaları: K.Maraş Belediyeleri Örneği

Yıl 2014, Cilt: 19 Sayı: 2, 1 - 19, 01.06.2014

  Prof.Dr.Uğur Yıldırım Arş.Gör.Aziz Belli Nuh Ateş Mehmet Sabri Kılıç

Öz

With the globalization occurring in the world's economic, social and political changes is affected countries in European Union (EU). As a result of these changes, EU decided to give full membership statues for 10 new countries in 2004. Despite of these enlargement policies, negotiation with Turkey, who is applied for full membership in 1987, is started in October 3, 2005. Pursuant to the latest legal arrangements in the structure of Turkish public administration, maybe being functional single local governing body is Mayor, It is important How Mayors perceive that EU local Government mentality and how much they adopt it. The aim of this study,in the scale of K.Maraş local government, to measure Turkish local governments knowledge about Euopean Union local government mentality

Anahtar Kelimeler

-

AB YEREL YÖNETİM ANLAYIŞININ YERELE YANSIMALARI: K.MARAŞ BELEDİYELERİ ÖRNEĞİ

Öz

Küreselleşme ile birlikte dünyada meydana gelen ekonomik, sosyal ve siyasal değişimler her ülkeyi olduğu gibi Avrupa Birliği ülkelerini de etkilemiştir. Yaşanan değişimler sonucunda 2004 yılında AB çok önemli bir genişleme politikası kararı alarak 10 yeni ülkeye tam üye statüsü kazandırmıştır. Bu genişleme politikasına rağmen 1987’de AB’ye tam üyelik başvurusunda bulunan Türkiye ile müzakere süreci ancak 3 Ekim 2005 tarihinde başlamıştır. Bu çalışma, K.Maraş belediyeleri ölçeğinde Türk yerel yönetimlerinin AB yerel yönetim anlayışını ne kadar bildikleri ve benimsediklerinin ölçülerek, AB’ye tam üyeliğe ne kadar hazır olduklarını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu kapsamda çalışmada 32 adet K.Maraş merkez, ilçe ve belde belediye başkanı nezdinde 39 sorudan oluşan anket uygulanması yöntemi kullanılmıştır. Sorular ile Türkiye’nin AB ile müzakere sürecinde ve katılım aşamasında AB yerel yönetim anlayışının uygulayıcılar nezdinde ne kadar bilindiğinin ve uygulanabileceğinin ölçülmesine çalışılmıştır. Araştırmada öncelikle AB yerel yönetim anlayışı teorik olarak ele alınarak, uygulanan anket çalışmasının araştırma alanının siyasal, sosyo-ekonomik özelliklerine değinilmekte ve çalışmanın sonuçları AB yerel yönetim anlayışı ve Türk yerel yönetimleri bağlamında değerlendirilmektedir

Anahtar Kelimeler

Avrupa Birliği, AB Yerel Yönetim İlkeleri, Türk Yerel Yönetimleri, K.Maraş Belediyeleri

