Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

LABOR RELATIONS AND ETHICS: A RESEARCH ON MAINSTREAM HUMAN RESOURCE MANAGEMENT PERSPECTIVE

Yıl 2019, Cilt: 24 Sayı: 2, 349 - 368, 30.04.2019

Öz

In this study, the ethical perspective of the mainstream Human Resources Management (HRM) was evaluated with a specific focus on working relations. Secondarily, attention is paid to what is important to make ethical values prevail in employment relations. Due to the fact that both business ethics and HRM focus on human behavior, the moral values and moral tendencies of HR managers and employees are of great importance. The sample consists of persons responsible for HRM processes in the enterprises operating in Antalya. Ethical values and tendencies of the said group were analyzed through the data obtained. According to the results of the research, the set of values with the highest score have turned out to be “the ethics of autonomy” and “community ethics values” has the second place. In terms of ethical tendencies, on the other hand, participants adopt a deontological ethics approach over virtue ethics.

Kaynakça

  • ARSLAN, M. (2012). İş ve Meslek Ahlâkı. Siyasal Kitabevi, Ankara.
  • AYDIN, İ. (2016). Yönetsel, Mesleki ve Örgütsel Etik, Pegem Akademi, Ankara.
  • BEKTAŞ, Ç. (2016). İş Ahlâkı ve Sosyal Sorumluluk, Beta, İstanbul.
  • BENNINGTON, L. (2007). “HR Managers as Ethics Agents of the State”, Human Resource Management: Ethics and Employment: 137.
  • BOWIE, N. E. (1998). “A Kantian Theory of Meaningful Work”, Journal of Business Ethics, 17(9): 1083-1092.
  • CALDWELL, C.ve ANDERSON, V. A. (2018). “Transformative Ethics and Human Resource Management”, (Ed.) Caldwell, C., ve Anderson, V. A Human Resource Management: A Transformative Approach. Nova Science Publishers, NewYork.
  • CALDWELL, C., OKPALA, C.O. (2018). “Human Resource Management and Transformative Ethics”, Open Journal of Human Resource Management, 1(1):16-21.
  • DEMİR, R., ACAR, A. C. (2014).” İş Ahlâkı Açısından Ücret Yönetimi Sistemi”, İş Ahlâkı Dergisi, 7(1): 95-148.
  • ERDEMİR, E. (2012). Etik ve Ahlâk Arasında İnsan Kaynakları Yönetimi. Turkish Journal of Business Ethics, 5(10): 5-1.
  • FISHER, C., SCHOENFELDT, L. F., and SHAW, J. B. (1999). Human Resource Management, 4th ed. Boston, MA: Houghton Mifflin Company.
  • FREEMAN, R. E. (2010). Strategic Management: A Stakeholder Approach, Cambridge University Press.
  • GREENWOOD, M., FREEMAN, R. E. (2011). “Ethics and HRM: The Contribution of Stakeholder Theory”, Business & Professional Ethics Journal: 269-292.
  • GREENWOOD, M. R. (2002). “Ethics and HRM: A Review and Conceptual Analysis”, Journal of Business Ethics, 36(3): 261-278.
  • GREENWOOD, M. (2013). “Ethical Analyses of HRM: A Review and Research Agenda”, Journal of Business Ethics, 114(2): 355-366.
  • GREENWOOD, M., DE CIERI, H. (2007). “Stakeholder Theory and the Ethics of HRM”, s.119–136 (ed.) Pinnington, A., Macklin, R. ve Campbell, T., Human resource management ethics and employment , Oxford: Oxford University Press.
  • İLHAN, S. (2007). “Yeni kapitalizmin karanlık yüzü: İnsanilik ve ahlâkilik söylemlerinin sahiciliği üzerine”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 283-306.
  • JACK, G., GREENWOOD, M., SCHAPPER, J. (2012). “Frontiers, Intersections and Engagements of Ethics and HRM”, Journal of Business Ethics, 111(1): 1-12.
  • KAMOCHE, K. (1994). “A Critique and a Proposed Reformulation of Strategic Human Resource Management”, Human Resource Management, 4(4): 29–47.
  • KILAVUZ, Raci, (2002). “ Yönetsel Etik ve Halkın Yönetsel Etik Oluşumuna Etkileri”, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 26(2): 255-66.
  • KILIÇ, S. (2014). “Endüstri İlişkileri Teorisi ve İnsan Kaynakları Yönetimi”, Çalışma ve Toplum, 42(3).
