RESEARCH ON THE DRUG USE BEHAVIOR OF INDIVIDUALS IN THE CONTEXT OF PHARMACEUTICAL POLICIES AND PRACTICES: A CASE STUDY OF ISPARTA

Yıl 2019, Cilt: 24 Sayı: 4, 1067 - 1087, 30.10.2019

Mustafa Zeybek Erdal Eke

Öz

One of the most important issues for today's health systems is undoubtedly drug policies and drug use behaviors of individuals in this direction. Study measures; the knowledge of the level of public’s drug policies and how the drug policies affect the use of drug. A questionnaire, a quantitative data collection method, was used to collect data. Then it is applied to a selected group of 400 youngsters in Isparta who are 18 and above. According to the results of the research the group knows the reference price implementation the least, but they know the inspction share the most. Besides these policies, it is obviously seen that individuals attach importance to the drug prices. In spite of this it is also seen that puclics avoids the jeneric drugs. As a result of the data obtained, it is recommended to the Ministry of Health to carry out various studies in order to increase the awareness and awareness of all kinds of policies or practices which are applied to the public and which are related to the public.

Anahtar Kelimeler

Drug, Drug Use Behavior, Rational Drug, Health Policy, Health Sector

İLAÇ POLİTİKALARI VE UYGULAMALARI BAĞLAMINDA BİREYLERİN İLAÇ KULLANMA DAVRANIŞLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA: ISPARTA İLİ ÖRNEĞİ

Öz

Günümüz sağlık sistemleri açısından en önemli konulardan birisi, hiç kuşkusuz ilaç politikaları ve bu doğrultuda bireylerin ilaç kullanım davranışlarıdır. Çalışmada, toplumun ilaç politikaları bilgi düzeyi ve ilaç politikalarının bireylerin ilaç kullanım davranışını nasıl etkilediği ölçülmeye çalışılmıştır. Veri toplamak için nicel veri toplama yöntemi olan anket kullanılmıştır. Anket soruları Isparta’da 18 yaş üstü bireyler arasından seçilen 400 kişiye uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre katılımcılar arasında en az bilinen ilaç politikasının referans fiyat uygulaması, en fazla bilinen politikanın ise muayene katılım payı olduğu görülmüştür. Uygulanan politikaların yanı sıra bireylerinde ilaç fiyatlarını önemsedikleri saptanmıştır. Ancak bu duruma rağmen halkın jenerik ilaçlardan uzak durduğu görülmüştür. Elde edilen veriler neticesinde Sağlık Bakanlığına, halka yönelik uygulanan ve halkı ilgilendiren her türlü politikanın ya da uygulamanın bireyler tarafından öğrenilmesi ve farkındalık düzeylerinin artırılması amacıyla çeşitli çalışmalar yapması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

İlaç, İlaç Kullanım Davranışı, Akılcı İlaç, Sağlık Politikası, Sağlık Sektörü.

