Dominant Organizational Culture Analysis of Faculty of Sport Sciences: Perspective of A Foundation University in Turkey

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 3, 143 - 152, 30.12.2021

Merve Üsküplü , Serdar Samur

Öz

In universities, which is a type of organization, the dominant control mechanism is organizational culture. Revealing organizational culture is critical when it’s time to change. The study aims to uncover the dominant current and targeted organizational culture typologies of the faculty of sports sciences in a foundation university and compare these typologies with the target culture in the university strategy document. This study will help to explain the effects of university culture on faculty management processes for both administrators and organizational members. In the study, a mixed research method was used, the strategic document’s analysis was made and a survey was conducted with faculty members. Cameron and Quinn's "Organizational Culture Assessment Instrument in Competing Values Framework (OCAI)" was used to interpret the culture of the faculty of sports sciences. The results were compared to the target organizational culture typology in the university strategy document. With the comparison, the perspectives of the faculty members on the current and targeted organizational culture typologies, the direction of the need for change, the management approaches suitable for the type of culture, the place of the faculty of sports sciences which is a part of the university in the strategic stance of the university, will be clarified. As a result, the current dominant culture typology in the examined sports sciences faculty is clan-collaboration and the targeted is adhocracy-creative. The emerging faculty target culture typology is parallel to the university strategy document, but the current is not.

Anahtar Kelimeler

Organizational Culture, Sports Management, Change, OCAI

Spor Bilimleri Fakültesi Baskın Örgüt Kültür Tipolojisi Analizi: Türkiye’de Bir Vakıf Üniversitesi Perspektifi

Öz

Bir örgüt çeşidi olan üniversitelerde baskın kontrol mekanizması örgüt kültürüdür. Örgüt kültürünün ise ortaya çıkarılması değişim anlarında kritik önem taşır. Bu çalışmanın amacı ele alınan vakıf üniversitesi spor bilimleri fakültesi baskın mevcut ve hedeflenen örgüt kültür tipolojilerini ortaya çıkarmak ve bu tipolojileri üniversite strateji belgesindeki hedef kültür ile karşılaştırmaktır. Bu çalışma hem yöneticiler hem de örgüt üyeleri için üniversite kültürünün fakülte yönetim süreçleri üzerindeki etkilerini açıklamaya yardımcı olacaktır. Çalışmada karma araştırma yöntemi olarak, strateji belgesi doküman analizi ve Cameron ve Quinn’in “Rekabetçi Değerler Modeli Örgüt Kültürü Değerlendirme Ölçeği (ÖKDÖ)” spor bilimleri fakültesi kültürünü ortaya çıkarmak için kullanılmıştır. Sonuçlar üniversite strateji belgesi hedef örgüt kültür tipolojisi ile karşılaştırılmıştır. Yapılan değerlendirme ile mevcut ve hedeflenen örgüt kültür tipolojilerine örgüt üyelerinin bakış açısı, değişim ihtiyacının ne yönde olacağı, kültür tipine uygun yönetim yaklaşımları, üniversitenin stratejik duruşunda üniversitenin bir parçası olan spor bilimleri fakültesinin yeri gibi noktalar aydınlatılabilecektir. Sonuç olarak, incelenen spor bilimleri fakültesinde mevcut baskın kültür tipolojisi klan-iş birliği, hedeflenen ise adokrasi-yaratıcıdır. Ortaya çıkan fakülte hedef kültür tipolojisi üniversite strateji belgesi ile paralel, mevcut durum ise değildir.