  • KOÇYİĞİT, M., KARADAĞ, E. (2016). “ Etik Teorilerine Dayalı Bir Etik Eğilimler Ölçeği Geliştirme Çalışması”, İş Ahlâkı Dergisi, 9(2): 297-307.
  • KOÇYİĞİT, M., KARADAĞ, E. (2017). “Öğretmenlik Mesleği Etik İlkeler Envanteri’nin Geliştirilmesi”, İş Ahlâkı Dergisi, 10(2): 246-273.
  • KUCUR, F., TAŞCI, F. (2010) “Sonuçsalcı” Yaklaşımın Ürünü Olarak Yolsuzluk un Anatomisi: Hangi İş Ahlâkı?”, İş Ahlâkı Dergisi, 3(6): 95-107.
  • LEGGE, K. (1998). “Is HRM Ethical? Can HRM Be Ethical?”s. 150–172. (Ed.) Parker, M., Ethics and Organization: London: Sage.
  • MASSEY, D. (2009). Virtue Eyhics. http://www.indianhills.edu/_myhills/courses/PHI105/documents/lu09_virtue_ethics.pdf,10.05.2019.
  • MITCHELL, R. K., AGLE, B. R., WOOD, D. J. (1997). “Toward a Theory of Stakeholder Identification and Salience: Defining the Principle of Who and What Really Counts”, Academy of Management Review, 22(4): 853-886.
  • MUELLER, F., ve Carter, C. (2005). The “HRM project and Managerialism: Or Why Some Discourses Are More Equal Than Others”, Journal of Organizational Change Management, 18(4): 369–382.
  • NAGY, M.S. (2002). “Using A Single-Item Approach To Measure Facet Job Satisfaction”, Journal of Occupational and Organizational Psychology, 75(1): 77-86.
  • NUNNALLY Jr., J. C. (1970). Introduction to Psychological Measurement, New York: McGraw-Hill Book Company.
  • ORHAN, M. A. (2011). “ Linking Fairness Perceptions To Turnover Intentions In Global Shared Service Centers”, Journal of Global Strategic Management, 5(2): 161-174.
  • PADILLA-WALKER, L. M., & JENSEN, L. A. (2016).” Validation Of The Long- And Short-Form Of The Ethical Values Assessment (EVA): A Questionnaire Measuring The Three Ethics Approach To Moral Psychology”, International Journal of Behavioral Development, 40(2): 181–192.
  • PALOMINO, P. R., MARTÍNEZ, R. (2011). “Human Resource Management And Ethical Behaviour. Exploring The Role Of Training in The Spanish Banking Industry”, Ramon Llull Journal of Applied Ethics, 2(2): 69-88.
  • PINNINGTON, A., MACLIN, R., CAMPBELL, T. (2007). “Introduction: Ethical Human Resource Management” s. 1-20, (Ed.) PINNINGTON, A., MACLIN, R. ve CAMPBELL T. , Human Resources Management: Ethics and Employment, NY: Oxford University Press.
  • ROSE, A. (2007). Ethics And Human Resource Management, Newyork: McGrow-Hill.
  • SAYLI, H., KIZILDAĞ, D. (2007). “Yönetsel Etik ve Yönetsel Etiğin Oluşmasında İnsan Kaynakları Yönetiminin Rolünü Belirlemeye Yönelik Bir Analiz”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (1), 231 – 251.
  • SCARPELLO, V., CAMPBELL, J. P. (1983). “Job Satisfaction: Are All The Parts There?”, Personnel Psychology, 36(3): 577-600.
  • SENCER, M. (1989). Toplum Bilimlerinde Yöntem, İstanbul: Beta Basım.
  • SIMMONS, J. (2008) “Ethics And Morality In Human Resource Management”, Social Responsibility Journal, 4(1/2): 8-23.
  • TABACHNICK, B.G ve Fidell, L. S. (2007). Using Multuvariate Statistics. New York: Allyn and Bacon.
  • TONUS, H. Z., & ORUÇ, İ. (2012). “İnsan Kaynakları Yönetiminde Etik Dışı Davranışlar ve Yönetimi: Bir İşletmenin Personel Yönetmeliği İçerik Analizi”, İş Ahlâkı Dergisi, 5(10): 149-181.
  • UZKESİCİ, N. (2003).” İşletmelerde Etik Yönetimi-İşletmelerde Etik Kalitesinin Yönetimine Geçiş”, ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 5(2).
  • WANOUS, J. P., REICHERS, A. E., and HUDY, M. J. (1997). “Overall Job Satisfaction: How Good Are Single -Item Measures?”, Journal of Applied Psychology, 82(2): 247–252.
  • WINSTANLEY, D., WOODALL, J., HEERY, E. (1996). “Business Ethics And Human Resource Management: Themes And Issues”, Personnel Review, 25(6): 5-12.
  • WOOTEN, K. C. (2001). “Ethical Dilemmas In Human Resource Management: An Application Of A Multidimensional Framework, A Unifying Taxonomy, And Applicable Codes”, Human Resource Management Review, 11(1-2): 159-175.

