SOSYAL HİZMET ALANINDA KADINA YÖNELİK AİLE İÇİ ŞİDDETTE TİDAL MODEL ÖNERİSİ

Yıl 2021, Cilt: 26 Sayı: 4, 435 - 444, 31.10.2021

Emre Kol , Seda Topgül

Öz

Kadına yönelik şiddetin bir insan hakları ihlali olduğu ve özünde toplumsal cinsiyet eşitsizliği sorunu olduğu gerçeğinden hareketle, aile içi şiddete karşı farkındalık arttırıcı çalışmalar sosyal hizmet çalışmalarında yer bulmaktadır. Kadına yönelik şiddetle mücadelede, şiddet gören kadınların güçlendirilmesine ilişkin özgürleştirici uygulamaları kullanmak sosyal çalışmacının görevidir. Bu nedenle bireysel bir iyileşme modeli olan Tidal (Gel-Git) Modeli’nin sosyal hizmet alanında kullanımı olabilir mi sorusundan hareketle, kadına yönelen aile içi şiddet Tidal (Get-Git) Modeli kapsamında değerlendirilmiştir. Model insanların kendilerini içinde bulundukları krizden kurtarmak ve sorunları ile baş edebilecek yaşam döngüsüne tekrar sokmaya yardımcı olabilmek için ihtiyaç duyabilecekleri desteğe odaklanmaktadır. Model anlatı temelli güçlendirme yöntemini esas almaktadır. Bu sayede yapılması gerekenlerin büyük ölçüde kişinin özel dünyası çerçevesinde belirleneceğini kabul ederek, ağırlıklı olarak kişisel problemi çözmeyi ve kişisel kaynakları ortaya çıkarmaya yönelik sistematik ve çözüm odaklı yaklaşımlara dayanmaktadır. Bu çerçevede de Tidal Yönteminin sosyal hizmet alanında şiddete uğrayan kadınların iyileşmesini sağlamaya yönelik olarak uygulanması bütüncül hizmetlerin sunulması açısından alana olumlu katkı sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler

Tidal Modeli, Kadına Yönelik Şiddet, Aile İçi Şiddet, Sosyal Hizmet, Şiddet, Gel-Git Modeli

Kaynakça

• BARKER, P. ve BUCHANAN-BARKER, P. (2011). “Mental Health Nursing and the Politics of recovery: A Global Reflection”, Archives of Psychiatric Nursing, 25 (5): 350-358.
• BARKER, P. ve BUCHANAN-BARKER, P. (2010). “The Tidal Model of Mental Health Recovery and Reclamation: Application in Acute Care Settings”, Issues in Mental Health Nursing, 31(3): 171-180
• BARKER, P. ve BUCHANAN-BARKER, P. (2008). “The Tidal Commitments: Extending The Value Base of Mental Health Recovery”, Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 15: 93-100.
• BARKER, P. ve BUCHANAN-BARKER, P. (2005). The Tidal Model: A guide for mental health professionals. Brunner-Routledge.
• BARKER, P. (2001). “The Tidal Model: Developing a Person-Centered Approach to Psychiatric and Mental Health Nursing”, Perspectives in Psychiatric Care, 37 (3): 79-87.
• BARKER, P. (2001b). “The Tidal Model: developing an empowering, person-centered approach to recovery within psychiatric and mental health nursing”, Journal of Psychiatric and Mental Health Nursing, 8: 233-240.
• BARKER, P. ve CUTCLIFFE, J. (1999). “Clinical risk: A need for engagement not observation”, Mental Health Practice, 2(8): 8–12.
• DOMINELLI, L. (2002). Feminist Social Work Theory and Practice. London: Palgrave.
• GÖKÇEK-KARACA, N. (2019). Sosyal Hizmet Uygulaması II Dersi Kapsamındaki Uygulama Kuruluşları, Sosyal Hizmet Uygulaması II (Ed. Öznur Öztürk), (1. Baskı), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayın No: 3732.
• GÖRGÜN-BARAN A., Taşdemir Afşar, S., Koca Arıtan, C. ve Güney, M. (2015). Kadın Sığınma Evlerine Çoklu Bakış-Suskunluğun Çığlığı Projesi. Kadına Yönelik Şiddetle Mücadelede Yerel ve Ulusal STK’ların Güçlendirilmesi Hibe Programı. Ankara: Konak Reklam Matbaa.
• HANLEY, P. (2015). “Sosyal Hizmette İletişim Becerileri”, Sosyal Hizmet Temel Alanlar ve Eleştirel Tartışmalar (Çeviri Editörü: Tarık Tuncay), (1. Baskı), Ankara: Nika Yayınevi, 219-237.
• HUMMELVOLL, J. K. (1996). “The Nurse-Client Alliance Model”, Perspectives in Psychiatric Care, 32 (4): 12-21.
• KILMER, D. L. ve Lane-Tillerson, C. (2013). “When Still Waters Become a Soul Tsunami Using the Tidal Model to Recover From Shipwreck”, Journal of Christian Nursing, 30 (2): 100-104.
• KOL, E. (2018). “Sosyal Hizmet ve Sosyal Çalışma Mesleği”, Sosyal Hizmet Uygulaması II (Ed. Öznur Öztürk), (1. Baskı), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayın No: 3732.
• OLCAY ÇAM, M. Ve ÖZTÜRK TURGUT, E. (2019). “Şiddet Gören Kadınların İyileşmesinde Bir Model Önerisi: Tidal (Gel-Git) Model”, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar-Current Approaches in Psychiatry, 11(2): 248-256.
• ÖZTÜRK, M. ve ÇETİN, B. I. (2009). “Dünyada ve Türkiye’de Yoksulluk ve Kadınlar”, Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 4 (16): 2661-2698.
• ÖZTÜRK, A. B. (2013). “Kadına Yönelik Şiddetle Mücadelede Neredeyiz? Feminist Sosyal Çalışma Bağlamında Bir Değerlendirme”, Sosyal Politika ve Kamu Yönetimi Bileşenleriyle Sosyal Hizmet Temelleri ve Uygulama Alanları (Yayına Hazırlayanlar: Hakan ACAR, Nilüfer NEGİZ, Elvettin AKMAN), (1. Baskı), Ankara: Maya Akademi Yayın Dağıtım, 195-206.
• SEVİM, K. (2018). “Sosyal Çalışma Perspektifinden Damga ve Kadın”, Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15): 469-479.
• SHEAFOR, B. W. ve HOREJSI, C. J. (2014). Sosyal Hizmet Uygulaması Temel Teknikler ve İlkeler, (1. Baskı), Ankara: Nika Yayınevi.
• YOLCUOĞLU, İ. G. (2014). Sosyal Hizmet / Sosyal Çalışma Bilim ve Mesleğine Giriş. İstanbul: Nar Yayınevi.
• T. C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü (T.C. ASPB-KSGM) (2016). Kadına Yönelik Şiddet ile Mücadele Ulusal Eylem Planı (2016-2020).
• 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun (2012).