Kaynakça

• AKDEMİR, T. ve ULUSOY, A. (2005). Mahalli İdareler Teori-Uygulama-Maliye, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• AKIN, C. (1997). "Türkiye'de Yerel Özerkliğin Anlamı", Türk İdare Dergisi, 69(414).
• Avrupa Birliği Bakanlığı, http://www,abgs,gov,tr, 17.03.2014.
• BULUT, Y. ve TANIYICI, Ş. (2007). “Türkiye‟de Belediye Meclis Üyelerinin Temsil Ediciliği ve Kent Yönetimindeki Etkisi”, (Ed.) ÖZGÜR, H. ve KÖSECİK, M. Yerel Yönetimler Üzerine Güncel yazılar-II, Nobel Yayın Dağıtım.
• ÇEKİÇ A. (2010), “ Küreselleşen Dünyada Yerelleşme Süreci ve Yerelleşmede Demokratik Zeminin Sağlamlaştırılması İçin E-katılımcılık Çözümünün Değerlendirilmesi”, C,Ü, İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 11(2):155-168,
• ÇEVİK, H.H. (2010). Kamu Yönetimi Kavramlar-Sorunlar-Tartışmalar, Seçkin Yayınevi, Ankara.
• ÇEVİKBAŞ, R. (2008). “Türkiye‟de Yerel Yönetimlerde Yerel Özerklik ve İdari Vesayet”, Yerel Siyaset Dergisi, 32: 74-86.
• ÇUKURÇAYIR, M.A. (2006). Siyasal Katılma ve Yerel Demokrasi, Çizgi Kitabevi, Konya.
• ÇUKURÇAYIR, M.A. (2011). “Yerel Yönetimlerde „Avrupalılaşma‟ ve Demokratikleşme”, Dış Denetim, Nisan Mayıs-Haziran:5-10
• DEMİRKAYA, Y. (2008). “Birleşik Avrupa‟nın Yerelleşme Politikası”, (Ed.) BOZLOĞAN, R. ve DEMİRKAYA, Y., Türkiye‟de Yerel Yönetimler, Nobel Yayın Dağıtım:29-44,
• EGELİ, H. ve DİRİL, F. (2012). “Türkiye‟de Yerel Yönetimlerde Mali Özerklik ve Vergilendirme Yetkisi”, Sayıştay Dergisi, 84: 25-44.
• EMİNİ, F.T. (2009). “Türkiye'de Yerel Yönetimler Reformunun İç ve Dış Dinamikleri”, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 16(2): 31-48.
• ERYILMAZ, B. (2012). Kamu Yönetimi, Umuttepe Yayınları, Kocaeli.
• ESEN, E. (2006). “Yerel Yönetimlerin Avrupa Birliği Konusunda Eğitim Gereksinimleri: Görüşler ve Öneriler”, Çağdaş Yerel Yönetimler, 15(3): 7-26,
• HOFFSCHULTE, H. (1994). Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma, Uluslararası Yerel Yönetim Semineri, Türk Belediyecilik Derneği Yayını, Ankara.
• KELEŞ, R. (2006). Yerinden Yönetim ve Siyaset, Cem Yayınevi, İstanbul.
• KESER, H. (2004). “Avrupa Bütünleşme Sürecinde Yerel Yönetimler”, Yerel Yönetimler Kongresi Dünden Bugüne Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma Bildiriler Kitabı, 3-4 Aralık 2004:117-125
• KOCAK, S.Y. ve EKŞİ, A. (2010). “Katılımcılık ve Demokrasi Perspektifinden Türkiye'de Yerel Yönetimler”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21: 295-307.
• OKUR, F. ve ÇAKICI, B. A. (2011). “Küreselleşme Sürecinde Yerelleşme ve Yerel Demokrasi”, Akademik Bakış Dergisi, 11: 1-12,
• ÖKMEN, M. ve PARLAK, B. (2008). Kuramdan Uygulamaya Yerel Yönetimler İlkeler Yaklaşım ve Mevzuat, Alfa Aktüel Yayınları, İstanbul.
• ÖKMEN, M. ve CANAN, K. (2009). “Avrupa Birliği‟ne Üyelik Sürecinde Türk Kamu Yönetimi”, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 16(1): 139-171.
• ÖZER, M.A. (2000). “Yerel Demokrasi, Demokratik Yerel Yönetimler ve Yerel Yönetimlerin Demokratikleşmesi Kavramlarının Tahlili Üzerine”, Türk İdare Dergisi, 72(426).
• PARLAK, B. (2014). “Avrupa Birliği Perspektifinden Merkezi Yönetim - Yerel Yönetim İlişkileri”, Tesam Akademi Dergisi, 1(1): 7-40.
• PUSTU, Y. (2005). “Yerel Yönetimler ve Demokrasi”, Sayıştay, 57: 121-134.
• SERTESEN, S. (2013). “Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı Reform Açısından Önemli 15.03.2014.
• http://www,tepav,org,tr/tr/ekibimiz/s/96/Selcuk+Sertesen,
• ŞAN, G. (2007). “AB ve Yerel Yönetimler Bağlamında Subsidiarite (Yerindelik) İlkesi”, http://www,yerelsiyaset,com/pdf/temmuz2007/11,pdf, 17.03.2014.
• TOPRAK, Z. (2006). Yerel Yönetimler, Nobel yayın Dağıtım, Ankara.
• TORTOP, N., AYKAÇ, B., YAYMAN, H. ve ÖZER, A., M. (2008). Mahalli İdareler, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• TOSUN, E.K. (2007). “Avrupa Birliği'ne Üyelik Sürecinde Türkiye'de Yerel Yönetimler ve Sivil Toplum Kuruluşları”, Paradoks, Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 3(2).
• ULUSOY, A. ve TEKDEMİR, T. (2009). “Yerel Yönetimler ve Mali Özerklik: Türkiye ve OECD Ülkelerinin Karşılaştırmalı Analizi” Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(21): 259-287.
• YAYLI, H. ve PUSTU, Y. (2008). “Yerel Demokrasinin İlkeleri”, Karadeniz Araştırmaları, 16: 133-153,
• YILDIRIM, S. (1993). Yerel Yönetim ve Demokrasi, IULA-EMME Yayınları, İstanbul.
• YILDIRIM, U., ÖNER, Ş., AKSU, H. ve TATLI, S., M. (2011). “Yerel Temsil Ve Katılım Bağlamında Belediye Meclisleri: Kahramanmaraş Ve Sivas Örnekleri”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15) :507-530.
• YILDIRIM, U., BULUT, Y., TANIYICI, Ş. ve DÖNMEZ, O.D. (2012). “İl Genel Ve Belediye Meclis Üyelerinin Yerel Yönetimler Konusunda Avrupa Birliğine İlişkin Yaklaşımları: Hatay Örneği”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(17): 1-16.
• YILMAZ, A. ve ÖKMEN, M. (2004). Kamu Yönetimi, Gazi Kitabevi, Ankara.
• YÜKSEL, F. (2005). “Yerel Özerklik Kavramı Üzerine Bir İnceleme”, (Ed.) ÖZGÜR, H. ve KÖSECİK, M., Yerel Yönetimler Üzerine Güncel yazılar-I, Nobel Yayın Dağıtım, 275-296.