ÇALIŞMA İLİŞKİLERİ VE ETİK: ANAAKIM İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ PERSPEKTİFİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2019, Cilt: 24 Sayı: 2, 349 - 368, 30.04.2019

Öz

Bu çalışmada anaakım İnsan Kaynakları Yönetimi perspektifinin çalışma ilişkileri açısından etik konumu değerlendirilmekte ve istihdam ilişkilerinde ahlâki değerlerin hâkim kılınması için nelerin önemli olduğuna dikkat çekilmektedir. Hem iş ahlâkı, hem de insan kaynakları yönetimi insan davranışına odaklandığından, İK yönetici ve çalışanlarının ahlâki değer ve eğilimleri önem kazanmaktadır. Antalya’da faaliyet gösteren işletmelerdeki İKY süreçlerinden sorumlu olan kişilerin oluşturduğu bir örneklemden elde edilen veriler yoluyla ilgili grubun etik değerleri ve etik eğilimleri analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre katılımcıların büyük kısmında özerklik etiği, ardından da topluluk etiği değerleri, en yoğun görülen değerler olarak ortaya çıkmıştır. Etik yaklaşımlar boyutunda ise katılımcıların deontolojik etik yaklaşımını benimsedikleri, erdem etiği yaklaşımının ise ikinci sırada yer aldığı bulunmuştur.

