The Role of Strategic Leadership in Occupational Professionalism

Yıl 2019, , 114 - 127, 27.11.2019

Yener Akman

https://doi.org/10.33710/sduijes.602214

Cited By: 4

Öz

In this research, the relationship between the strategic
leadership behaviors of the school principals and the occupational
professionalism of the teachers were examined according to the views of
teachers’. The research was carried out in Altındağ district of Ankara province
in 2018-2019 academic year. The study group consisted of 344 teachers working
in public schools. In the study, the research which was applied relational
survey model, the data were analyzed with quantitative techniques. “Strategic
Leadership Scale” and “Occupational Professionalism Scale of Teachers” were
used. As a result, it was determined that school principals’ strategic leadership
behaviors and teachers’ perceptions of occupational professionalism are
relatively good. In addition, positive, moderate and significant relationships
were found between the variables. According to the correlation analysis, the
highest relationship was found between transformational leadership with
personal development and emotional labor. Another result of the study is that
transformational and ethical leadership are significant predictors of teachers'
personel development and emotional labor. In addition, it was found that transformational
and politic leadership are sinificant predictors of teachers’ professional
awareness. Also, it has been determined that strategic leadership dimensions do
not have any predictor on the contribution to organization.

Anahtar Kelimeler

Strategic leadership, Occupational professionalism, School principal, Teacher, School

Stratejik Liderliğin Mesleki Profesyonellikte Oynadığı Rol

Öz

Bu araştırmada öğretmen görüşlerine göre okul müdürlerinin
göstermiş olduğu stratejik liderlik davranışları ile öğretmenlerin mesleki
profesyonelliği arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Araştırma 2018-2019 eğitim
öğretim yılında Ankara ili Altındağ ilçesinde gerçekleştirilmiştir.
Araştırmanın çalışma grubunu kamu okullarında görev yapmakta olan 344 öğretmen
oluşturmuştur. İlişkisel tarama modelinin uygulandığı araştırmada veriler nicel
teknikler ile çözümlenmiştir. Veri toplama sürecinde “Stratejik Liderlik
Ölçeği” ve “Öğretmenlerin Mesleki Profesyonelliği Ölçeği” kullanılmıştır.
Araştırma sonucunda öğretmen görüşlerine göre okul müdürlerinin stratejik
liderlik davranışları göstermeleri ve öğretmenlerin mesleki profesyonellik
algılarının göreceli olarak iyi düzeyde olduğu belirlenmiştir. Ayrıca
değişkenler arasında pozitif yönlü, orta düzeyde ve anlamlı ilişkiler
saptanmıştır. Korelasyon analizine göre dönüşümsel liderlik ile mesleki
profesyonelliğin boyutları olan kişisel gelişim ve duygusal emek arasında en
yüksek düzeyde ilişkinin kurulduğu görülmüştür. Araştırmanın bir diğer sonucu
ise dönüşümsel ve etik liderliğin, kişisel gelişim ve duygusal emeğin ve ayrıca
dönüşümsel ve politik liderliğin mesleki duyarlılığın anlamlı yordayıcıları
olmalarıdır. Ayrıca stratejik liderlik boyutlarının kuruma katkı boyutu
üzerinde herhangi bir yordayıcılığının olmadığı da tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Stratejik liderlik, Mesleki profesyonellik, Okul müdürü, Öğretmen, Okul

