Amaç: Bu çalışmanın amacı; Diş Hekimliği Fakültesi öğrencilerinin temporomandibular eklem disfonksiyonu( TMD) prevalansını ölçmek ve anksiyete ve depresyon ile ilişkisini değerlendirmektir.
Materyal-Metot: XXX Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi öğrencilerinden 244 kız, 194 erkek olmak üzere toplam 438 gönüllü öğrencinin Fonseca anketi yardımıyla Temporomandibular eklem disfonksiyonu prevalansı değerlendirilmiştir. TMD olanlarda puanlarına göre Hafif (20-40 puan), Orta (45-65) ve Şiddetli TMD (70-100) olarak üçe sınıflandırılmıştır. Ayrıca bu öğrencilerde Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği(HAD) kullanılarak depresyon ve anksiyete riski belirlenmiş ve TMD ile depresyon ve anksiyete arasındaki ilişki değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde SPSS (Statistical Package Program for Social Science) 23.0 programı yazılımı kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi için p değeri (p<0.05) olarak kabul edilmiştir.
Bulgular: Ankete katılan öğrencilerin Fonseca anketine göre % 72,3 ’ünde herhangi bir düzeyde TMD prevalansı saptanmıştır. Erkek öğrencilerde TMD prevalansı %64,4 iken kız öğrencilerde %78,7 'dir. Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeğine göre öğrencilerin %50,9’unun anksiyete açısından, %58,9’unun depresyon açısından risk altında olduğu belirlenmiştir. Şiddetli TMD skorları en yüksek 4. Sınıfta görülürken, depresyon ve anksiyete riski en yüksek sınıfın da 4. Sınıf olduğu belirlenmiştir.
Sonuç: Elde edilen bulgular Atatürk Üniversitesi Diş hekimliği Fakültesi öğrencilerinde yüksek oranda TMD, anksiyete ve depresyon prevalansı olduğunu göstermektedir. Yüksek TMD skoru olanlarda, yüksek depresyon ve anksiyete skorları bulunmuştur. Bu sonuç anksiyete ve depresyonun TMD ile pozitif ilişkili olduğunu göstermektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Ağustos 2021 |
Gönderilme Tarihi | 15 Mayıs 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |