Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Kişi Ad ve Soyadlarının Sınıflandırılması ve Okuma Metinlerinde Kullanımı

Yıl 2018, , 34 - 60, 15.11.2018

Gulden Tum

https://doi.org/10.29250/sead.463314

Öz

Yabancı dil olarak Türkçe (TYD) öğretiminde kelime öğreniminin zor olma
nedeni, farklı diller arasındaki sözcüklerin biçimsel özellikleri ile Türkçenin
sondan eklemeli bir dil olmasından kaynaklanan yapım ve çekim eklerinin farklı yapılandırılması
gösterilebilir. Her ikisi de anlamayı ve üretimi zorlaştıran unsurlardır.  Söz varlığının kolay ve kalıcı
öğrenilebilmesi sözcüklerin bilişsel düzeye hitap etmesi kadar anlamsal
metinlerin oluşturulmasına da bağlıdır. Bunun için metin ve metni oluşturan
sözcüklerin arasındaki bağın güçlü olması beklenir. Türkçede kişi adları farklı
anlam taşıyan sözcük gruplarında hazırlanabilir ve bu özellik yabancı
öğrencilere sezdirilirse öğrenmeye katkıda bulunulabilir. Bu çalışma, kişi ad
ve soyadlarının sınıflandırılması, okuma metinlerinde kullanılması ve
örüntülenmesi durumunda kalıcı öğrenmeyi ne kadar sağlayabileceğini
sorgulamaktadır. Bu nedenle Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi dersini alan
öğretmen adaylarına kişi ad ve soyadlarını sınıflandırmaları ve sınıflandırmaya
göre metin üretmeleri istenmiş, hangi adları ne tür metinlerde kullandıkları
belirlenmeye çalışılmıştır. Ayrıca, kişi ad ve soyadlarının TYD kitaplarındaki
durumu da gözden geçirilmiştir. Sonuçlar öğretmen adaylarının kişi adlarını
sınıflandırmada doğa, duygu, kahramanlık, mevsim, din, sayı, eylem, sıfat
unsurlarını kullandıklarını ancak metin üretmede kişi ad ve soyadlarından
yeteri kadar yararlanamadıklarını; TYD kitaplarındaki kişi ad ve soyadı
kullanımlarının sınıflandırma ve biçim açısından yeterli olmadığını
göstermiştir. Bu alanda çalışmaya rastlanmamış olmasının alana katkıda
bulunacağı varsayılmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi, Antroponimi

Kaynakça

• Ağırman, C. (1998). Ad koyma ve Hz. Peygamber’in İsimlere Karşı Tutumu. Cumhuriyet Üniversitesi Ilahiyat Fakültesi Dergisi, 2, 123-143. https://agirman.wordpress.com/2007/12/06/E.T. 06.04.2018.
• Aykut, K. (2017). The Influence of Turkish Anthroponymy on the Translation of the Novel “100” By Başar Akşan, Mavi Atlas, 5(2), 663-677.
• Calp, M. (2014). Kişi Adları Üzerine Dilbilimsel Bir Çalışma (Ağrı İli Örneği). A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi [TAED] 52, Erzurum, 27-49.
• Diller için Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi: Öğrenim, Öğretim ve Değerlendirme. (2013) (2. Baskı) Milli Eğitim Bakanlığı. Frankfurt/Mani, Almanya: Telc GmbH.
• Grabe, W., & Stoller, L. F. (2001). Reading for Academic Purposes: Guidelines for the ESL/EFL Teacher. M.Celce-Murcia (Ed.). Boston: Heinle & Heinle.
• Harmer, J. (2001). The Practice of English Language Teaching. Essex: Pearson Education.
• Güneş, F. (2016). Türkçe Öğretimi Yaklaşımlar ve Modeller. (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Güneş, F. (2009). Hızlı Okuma ve Anlamı Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Güneş, F. (2007). Türkçe Öğretimi ve Zihinsel Yapılandırma. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Hasırcı, S. (2016). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Okuma Becerisinin Yeri. Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi: Kuramlar, Yöntemler, Beceriler, Uygulamalar. (Edt. Yıldırım, F. ve Tüfekçioğlu, B.)
• Hedge, T. (2000). Teaching and Learning in the Language Classroom. Oxford: OUP.
• Kılınç, A. ve Tok, M. (2011). Yabancı Dil Olarak Türkçe Yazma Öğretimi. (Ed. Kılınç ve Şahin Ed.), Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Krashen, S.D. (2004). The Power of Reading: Insights from the Research (2nd ed.). Portsmouth, NH: Heinemann
• Razı, S. & Razı, N. (2014). Yabancı Dil Olarak Türkçe Okuma Öğretimi. Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi: Kuramlar, Yaklaşımlar, Etkinlikler. (Ed. A. Şahin). Ankara: Apegem Akademi.
• Ryzhkova S. V. (2014). The Functioning Peculiarities of Anthroponyms in the German Language. Науковий вісник Міжнародного гуманітарного університету. Сер.: Філологія. 2014 № 11 том 2 УДК 811.111’255.4.
• Sarıtaş, S. (2009). Balıkesir Üniversitesi Öğrencilerinin Günümüzdeki Adlar ve Ad Verme Hakkındaki Görüşleri. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 12(21), 422-433.
• Uca, A. (2004). Türk Toplumunda Ad Verme Geleneği. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, S.23, 145-150.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (5. Baskı.) Ankara: Seçkin Yayıncılık.