The Effect Of Participation Frequency Of Individuals Participating In Recreational Activities On Happiness and Quality of Life: Ardahan Yalnizcam Ski Center Example

Yıl 2025, Cilt: 9 Sayı: 3, 427 - 448

Sürgün Kılıç , Sertaç Erciş

https://doi.org/10.55238/seder.1777946

Öz

Aim: The purpose of this study is to examine the effect of the frequency of recreational participation on the happiness and quality of life of individuals participating in recreational activities at the Ardahan Yalnizcam Ski Center. Method: A correlational survey method was used in the study. The sample of the study consisted of 735 volunteers who participated in recreational activities at the Ardahan Yalnızçam Ski Center. The “Recreational Activity Participation Frequency Scale,” “Oxford Happiness Scale,” and “Quality of Life Scale” were used as data collection tools. In data analysis, independent t-tests, one-way ANOVA, Pearson correlation coefficient tests, and simple linear regression analysis were used. Results: The study found that the frequency of participation in recreational activities was high, while happiness and quality of life scores were moderate. No significant differences were found in the frequency of participation in recreational activities, happiness, and quality of life scores based on gender and monthly income. Significant differences were found in recreational activity participation frequency and quality of life scores based on age, educational status, and years of work, but no significant differences were found in happiness scores. No significant differences were found in recreational activity participation frequency and happiness scores based on marital status, but significant differences were found in quality of life scores. A positive and significant relationship was found between the frequency of participation in recreational activities and happiness and quality of life, as well as between quality of life and happiness. It was determined that the frequency of participation in recreational activities positively affects happiness and quality of life levels. Conclusion: The findings indicate that the frequency of participation in recreational activities has positive and significant effects on happiness and quality of life.

Anahtar Kelimeler

Happiness , Recreation , Frequency of participation in recreational activities , Quality of life

Proje Numarası

Yok

Rekreasyonel Etkinliklere Katılan Bireylerin Katılım Sıklıklarının Mutluluk ve Yaşam Kalitelerine Etkisi: Ardahan Yalnızçam Kayak Merkezi Örneği

Öz

Amaç: Bu araştırmanın amacı, Ardahan Yalnızçam Kayak Merkezinde rekreasyonel etkinliklere katılan bireylerin rekreatif katılım sıklığı düzeylerinin mutluluk ve yaşam kalitelerine etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntem: Araştırmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini, Ardahan Yalnızçam Kayak Merkezinde rekreasyonel etkinliklere katılan 735 gönüllü birey oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak, “Rekreatif Etkinliklere Katılım Sıklığı Ölçeği”, “Oxford Mutluluk Ölçeği”, “Yaşam Kalitesi Ölçeği” kullanılmıştır. Veri analizinde bağımsız t testi, one-way ANOVA, Pearson korelasyon çarpımı testi ve basit doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmada, rekreatif etkinliklere katılım sıklığı puanlarının yüksek, mutluluk ve yaşam kalitesi puanlarının orta düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Cinsiyete ve aylık gelir durumuna göre rekreatif etkinliklere katılım sıklığı, mutluluk ve yaşam kalitesi puanlarında anlamlı bir farklılık belirlenmemiştir. Yaşa, öğrenim durumu ve çalışma yılına göre rekreatif etkinliklere katılım sıklığı ve yaşam kalitesi puanlarında anlamlı bir farklılık tespit edilirken, mutluluk puanlarında anlamlı bir farklılık belirlenmemiştir. Medeni duruma göre rekreatif etkinliklere katılım sıklığı ve mutluluk puanlarında anlamlı bir farklılık tespit edilmezken, yaşam kalitesi puanlarında anlamlı bir farklılık belirlenmiştir. Rekreatif etkinliklere katılım sıklığı ile mutluluk ve yaşam kalitesi arasında; yaşam kalitesi ve mutluluk arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Rekreatif etkinliklere katılım sıklığının mutluluk ve yaşam kalitesi düzeyini olumlu yönde etkilediği belirlenmiştir. Sonuç: Bulgular, rekreasyonel etkinliklere katılım sıklığının mutluluk ve yaşam kalitesi üzerinde olumlu ve anlamlı etkileri olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Mutluluk , Rekreasyon , Rekreatif etkinliklere katılım sıklığı , Yaşam kalitesi