Kaynakça

• AKYÜREK, Ç. E. (2012). “Sağlıkta Bir Geri Ödeme Yöntemi Olarak Global Bütçe ve Türkiye”, Sosyal Güvenlik Dergisi, 2(2): 124-153.
• ALTMAN, S. H. and COHEN, B. (1993). “The Need for a National Global Budget”, Health Affairs, 12(1): 194-203.
• BENLİ, B. (2011). Sağlıkta Geri Ödeme Yöntemleri ve Teknik Verimlilik, SGK Yayınları, Ankara.
• Beşerî Tıbbi Ürünlerin Fiyatlandırılması Hakkında Tebliğ (Resmî Gazete: 29.09.2017, Resmî Gazete Sayısı: 30195).
• Beşerî Tıbbi Ürünlerin Fiyatlandırılmasına Dair Karar (Kabul Tarihi: 21.04.2004, Karar Sayısı: 6781, Resmî Gazete: 14.02.2004).
• CANBOLAT, F. (2007). Birinci Basamak Sağlık Kuruluşlarına Başvuran Hastalarda İlaç Kullanım Alışkanlıklarının Reçete Maliyetlerinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• ÇALIKOĞLU, O. (2006). Erzurum İl Merkezinde Çalışan Pratisyen Hekimler İle 20 Yaş Ve Üzeri Kişilerin Akılcı İlaç Kullanım Boyutları ve Etkileyen Faktörler, Uzmanlık Tezi, Atatürk Üniversitesi Uzmanlık Tezi, Erzurum.
• ÇALIŞKAN, Z. (2008). “Referans Fiyat ve İlaç Piyasası”, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 11(1): 49-75.
• DANZON, P. M. and KETCHAM, J. D. (2003). Reference Pricing of Pharmaceuticals For Medicare: Evidance From Germany, The Netherlands And New Zealand, NBER Working Paper No.10007.
• DE VOS, C. M. (1996). “The 1996 Pricing and Reimbursement Policy in the Netherlands”, Pharmacoeconomics, 10(2): 75-80.
• DEMİREL DURAN, A. (2014). Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde Sağlık Çalışanları ile Tedavi Alan Hastaların Akılcı İlaç Kullanımına İlişkin Tutumlar, Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• DICKSON, M. and REDWOOD, H. (1998). “Pharmaceutical Reference Price: How Do They Work in Practice?”. Pharmacoeconomics, 14(5): 471-479.
• DİŞÇİ, R. (2008). Temel ve Klinik Biyoistatistik, İstanbul Tıp Kitapevi, İstanbul.
• DPT (2001). Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Beşerî İlaç Sanayii Alt Komisyon Raporu, Ankara.
• DREDGE, R. (2004). Hospital Global Butgeting, The Word Bank.
• DSÖ (1988). Ulusal Bir İlaç Politikası Nasıl Geliştirilir ve Yürürlüğe Koyulur, Ulusal İlaç Politikaları Geliştirme Rehberi, T.C. Sağlık Bakanlığı Hıfzısıha Mektebi Müdürlüğü, Cenevre.
• GIUFFRIDA, A. (2001). Learning From the Experience: The Inter- American Development Bank and Pharmaceuticals, Washington: Inter Development Bank.
• GÖÇGELDİ, E. UÇAR, M. AÇIKEL, C. H. TÜRKER, T. HASDE, M. ve ATAÇ, A. (2009). “Evlerde Artık İlaç Bulunma Sıklığı ve İlişkili Faktörlerin Araştırılması”, TAF Preventive Medicine Bulletin, 8(2).
• GREEN, D. G. (1998). “Is Price Regulation Necessary? A Summer of the Arguments”. Pharmaeconomics, 14(1): 137-142.
• GÜRHAN, B. (2016). Bir Üniversite Hastanesine Başvuran Hastaların Akılcı İlaç Kullanım İlkeleri Açısından Değerlendirme, Tıpta Uzmanlık Tezi, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Ankara.
• KAYIŞ, A. (2014). “Güvenilirlik Analizi”, s. 403-419, (Ed.) KALAYCI. Ş., SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Asil Yayın Dağıtım Ltd. Şti, Ankara.
• LUNDKVIST, J. JoHNSSON, B. and REHNBERG, B. (2006). “The Costs and Benefits of Regulations for Reimbursement of New Drugs”, Health Policy, 79, 337 – 344.
• OECD (2008). Sağlık Sistemleri İncelemeleri Türkiye, OECD Publishing.
• ÖZTÜRK, H. (2017). Kayseri’de Aile Sağlık merkezlerine Başvuran Erişkin Hastaların İlaç Kullanım Davranışları Ve Bunu Etkileyen Nedenlerin Belirlenmesi, Tıpta Uzmanlık Tezi, Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kayseri.
• PALAZ TÜRKER, Ö. (2017). Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Polikliniklerine Başvuran Hastaların Polifarmasi Ve Akılcı İlaç Kullanım Durumları, Aile Hekimliği Uzmanlık Tezi, Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Ankara.
• PUIG-JUNOY, J. (2005). “Price Regulation System in the Pharmaceutical Market”, s. 35-58, (Ed.) J. PUIG-JUNOY J, The Public Financing of Pharmaceuticals, Edward Elgar Publishing, UK.
• SAĞLIK BAKANLIĞI (2011). Toplumun Akılcı İlaç Kullanımına Bakışı, Ankara.
• SAĞLIK BAKANLIĞI (2018). http://www.akilciilac.gov.tr/?p=718 ,11.02.2018
• Sağlıkta Uygulama Tebliğ (Resmî Gazete: 24.03.2013, Resmî Gazete Sayısı: 28597).
• TEB (1995). Avrupa Birliği ile Oluşturulacak Gümrük Birliği ve İlaç Sektörü Üzerine Etkileri. Ankara.
• TOBB (2008). Türkiye İlaç Sanayi Sektör Raporu, Ankara.
• VOGLER, S. ZIMMERMANN, N. LEOPOLD, C. and JONCHEERE, K. (2011). “Pharmaceutical Policices in European Countries in Response to the Global Financial Crisis”. Southern Med review, 4(2): 69-79.
• WHO (1987). The Rational Use of Drugs. Nairobi.
• YILDIRIM KAPTANOĞLU, A. (2012). “Sağlık Ekonomisi ve İlaç Ekonomisi” s.236-295, (Ed). YILDIRIM KAPTANOĞLU, A Sağlık Yönetimi, Beşir Kitapevi İstanbul.