Kaynakça

  • ARSLAN, M. (2012). İş ve Meslek Ahlâkı. Siyasal Kitabevi, Ankara.
  • AYDIN, İ. (2016). Yönetsel, Mesleki ve Örgütsel Etik, Pegem Akademi, Ankara.
  • BEKTAŞ, Ç. (2016). İş Ahlâkı ve Sosyal Sorumluluk, Beta, İstanbul.
  • BENNINGTON, L. (2007). “HR Managers as Ethics Agents of the State”, Human Resource Management: Ethics and Employment: 137.
  • BOWIE, N. E. (1998). “A Kantian Theory of Meaningful Work”, Journal of Business Ethics, 17(9): 1083-1092.
  • CALDWELL, C.ve ANDERSON, V. A. (2018). “Transformative Ethics and Human Resource Management”, (Ed.) Caldwell, C., ve Anderson, V. A Human Resource Management: A Transformative Approach. Nova Science Publishers, NewYork.
  • CALDWELL, C., OKPALA, C.O. (2018). “Human Resource Management and Transformative Ethics”, Open Journal of Human Resource Management, 1(1):16-21.
  • DEMİR, R., ACAR, A. C. (2014).” İş Ahlâkı Açısından Ücret Yönetimi Sistemi”, İş Ahlâkı Dergisi, 7(1): 95-148.
  • ERDEMİR, E. (2012). Etik ve Ahlâk Arasında İnsan Kaynakları Yönetimi. Turkish Journal of Business Ethics, 5(10): 5-1.
  • FISHER, C., SCHOENFELDT, L. F., and SHAW, J. B. (1999). Human Resource Management, 4th ed. Boston, MA: Houghton Mifflin Company.
  • FREEMAN, R. E. (2010). Strategic Management: A Stakeholder Approach, Cambridge University Press.
  • GREENWOOD, M., FREEMAN, R. E. (2011). “Ethics and HRM: The Contribution of Stakeholder Theory”, Business & Professional Ethics Journal: 269-292.
  • GREENWOOD, M. R. (2002). “Ethics and HRM: A Review and Conceptual Analysis”, Journal of Business Ethics, 36(3): 261-278.
  • GREENWOOD, M. (2013). “Ethical Analyses of HRM: A Review and Research Agenda”, Journal of Business Ethics, 114(2): 355-366.
  • GREENWOOD, M., DE CIERI, H. (2007). “Stakeholder Theory and the Ethics of HRM”, s.119–136 (ed.) Pinnington, A., Macklin, R. ve Campbell, T., Human resource management ethics and employment , Oxford: Oxford University Press.
  • İLHAN, S. (2007). “Yeni kapitalizmin karanlık yüzü: İnsanilik ve ahlâkilik söylemlerinin sahiciliği üzerine”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 283-306.
  • JACK, G., GREENWOOD, M., SCHAPPER, J. (2012). “Frontiers, Intersections and Engagements of Ethics and HRM”, Journal of Business Ethics, 111(1): 1-12.
  • KAMOCHE, K. (1994). “A Critique and a Proposed Reformulation of Strategic Human Resource Management”, Human Resource Management, 4(4): 29–47.
  • KILAVUZ, Raci, (2002). “ Yönetsel Etik ve Halkın Yönetsel Etik Oluşumuna Etkileri”, C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 26(2): 255-66.
  • KILIÇ, S. (2014). “Endüstri İlişkileri Teorisi ve İnsan Kaynakları Yönetimi”, Çalışma ve Toplum, 42(3).
  • KOÇYİĞİT, M., KARADAĞ, E. (2016). “ Etik Teorilerine Dayalı Bir Etik Eğilimler Ölçeği Geliştirme Çalışması”, İş Ahlâkı Dergisi, 9(2): 297-307.
  • KOÇYİĞİT, M., KARADAĞ, E. (2017). “Öğretmenlik Mesleği Etik İlkeler Envanteri’nin Geliştirilmesi”, İş Ahlâkı Dergisi, 10(2): 246-273.
  • KUCUR, F., TAŞCI, F. (2010) “Sonuçsalcı” Yaklaşımın Ürünü Olarak Yolsuzluk un Anatomisi: Hangi İş Ahlâkı?”, İş Ahlâkı Dergisi, 3(6): 95-107.
  • LEGGE, K. (1998). “Is HRM Ethical? Can HRM Be Ethical?”s. 150–172. (Ed.) Parker, M., Ethics and Organization: London: Sage.
  • MASSEY, D. (2009). Virtue Eyhics. http://www.indianhills.edu/_myhills/courses/PHI105/documents/lu09_virtue_ethics.pdf,10.05.2019.
  • MITCHELL, R. K., AGLE, B. R., WOOD, D. J. (1997). “Toward a Theory of Stakeholder Identification and Salience: Defining the Principle of Who and What Really Counts”, Academy of Management Review, 22(4): 853-886.