Kaynakça

• Acquaah, M. (2004). Human factor theory, organizational citizenship behaviors and human resources management practices: An integration of theoretical constructs and suggestions for measuring the human factor. Review of Human Factor Studies Special Edition, 10(1), 118-151.
• Aksulu Köse, A., & Güçlü, N. (2018). Özel okul müdürlerinin stratejik liderlik davranışları ile örgütsel sağlık arasındaki ilişki. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 5(3), 241-252.
• Altınkurt, Y., & Yılmaz, K. (2014). Öğretmenlerin mesleki profesyonelliği ile iş doyumları arasındaki ilişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 57-71.
• Aydın, M. K. (2012). Kamu ve özel ilköğretim okulu müdürlerinin Stratejik liderlik özellikleri ile kurumlarının Örgütsel öğrenme düzeyleri arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aydın, M. K., Güçlü, N., & Pisapia, J. (2015). The relationship between school principals’ strategic leadership actions and organizational learning. American Journal of Educational Studies, 7(1), 5-25.
• Balcı, A. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma (5. bs.). Ankara: Pegem.
• Bass, B. M. (1999). Two decades of research and development in transformational leadership. European Journal of Work and Organizational Psychology, 8(1), 9-32.
• Bayhan, G. (2011). Öğretmenlerin profesyonelliğinin incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Bilge, M. (2011). Türkiye’de demokrasi kültürü: Siyaset ve toplum. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 15(3), 49-60.
• Botha, R. J. (2011). The managerial role of the principal in promoting teacher professionalism in selected Eastern Cape schools. Africa Education Review, 8(3), 397-415.
• Brown, M. E., & Treviño, L. K. (2006). Ethical leadership: A review and future directions. The Leadership Quarterly, 17, 595-616.
• Cheng, Y. C. & Townsend, T. (2000). Educational Change and Development in the Asia-Pacific Region: Trends and Issues, in T. Townsend & Y.C. Cheng (eds), Educational Change and Development in the Asia-Pacific Region: Challenges for the Future (Lisse: Swets & Zeitlinger), 317-344.
• Cheng, Y. C. (2002). The Changing Context of School Leadership: Implications for Paradigm Shift. In K. Leithwood & P. Hallinger (eds), Second International Handbook of Educational Leadership and Administration (Dordrecht: Kluwer Academic Publishers), 103-132.
• Cheng, Y. C. (2005). New Paradigm for Re-engineering Education: Globalization, Localization and Individualization (Dordrecht: Springer).
• Connell, R. (2009). Good teachers on dangerous ground: towards a new view of teacher quality and professionalism. Critical Studies in Education, 50(3), 213-229.
• Copland, M. A. (2001). The Myth of the Super Principal. Phi Delta Kappa, March, 528-533. E.T: 10.06.2019, https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/003172170108200710.
• Çelik, M., & Yılmaz, K. (2015). Öğretmenlerin mesleki profesyonelliği ile tükenmişlikleri arasındaki ilişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 102-131.
• Çelik Yılmaz, D. (2017). Mesleki profesyonellik ile öğretmen liderliğine yönelik öğretmen algıları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Çetin, M., & Akpolat, T. (2017). Öğretmenlerin algılarına göre yöneticilerin stratejik liderlik özellikleri. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 11, 16-37.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. 4. Baskı, Pegem Akademi, Ankara.
• Davies, B. J., & Davies, B. J. (2006). Developing a model for strategic leadership in schools. Educational Management Administration & Leadership, 34(1), 121-139.
• Ekinci, C. E., & Ekinci, N. (2017). A study on the relationships between teachers’ critical thinking dispositions and their perceptions of occupational professionalism. Educational Process: International Journal, 6(2), 53-78.
• Eroğlu, M., Erdoğan, U., & Özbek, R. (2018). Öğretmenlerin mesleki profesyonellikleriyle mesleki gelişime yönelik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Journal of Social And Humanities Sciences Research, 5(30), 4379-4388.
• Evans, L. (2008). Professionalism, professionality and the development of education professionals. British Journal of Educational Studies, 56, 20-38.
• Evans, L. (2011). The ‘shape’ of teacher professionalism in England: professional standards, performance management, professional development and the changes proposed in the 2010 White Paper. British Educational Research Journal,37(5), 851-870.
• Evetts, J. (2003). The sociological analysis of professionalism: Occupational change in the modern world. International Sociology, 18, 395-415.
• Evetts, J. (2009). The management of professionalism. In Changing teacher professionalism: International trends, challenges and ways forward, ed. S. Gewirtz, P. Mohoney, I. Hextall, and A. Cribb, 19-30. London: Routledge.
• Fullan, M. (1998). The Meaning of Educational Change: A Quarter of a Century of Learning, in A. Hargreaves, A. Lierberman, M. Fullan & D. Hopkins (eds), International Handbook of Educational Change (Dordrecht: Kluwer Academic Publishers), 214-228.