Anahtar Kelimeler

Örgüt Kültürü, Spor Yönetimi, Değişim, ÖKDÖ

Kaynakça

• Arıkan, R. (2018). Anket Yöntemi Üzerinde Bir Değerlendirme. Haliç Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 1(1). 97-159.
• Aktan, C., C. (2011). Organizasyonlarda Değişim Yönetimi: Değişim Mühendisliği. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi. 3 (1).
• Akyol, B., Tanrısevdi, F., Gidiş, Y., Dumlu, N. N. & Durdu, İ. (2020). Üniversitede örgüt kültürü: Bir devlet üniversitesi eğitim fakültesi örneği. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi. 8(1). 18-38
• Berrio, A. A., (2003). An Organizational Culture Assessment Using the Competing Values Framework: A Profile of Ohio State University Extension. Journal of Extension. 41(2).
• Beytekin, O., F., Yalçınkaya, M., Doğan, M. & Karakoç, N. (2010). The Organizational Culture At The University (Öğretmenlerin Profesyonel Öğrenmesini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi). Educational Research Association The International Journal of Educational Researchers. 2(1).1-13.
• Bilir, P., Ay, Ü. & Çelik Gürbüz, T., (2003). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında Örgüt Kültürü. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. I (2). 117-128.
• Cameron, K., S. & Freeman, S. J., (1991). Cultural Congruence, Strength, and Type: Relationships to Effectiveness. Research in Organizational Change and Development. 5. 23-58.
• Cameron, K., S. & Quinn, R., E. (2019). Örgüt Kültürü, Örgütsel Tanı ve Değişim: Rekabetçi Değerler Modeli. PEGEM Akademi
• Çimen, Z. & Ekenci, G. (2002). Beden Eğitimi ve Spor Öğrenimi Veren Yükseköğretim Kurumlarında Örgüt Kültürü. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi (Gazi BESBD), VII (2). 41 - 56.
• Dolaşır, S. (2005). Değişim Yönetimi ve Spor Örgütleri. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. III (1). 11-15.
• Erdem, F., Özen İşbaşı, J. (2001). Eğitim Kurumlarında Örgüt Kültürü ve Öğrenci Alt Kültürünün Algılamaları. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi. (1). 33-57.
• Erdem, R., Adıgüzel, O. & Kaya, A. (2010). Akademik Personelin Kurumlarına İlişkin Algıladıkları ve Tercih Ettikleri Örgüt Kültürü Tipleri. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 0 (36). 73-88.
• Gizir, S. (2007). Üniversitelerde Örgüt Kültürü ve Örgüt-içi İletişim Üzerine Bir Derleme Çalışması. Educational Administration: Theory and Practice. 50. 247-268.
• Güçlü, N. & Şehitoğlu, E., T. (2006). Örgütsel Değişim Yönetimi. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi. 13. 240-254.
• İra, N. & Şahin, S. 2011. Örgüt Kültürü Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Sosyal Bilimler Dergisi. 9(1).
• Kıral, B. (2020). Nitel Bir Analiz Yöntemi Olarak Doküman Analizi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 15. 170-189.
• Kıral, B. & Kıral, E. (2011). Karma Araştırma Yöntemi. 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications.
• Lapina, I., Kairiša, I. & Aramina, D. (2015). Role of Organizational Culture in the Quality Management of University. Procedia - Social and Behavioral Sciences. 213. 770-774.
• Murat, G. & Açıkgöz, B., 2007. Yöneticilerin Örgüt Kültürü Algılamalarına İlişkin Bir Analiz: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Örneği. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi. 3 (5). 1–20.
• Strateji Geliştirme Daire Başkanlığı. (2019). İstanbul Gedik Üniversitesi 2019-2023 Stratejik Planı. Erişim Tarihi 10.06.2021. https://www.gedik.edu.tr/wp-content/uploads/stratejik-plan-2019-2023.pdf
• Tunçer, P. (2013). Değişim Yönetimi Sürecinde Değişime Direnme. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 32(1). 373-406.
• TDK. (t.y). Kültür. Erişim Tarihi 18.10.2021; https://sozluk.gov.tr
• Yaman, E. & Ruçlar, K. (2014). Örgüt Kültürünün Yordayıcısı Olarak Üniversitelerde Örgütsel Sessizlik. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi. 4 (1). 36-50.
• Yalçıntepe, F. D. & Adıgüzel, T. (2017). Eğitim Kurumlarında Teknoloji ile Değişim Süreci: Bir Yükseköğretim Kurumu Örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. 16(63). 1242-1261.
• Yeşil, A. (2018). Örgütlerde Değişimin Önemi Ve Değişim Yönetimi Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme. Uluslararası Akademik Yönetim Bilimleri Dergisi. 4(5).