  • MUELLER, F., ve Carter, C. (2005). The “HRM project and Managerialism: Or Why Some Discourses Are More Equal Than Others”, Journal of Organizational Change Management, 18(4): 369–382.
  • NAGY, M.S. (2002). “Using A Single-Item Approach To Measure Facet Job Satisfaction”, Journal of Occupational and Organizational Psychology, 75(1): 77-86.
  • NUNNALLY Jr., J. C. (1970). Introduction to Psychological Measurement, New York: McGraw-Hill Book Company.
  • ORHAN, M. A. (2011). “ Linking Fairness Perceptions To Turnover Intentions In Global Shared Service Centers”, Journal of Global Strategic Management, 5(2): 161-174.
  • PADILLA-WALKER, L. M., & JENSEN, L. A. (2016).” Validation Of The Long- And Short-Form Of The Ethical Values Assessment (EVA): A Questionnaire Measuring The Three Ethics Approach To Moral Psychology”, International Journal of Behavioral Development, 40(2): 181–192.
  • PALOMINO, P. R., MARTÍNEZ, R. (2011). “Human Resource Management And Ethical Behaviour. Exploring The Role Of Training in The Spanish Banking Industry”, Ramon Llull Journal of Applied Ethics, 2(2): 69-88.
  • PINNINGTON, A., MACLIN, R., CAMPBELL, T. (2007). “Introduction: Ethical Human Resource Management” s. 1-20, (Ed.) PINNINGTON, A., MACLIN, R. ve CAMPBELL T. , Human Resources Management: Ethics and Employment, NY: Oxford University Press.
  • ROSE, A. (2007). Ethics And Human Resource Management, Newyork: McGrow-Hill.
  • SAYLI, H., KIZILDAĞ, D. (2007). “Yönetsel Etik ve Yönetsel Etiğin Oluşmasında İnsan Kaynakları Yönetiminin Rolünü Belirlemeye Yönelik Bir Analiz”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Sosyal Bilimler Dergisi, 9 (1), 231 – 251.
  • SCARPELLO, V., CAMPBELL, J. P. (1983). “Job Satisfaction: Are All The Parts There?”, Personnel Psychology, 36(3): 577-600.
  • SENCER, M. (1989). Toplum Bilimlerinde Yöntem, İstanbul: Beta Basım.
  • SIMMONS, J. (2008) “Ethics And Morality In Human Resource Management”, Social Responsibility Journal, 4(1/2): 8-23.
  • TABACHNICK, B.G ve Fidell, L. S. (2007). Using Multuvariate Statistics. New York: Allyn and Bacon.
  • TONUS, H. Z., & ORUÇ, İ. (2012). “İnsan Kaynakları Yönetiminde Etik Dışı Davranışlar ve Yönetimi: Bir İşletmenin Personel Yönetmeliği İçerik Analizi”, İş Ahlâkı Dergisi, 5(10): 149-181.
  • UZKESİCİ, N. (2003).” İşletmelerde Etik Yönetimi-İşletmelerde Etik Kalitesinin Yönetimine Geçiş”, ISGUC The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 5(2).
  • WANOUS, J. P., REICHERS, A. E., and HUDY, M. J. (1997). “Overall Job Satisfaction: How Good Are Single -Item Measures?”, Journal of Applied Psychology, 82(2): 247–252.
  • WINSTANLEY, D., WOODALL, J., HEERY, E. (1996). “Business Ethics And Human Resource Management: Themes And Issues”, Personnel Review, 25(6): 5-12.
  • WOOTEN, K. C. (2001). “Ethical Dilemmas In Human Resource Management: An Application Of A Multidimensional Framework, A Unifying Taxonomy, And Applicable Codes”, Human Resource Management Review, 11(1-2): 159-175.
Toplam 44 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Beyhan Aksoy Bu kişi benim 0000-0001-6365-8131

Mustafa Koçancı Bu kişi benim 0000-0002-3950-3532

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 24 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Aksoy, B., & Koçancı, M. (2019). ÇALIŞMA İLİŞKİLERİ VE ETİK: ANAAKIM İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİ PERSPEKTİFİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24(2), 349-368.