1. AUGUSTİNE, N. R. (2000). Önlemeye Çalıştığınız Krizi Yönetmek. Harward Business Review Dergisinden Seçmeler: Kriz yönetimi. (S. Atay, Çev.). İstanbul: Acar Matbaacılık (MESS Yayını No: 328).
2. ASUNAKUTLU, N., SAFRAN B., (2004), “Stratejik Yönetim Açısından Kriz Kaynaklarına İlişkin Bir Değerlendirme”, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, cilt 6, sayı 2, 51-58.
3. ATAMAN, Göksel. (2001), İşletme Yönetimi, Temel Kavramlar ve Yeni Yaklaşımlar. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
4. BALTAS, Z. (2004). Krizde Fırsatları Görmek: Yöneticiler için krizde yönetim el kitabı (2. baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
5. CAN, H. (1997). Organizasyon ve Yönetim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
6. ÇELİK, C. ve ÖZDEVECİOĞLU, M. (2002), “Otel İşletmelerinin Ekonomik Krizden Etkilenme Düzeyleri Ve Kriz Dönemlerinde Uyguladıkları Politikalara İlişkin Bir Araştırma” Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 9 / Sayı: 9, 56-74
7. DEMİRTAŞ, H. (2000), “Kriz Yönetimi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, sayı 23, Yaz, 353-373.
8. DİNÇER, Ö. (1998), Stratejik Yönetim, İstanbul, Beta Yayıncılık.
9. FINK, S. (1986), Crisis Management Planning for The Inevitable, Newyork, Amacom.
10. FİLİZ, E. (2007). Türk Kamu Yönetiminde Kriz Yönetimi. İstanbul: Alfa Akademi Basım Yayım.
11. GERÇİK, İ. Z. (2002). Örgüt kültürünün yöneticilerin krize hazırlıklı olma durumuna etkisi: Pendik sanayi bölgesinde yapılan bir uygulama. Yayımlanmamıs yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
12. GUILHERME, S. (1997), Crisis Management and the Hospitality Industry – A Theoretical Approach, Midsweden University, Östersund, Sweeden.
13. HAŞİT, G. (2000), “İşletmelerde Kriz Yönetimi ve Türkiye’nin Büyük Sanayi İşletmeleri Üzerinde Yapılan Bir Uygulama”, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
14. KAHYA E., M. (2008), Kobilerde Kriz Yönetimi, Oluşabilecek Sorunlar ve Sorunların Giderilmesi İçin Uygulanabilecek Stratejiler, Kadir Has Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
15. KINGIR, S. (2006), “Bir Hizmet İşletmesi Olarak Beş Yıldızlı Otel İşletmelerindeki Yönetsel Sorunlar”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı 15, 457-482
16. KOÇEL, T. (1993), “İşletmelerde Kriz Durumlarında Yönetim Uygulamaları”, Zaman Yönetimi ve Kriz Yönetimi Semineri, TÜSSİDE, 26 – 28 Mayıs, 23.
17. KÖROĞLU A. (2004), “Turizm İşletmelerinin Muhtemel Krizlere Yönelik Hazırlık Çalışmaları Ve Seyahat Acentalarında Bir Uygulama”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi . Cilt 7, Sayı 12, 69-87.
18. MITROFF, Ian I. (1994), “Crisis Management and Environmentalism: a Natural Fit”.California Management Review. Winter, V.36, N.2, S. 101-114.
19. ÖZDEVECİOĞLU, Ö. (2001), Kriz Yönetimi, Kriz Dönemi Stratejileri ve Krizin Kayseri İşletmeleri Üzerindeki Etkilerine İlişkin Bir Araştırma, Kayseri: GESİAD Yayınları.
20. POTTER, V. D. (1991), “Success Under Fire:Policies to Prosper in Hostile Times”, California Management Review, V.33, 2, 24-38.
21. REGESTER, M., (1989), Crises Management, London: Hutchiston Pub.
22. ŞİMŞEK, M. S. (2001), Yönetim ve Organizasyon, Konya: Günay Ofset.
