VOLUNTARY REPORTING AS A CORPORATE GOVERNANCE TOOL FOR THE EVALUATION OF THE TOURISM SECTOR: THE CASE OF FORTUNE 500

Yıl 2019, Cilt: 24 Sayı: 3, 431 - 441, 30.07.2019

Pınar Yalçınkaya , Tuğba Uçma Uysal

Öz

Global crises and accounting scandals, which are effective worldwide, have made corporate governance and accountability matters more academically and in terms of implementation. As is well known, effective and efficient corporate governance can be achieved through the creation of fair, transparent, accountable, responsible and reliable market environments. The situation is similar in terms of tourism sector which has an important place in the global economic system. In this context the aim of the study Turkey Fortune 500 list of 16 tourism businesses in the voluntary reporting of enterprise management tool to uncover how the application is evaluated. In line with this aim, semi-structured interviewing method was adopted from the qualitative research methods and interviews with the management level employees of these enterprises were conducted. Besides content analysis was conducted for sustainability reports, corporate social responsibility reports, environmental reports, executive summaries / messages and annual activity reports published by enterprises between 2013-2017. According to the findings, it is seen that voluntary reporting has been made more on non-financial social responsibility and environmental issues and reporting on accountability principle, which is the necessity of corporate governance in the direction of stakeholder demands. In addition, information on the sustainability of the business is given, and the result is that the business reputation is enhanced and the competitiveness is ensured.

Anahtar Kelimeler

Corporate Governance, Corporate Social Responsibility Reporting, Reporting, Voluntary Reporting

KURUMSAL YÖNETİM ARACI OLARAK GÖNÜLLÜ RAPORLAMANIN TURİZM SEKTÖRÜ AÇISINDAN DEĞERLENDİRİLMESİ: FORTUNE 500 ÖRNEĞİ

Öz

Küreselleşme ile birlikte dünya çapında etkili olan finansal krizler ve muhasebe skandalları gerek akademik açıdan gerekse uygulama açısından kurumsal yönetim ve hesap verebilirlik konularını daha görünür hale getirmiştir. Bilindiği gibi işletmelerde etkili ve verimli kurumsal yönetimin sağlanabilmesi adil, şeffaf, hesap verebilir, sorumlu ve güvenilir piyasa ortamlarının oluşturulması ile mümkündür. Küresel ekonomik sistem içerisinde önemli bir yere sahip olan turizm sektörü açısından da durum benzer nitelikte ortaya çıkmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın amacı Fortune 500 Türkiye listesindeki 16 turizm işletmesinin gönüllü raporlama uygulamalarının kurumsal yönetim aracı olarak nasıl değerlendirildiğini ortaya çıkarmaktır. Temel amaca ulaşmak için araştırmada nitel araştırma yönteminden yararlanılmış, işletme yetkilileri ile yarı yapılandırılmış görüşme yapılmıştır ve bulguları desteklemek için işletmelerin 2013 – 2017 yılları arasında yayınlamış oldukları sürdürülebilirlik raporları, kurumsal sosyal sorumluluk raporları, çevre raporları, yönetici özetleri/mesajlar ve yıllık faaliyet raporlarına ilişkin içerik analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda gönüllü raporlamada turizm işletmelerinde çevresel ve sosyal konular gibi finansal olmayan bilgilerin tüm paydaşlara sunulduğu ve paydaş talepleri doğrultusunda kurumsal yönetimin gerekliliği olan hesap verebilirlik ilkesi temelinde gönüllü raporlama uygulamalarının yürütüldüğü belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kurumsal Yönetim, Kurumsal Sosyal Sorumluluk Raporlaması, Sürdürülebilirlik Raporlaması, Gönüllü Raporlama

Kaynakça

• ADAMS, C. A. (2004). The Ethical, Social And Environmental Reporting-Performance Portrayal Gap. Accounting, Auditing & Accountability Journal, 17(5), 731-757.
• BRAMMER, S., And Pavelin, S. (2004). Voluntary Social Disclosures By Large Uk Companies. Business Ethics: A European Review, 13(2‐3), 86-99.
• BROWN, H. S., De Jong, M., And Levy, D. L. (2009). Building İnstitutions Based On İnformation Disclosure: Lessons From Grı's Sustainability Reporting. Journal Of Cleaner Production, 17(6), 571-580.
• CADBURY, A. (1992). Report Of The Committee On The Financial Aspects Of Corporate Governance (Vol. 1). Gee.
• CLARKE, T. (2007). International Corporate Governance: A Comparative Approach. Routledge.
• COTY, M. E. (2015). Sustainability Reporting: An Analysis Of Programs And Metrics Reported By Top Manufacturers İn New England. (Yüksek Lisans Tezi). Tufts University. Abd.
• CRAVEN, B. M., And Marston, C. L. (1999). Financial Reporting On The Internet By Leading Uk Companies. European Accounting Review, 8(2), 321-333.
• GRAY, R., Javad, M., Power, D. M., And Sinclair, C. D. (2001). Social And Environmental Disclosure And Corporate Characteristics: A Research Note And Extension. Journal Of Business Finance And Accounting, 28(3‐4), 327-356.
• HEALY, P. M., And Palepu, K. G. (2001). Information Asymmetry, Corporate Disclosure, And The Capital Markets: A Review Of The Empirical Disclosure Literature. Journal Of Accounting And Economics, 31(1), 405-440.
• JOSE, A., And Lee, S. M. (2007). Environmental Reporting Of Global Corporations: A Content Analysis Based On Website Disclosures. Journal Of Business Ethics, 72(4), 307-321.
• KARĞIN, M., Aktaş, R., Ve Arici, N. D. (2015). Kurumsal Yönetimin Finansal Raporlama Kalitesindeki Rolü: Borsa İstanbul Üzerine Karşılaştırmalı Bir Uygulama. Yönetim Ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(2), 501-519.
• KOLK, A. (2004). A Decade Of Sustainability Reporting: Developments And Significance. International Journal Of Environment And Sustainable Development, 3(1), 51-64.
• KOLK, A. (2008). Sustainability, Accountability And Corporate Governance: Exploring Multinationals' Reporting Practices. Business Strategy And The Environment, 17(1), 1-15.
• MICHELON, G., And Parbonetti, A. (2012). The Effect Of Corporate Governance On Sustainability Disclosure. Journal Of Management And Governance, 16(3), 477-509.
• SHIMKO, J. (2016). Integration Of Sustainability Reporting At An Academic Institution. (Doktora Tezi). Walden University. Abd, Washington.
• SILJANOVSKA, Z. And Matovska, M. (2017). Placıng An Unıversal Internatıonal Standards For Good Corporate Governance On Internatıonal Level. Vizione, (28).
• SOLOMON, J. And Solomon, A. (2004). Corporate Governance And Accountability. England.
• TSCHOPP, J. D. (2009). I Assessıng The Vıabılıty Of Corporate Socıal Responsıbılıtyreportıng As A Governance Mechanısm For Future Trade Agreements. (Doktora Tezi). State University Of Newyork. Albany
• UYSAL, T. U. Ve Yazıcı, N. (2016). Bir Rekabet Aracı Olarak Sürdürülebilirlik Raporlaması Ve Dış Güvence Gerekliliği. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 8(2), 121-126.
• https://www.globalreporting.org Erişim Tarihi: 05.05.2017