Öz
Türkiye’de kamu ve özel sektör tarafından sunulan sağlık hizmetleri büyük oranda kamu kaynakları ile finanse edilmekte, sağlık kuruluşları verdikleri sağlık hizmetlerinin karşılığı olarak Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından geri ödeme almaktadırlar. Bununla birlikte, farklı basamaktaki sağlık kurumlarına başvuran hastaların personel, donanım, klinik ve maliyet tablolarının farklı olduğu görülmektedir. Bu noktada en çok tercih edilen geri ödeme yöntemi olan teşhis ilişkili gruplar (TİG) sistemi, genel anlamıyla sağlık kuruluşlarına başvuran hastaların benzer klinik ve maliyet verilerine göre sınıflandırılarak, benzer hasta grupları için benzer kaynakların kullanıldığı prensibi ile hasta tanısına göre geri ödeme yapılması, böylece hastane etkinliğine veya sınıfına göre kaynak tahsisinin yapılmasına dayanır. Bu çalışmanın amacı, sağlık hizmetlerinde bir geri ödeme yöntemi olarak dünyada yaygın bir şekilde kullanılan, Türkiye’de ise geçiş sürecinde çalışmaları devam eden teşhis ilişkili gruplar (TİG) sisteminin etkinliği ve geleceğine ilişkin bir öngörüyle genel bir değerlendirme yapmak, geri ödeme sistemlerine ilişkin Türkiye’nin sağlık politikalarının belirlenmesine katkıda bulunmaktır.
Ayrıntılar
| Bölüm | Derlemeler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 23 Ağustos 2016 |
| Gönderilme Tarihi | 12 Mart 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 7 Sayı: 2 |
SDÜ Sağlık Bilimleri Dergisi, makalenin gönderilmesi ve yayınlanması dahil olmak üzere hiçbir aşamada herhangi bir ücret talep etmemektedir. Dergimiz, bilimsel araştırmaları okuyucuya ücretsiz sunmanın bilginin küresel paylaşımını artıracağı ilkesini benimseyerek, içeriğine anında açık erişim sağlamaktadır.