23. TANRISEVDİ, A. ve OKUMUŞ, F. (2007), “Turizm İşletmelerinde KrizYönetimi” Sürdürülebilir Rekabet Avantajı Elde Etmede Turizm Sektörü: Sektörel Stratejiler ve Uygulamalar (Editörler: Dr. Melih Bulu İ.Hakkı Eraslan), Uluslararası Rekabet Araştırmaları Kurumu Derneği (URAK) Yayınları Yayın No: 2007/1.
24. TAPANI, H., (1997), “Towards New Ways of Action – A Case Study”, 13th Triennial Congress of the International Ergonomics Association Tampare, Organizational Design and Management, Finland, 1997, 56
25. TENGİLİMOĞLU, D. ve ÖZTÜRK, Y. (2004), İsletmelerde Halkla İlişkiler, Ankara: Seçkin Kitapevi.
26. TOPALOĞLU, M., TUNÇ, A. (1997), “Turizm İsletmelerinde Kriz Yönetimi”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 1-2 (8), 1997, 88-94.
27. TUTAR, H. (2000), Kriz ve Stres Ortamında Yönetim, İstanbul: Hayat Yayınları.
28. TÜZ, VERGİLİEL . M. (2001), Kriz ve İşletme Yönetimi, İstanbul: Alfa Yay., 1. basım, Sf:3-12.
29. TÜZ, VERGİLİEL, M (2004), Kriz Yönetimi, İşletmelerde Uygulama İçin Temel Adımlar, İstanbul: Alfa Aktüel Yayınları
30. YILMAZ D., Ö. (2004), Turizm İşletmelerinde Kriz Yönetimi ve Konaklama İşletmeleri Yöneticilerinin Krizlere İlişkin Yaklaşımlarına Yönelik Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
KRİZ DÖNEMLERİNDE KONAKLAMA İŞLETMELERİNİN KRİZ YÖNETİMİ UYGULAMALARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA
İşletmelerin kriz yönetimine olan gereksinimi son bir yıldır yaşanan finansal krizle daha belirgin hale gelmiştir. Bu nedenle konaklama işletmelerinin de kriz yönetimi konusunda duyarlı hareket etmeleri önem taşımaktadır. Buradan hareketle bu araştırmada öncelikle kriz ve kriz yönetimine ilişkin teoriler açıklanmış ardından da Türkiye’de faaliyet gösteren konaklama işletmelerinin uyguladıkları kriz yönetimi stratejileri ile yöneticilerin kriz yönetimi konularındaki görüşleri ve uygulamaları araştırılmıştır.
1. AUGUSTİNE, N. R. (2000). Önlemeye Çalıştığınız Krizi Yönetmek. Harward Business Review Dergisinden Seçmeler: Kriz yönetimi. (S. Atay, Çev.). İstanbul: Acar Matbaacılık (MESS Yayını No: 328).
2. ASUNAKUTLU, N., SAFRAN B., (2004), “Stratejik Yönetim Açısından Kriz Kaynaklarına İlişkin Bir Değerlendirme”, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, cilt 6, sayı 2, 51-58.
3. ATAMAN, Göksel. (2001), İşletme Yönetimi, Temel Kavramlar ve Yeni Yaklaşımlar. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
4. BALTAS, Z. (2004). Krizde Fırsatları Görmek: Yöneticiler için krizde yönetim el kitabı (2. baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
5. CAN, H. (1997). Organizasyon ve Yönetim. Ankara: Siyasal Kitabevi.
6. ÇELİK, C. ve ÖZDEVECİOĞLU, M. (2002), “Otel İşletmelerinin Ekonomik Krizden Etkilenme Düzeyleri Ve Kriz Dönemlerinde Uyguladıkları Politikalara İlişkin Bir Araştırma” Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 9 / Sayı: 9, 56-74
7. DEMİRTAŞ, H. (2000), “Kriz Yönetimi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, sayı 23, Yaz, 353-373.
8. DİNÇER, Ö. (1998), Stratejik Yönetim, İstanbul, Beta Yayıncılık.
9. FINK, S. (1986), Crisis Management Planning for The Inevitable, Newyork, Amacom.
10. FİLİZ, E. (2007). Türk Kamu Yönetiminde Kriz Yönetimi. İstanbul: Alfa Akademi Basım Yayım.
11. GERÇİK, İ. Z. (2002). Örgüt kültürünün yöneticilerin krize hazırlıklı olma durumuna etkisi: Pendik sanayi bölgesinde yapılan bir uygulama. Yayımlanmamıs yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
12. GUILHERME, S. (1997), Crisis Management and the Hospitality Industry – A Theoretical Approach, Midsweden University, Östersund, Sweeden.
13. HAŞİT, G. (2000), “İşletmelerde Kriz Yönetimi ve Türkiye’nin Büyük Sanayi İşletmeleri Üzerinde Yapılan Bir Uygulama”, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
14. KAHYA E., M. (2008), Kobilerde Kriz Yönetimi, Oluşabilecek Sorunlar ve Sorunların Giderilmesi İçin Uygulanabilecek Stratejiler, Kadir Has Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
15. KINGIR, S. (2006), “Bir Hizmet İşletmesi Olarak Beş Yıldızlı Otel İşletmelerindeki Yönetsel Sorunlar”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı 15, 457-482
16. KOÇEL, T. (1993), “İşletmelerde Kriz Durumlarında Yönetim Uygulamaları”, Zaman Yönetimi ve Kriz Yönetimi Semineri, TÜSSİDE, 26 – 28 Mayıs, 23.
17. KÖROĞLU A. (2004), “Turizm İşletmelerinin Muhtemel Krizlere Yönelik Hazırlık Çalışmaları Ve Seyahat Acentalarında Bir Uygulama”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi . Cilt 7, Sayı 12, 69-87.
18. MITROFF, Ian I. (1994), “Crisis Management and Environmentalism: a Natural Fit”.California Management Review. Winter, V.36, N.2, S. 101-114.
19. ÖZDEVECİOĞLU, Ö. (2001), Kriz Yönetimi, Kriz Dönemi Stratejileri ve Krizin Kayseri İşletmeleri Üzerindeki Etkilerine İlişkin Bir Araştırma, Kayseri: GESİAD Yayınları.
20. POTTER, V. D. (1991), “Success Under Fire:Policies to Prosper in Hostile Times”, California Management Review, V.33, 2, 24-38.
21. REGESTER, M., (1989), Crises Management, London: Hutchiston Pub.
22. ŞİMŞEK, M. S. (2001), Yönetim ve Organizasyon, Konya: Günay Ofset.
23. TANRISEVDİ, A. ve OKUMUŞ, F. (2007), “Turizm İşletmelerinde KrizYönetimi” Sürdürülebilir Rekabet Avantajı Elde Etmede Turizm Sektörü: Sektörel Stratejiler ve Uygulamalar (Editörler: Dr. Melih Bulu İ.Hakkı Eraslan), Uluslararası Rekabet Araştırmaları Kurumu Derneği (URAK) Yayınları Yayın No: 2007/1.
24. TAPANI, H., (1997), “Towards New Ways of Action – A Case Study”, 13th Triennial Congress of the International Ergonomics Association Tampare, Organizational Design and Management, Finland, 1997, 56
25. TENGİLİMOĞLU, D. ve ÖZTÜRK, Y. (2004), İsletmelerde Halkla İlişkiler, Ankara: Seçkin Kitapevi.
26. TOPALOĞLU, M., TUNÇ, A. (1997), “Turizm İsletmelerinde Kriz Yönetimi”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 1-2 (8), 1997, 88-94.
27. TUTAR, H. (2000), Kriz ve Stres Ortamında Yönetim, İstanbul: Hayat Yayınları.
28. TÜZ, VERGİLİEL . M. (2001), Kriz ve İşletme Yönetimi, İstanbul: Alfa Yay., 1. basım, Sf:3-12.
29. TÜZ, VERGİLİEL, M (2004), Kriz Yönetimi, İşletmelerde Uygulama İçin Temel Adımlar, İstanbul: Alfa Aktüel Yayınları
30. YILMAZ D., Ö. (2004), Turizm İşletmelerinde Kriz Yönetimi ve Konaklama İşletmeleri Yöneticilerinin Krizlere İlişkin Yaklaşımlarına Yönelik Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
Seçilmiş, A., & Sarı, Y. (2010). KRİZ DÖNEMLERİNDE KONAKLAMA İŞLETMELERİNİN KRİZ YÖNETİMİ UYGULAMALARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 501-520.