• Girgin Köse, S. (2013). Ortaokul öğretmenlerinin örgütsel sapma ve stratejik liderlik arasındaki ilişki üzerine algıları: İzmir ili örneği (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Güçlü, N., Çoban, Ö., & Atasoy, R. (2017). Okul yöneticilerinin stratejik liderlik özellikleri ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişkinin öğretmen görüşlerine göre incelenmesi. Milli Eğitim, 215, 167-191.
• Hambrick, D., & Pettigrew, A. (2001). Upper echelons: Donald Hambrick on executives and strategy. Academy of Management Executive, 15(3), 36-44.
• Hargreaves, A. (2000). Four ages of professionalism and professional learning. Teachers and Teaching: History and Practice, 6(2), 151-182.
• Hilferty, F. (2008). Theorising teacher professionalism as an enacted discourse of power. British Journal of Sociology of Education, 29, 161-173.
• Hoşgörür, T. (2017). Öğretmenlerin mesleki profesyonellikleri ile saygınlıklarını yitirme kaygıları arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 23(3), 387-424.
• Kalaycı, Ş. (2016). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. 6. Baskı, Asil yayın dağıtım, Ankara.
• Kaufmann R., & Zahn, D. (1993). Quality management plus: the continious improvement of education. Corwin Press Inc.
• Keeves, J. P. & Watanabe, R. (eds) (2003). International Handbook of Educational Research in the Asia-Pacific Region (Dordrecht: Kluwer Academic Publishers).
• MacKenzie, S. B., Podsakoff, P. M., & Rich, G. A. (2001). Transformational and transacti¬onal leadership and salesperson performance. Journal of the Academy of Marketing Science, 29(2), 115-134.
• Mausethagen, S., & Granlund, L. (2012). Contested discourses of teacher professionalism: current tensions between education policy and teachers’ union. Journal of Education Policy, 27(6), 815-833.
• McMahon, E., & Hoy, W. K. (2009). Professionalism in teaching: Toward a structural theory of professionalism. In W. K. Hoy & M. DiPaola (Eds.). Studies in school improvement (pp. 205-230). Greenwich, CN: Information Age.
• Murphy, P. E., & Enderle, G. (1995). Managerial ethical leadership: Examples do matter. Business Ethics Quarterly, 5(1), 117-128.
• Nartgun, Ş. S., Ekinci, S., Tukel, H., & Limon, İ. (2016). Teacher views regarding workaholism and occupational professionalism. Universal Journal of Educational Research, 4(12A), 112-118.
• Nunnally, J. C. (1978). Psychometric Theory, 2nd Ed., McGraw-Hill, New York, NY.
• Öztekin, A. (2000). Siyaset bilimine giriş. Ankara: Siyasal.
• Pearson, L. C., & Moomaw, W. (2005). The relationship between teacher autonomy and stress, work satisfaction, empowerment, and professionalism. Educational Research Quarterly, 29(1), 38-54.
• Pisapia, J. (2006). Mastering change in a globalizing world: New directions in leadership. Education Policy Studies Series No. 61, The Hong Kong Institute of Educational Research, The Chinese University of Hong Kong.
• Resick, C. J., Hanges, P. J., Dickson, M. W., & Mitchelson, J. K. (2006). A cross-cultural examination of the endorsement of ethical leadership. Journal of Business Ethics, 63(4), 345-359.
• Reyes, P. (1992). Preliminary models of teacher organizational commitment: implications for restructuring the workplace. Madison, WI: Center on Organization and Restructuring of Schools.
• Robson, J., Bailey, B., & Larkin, S. (2004). Adding value: Investigating the discourse of professionalism adopted by vocational teachers in further education colleges. Journal of Education and Work, 17, 183-195.
• Sachs, J. (2016). Teacher professionalism: why are we still talking about it?, Teachers and Teaching, 22(4), 413-425.
• Schreuder, J. H. (1993). Professional development activities for the principal and teacher. Cape Town: Maskew Miller.
• Smith, B. N., Montagno, R. V., & Kuzmenko, T. N. (2004). Transformational and servant leadership: Content and contextual comparisons. Journal of Leadership & Organizational Studies, 10(4), 80-91.
• Sockett, H. (1993). The moral base for teacher professionalism. New York: Teachers College Press.
• Thomas, S. (2011). Teachers and public engagement: An argument for rethinking teacher professionalism to challenge deficit discourses in the public sphere. Discourse: Studies in the Cultural Politics of Education, 32, 371-382.
• Tschannen-Moran, M. (2009). Fostering teacher professionalism in schools the role of leadership orientation and trust. Educational Administration Quarterly, 45(2), 217-247.
• Uluslararası Eğitim Teknolojileri Topluluğu (ISTE) (2015). About ISTE. http://www.iste.org/about.
• Ülgen, H., & Mirze, S. K. (2004). İşletmelerde stratejik yönetim. İstanbul: Literatür Yayınları.
• Williams, H., & Johnson, T. (2013). Strategic leadership in schools. Education, 133(3), 350-355.
• Wise, A. (1989). Professional teaching: A new paradigm for the management of education. In T. J. Sergiovanni & J. H. Moore (Eds.), Schooling for tomorrow (pp. 301-310). Boston: Allyn and Bacon.
• Yeşiltaş, M., Çeken, H., & Sormaz, Ü. (2012). Etik liderlik ve örgütsel adaletin örgütsel sapma davranışları üzerindeki etkisi. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28, 18-39.
• Yılmaz, K., & Altınkurt, Y. (2014). Öğretmenlerin mesleki profesyonelliği ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 11(2), 332-345.