Etik Beyan

İletildi

Destekleyen Kurum

Yok

Proje Numarası

Yok

Teşekkür

Yok

Kaynakça

• Akduman, G. (2015). Çalışan mutluluğunun işe ilişkin duyuşsal iyilik algısı ile ilişkisi ve kuşaklar arasındaki farklılıkların incelenmesi (Tez No.384646) [Doktora Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi-İstanbul]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Akduman, G., Dinçer, E., & Karadal, H. (2023). Kim daha mutlu? Çalışan mutluluğunun demografik özellikler bazında analizi. International Journal of Arts & Social Studies (ASSTUDIES) Dergisi, 6(10), 73-90.
• Aksoy, A. B., Güngör-Aytar, A., & Kaytez, N. (2017). Üniversite öğrencilerinin mutluluk ve alçak gönüllülük düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(3), 1119-1132.
• Akyüz, H., Yaşartürk, F., Aydın, İ., Zorba, E., & Türkmen, M. (2017). Üniversite öğrencilerinin yaşam kalitesi ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(Special Issue 2), 253-262.
• Alexandrova, A. (2005). Subjective well-being and kahneman‟s„objective happiness. Journal Happiness Study, 6, 301-324. https://doi.org/10.1007/s10902-005-7694-x
• Alpullu, A., & Demir, G. (2019). Investigation of the relationship between the leisure and stepping frequencies of the students receiving recreation education. Journal of Educationand Training Studies, 7(2), 98-102.
• Altay, O. (2019). Rekreatif amaçlı dans faaliyetlerine katılan bireylerin mutluluk düzeylerinin yaşam kalitesi üzerine etkisinin incelenmesi (Tez No. 614848) [Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi-Kayseri]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Ardahan, F. (2013). Bireyleri rekreatif spor etkinliklerine motive eden faktörlerin REMM ölçeğini kullanarak çeşitli demografik değişkenlere göre incelenmesi: Antalya örneği. Pamukkale Journal of Sport Sciences, 4(2), 1-15.
• Atılgan, D. (2020). Investigation of happiness levels of individuals actively exercising for recreational purposes during the COVID-19 outbreak. Journal of Education and Recreation Patterns, 1(1), 7-16.
• Avcı, P., & Can, H. C. (2020). Koruma altında yetişmiş bireylerin görüşleri doğrultusunda sporun yaşam becerilerine etkisi. Herkes için Spor ve Rekreasyon Dergisi, 2(1), 10-17.
• Bailey, A. W., & Fernando, I. K. (2012). Routine and project-based leisure, happiness, and meaning in life. Journal of Leisure Research, 44(2), 139-154.
• Baker, D. A., & Palmer, R. J. (2006). Examining the effects of perceptions of community and recreation participation on quality of life. Social Indicators Research, 75, 395-418.
• Bal, P. N., & Gülcan, A. (2014). Genç yetişkinlerde iyimserliğin mutluluk ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelenmesi. Asya Öğretim Dergisi, 2(1), 41-52.
• Balish, S. M., Conacher, D., & Dithurbide, L. (2016). Sport and recreation are associated with happiness across countries. Research Quarterly for Exercise and Sport, 87(4), 382-388.
• Barrett, A. G. (2017). Diverse stakeholders' views and perceptions of local park and recreation services. The Pennsylvania State University.
• Başar, S., & Sarı, İ. (2018). Düzenli egzersizin depresyon, mutluluk ve psikolojik iyi oluş üzerine etkisi. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(3), 25-34.
• Berkman, L. F., Kawachi, I., & Glymour, M. (2014). Social epidemiology (2nd ed). University Press. Cockerill, I. M. (1995). Self-esteem development through participation in physical activity. Journal of Workplace Learning, 4, 14-17.
• Curvers, N., Pavlova, M., Hajema, K. J., Groot, W., & Angeli, F. (2018). Social participation among older adults (55+): Results of a survey in the region of South Limburg in the Netherlands. Health Social Care Community, 26(1), e85–e93.
• Çakıroğlu, A. (2007). Relationship between quality of life and happiness ın Turkey. (Tez No. 217794) [Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Delhey, J., & Dragolov, G. (2016). Happier together. Social cohesion and subjective well-being in Europe. International Journal of Psychology, 51(3), 163-176.
• Demir, K., & Duman, S. (2019). Bireylerin spor yapma durumlarıyla, benlik saygıları ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkisinin incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 4(4), 437-449.
• Demirbaş, E. (2020). Rehabilitasyon merkezi çalışanlarının rekreasyonel aktivitelere katılım frekansının mutluluk ve yaşam kalitesi üzerine etkileri. (Tez No. 636593) [Yüksek Lisans Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi-Muğla]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Demirbulat, Ö. G., & Avcıkurt, C. (2015). Turizm ve mutluluk arasındaki ilişki üzerine kavramsal bir değerlendirme. Balıkesir University The Journal of Social Sciences Institute, 18(34), 79-97.
• Dereceli, Ç. (2021). Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin serbest zaman temel psikolojik ihtiyaçlarının mutluluk düzeylerine etkisinin incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 5(2), 82 – 87.
• Diener, E., Lucas, R.E.& Oishi, S. (2002). Subjective well-being: The science of happiness and life satisfaction. In C.R. Snyder & S.J. Lopez (Eds.). The handbook of positive psychology (pp. 63-73). Oxford University Press.
• Doğan, T., & Çötok, N. A. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 165-172.
• Doğaner, S. (2017). Düzenli egzersiz programının bireylerin stres, mutluluk ve serbest zaman doyumu düzeylerine etkisi (Tez No. 462822) [Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Eritmez, E. (2022). Kars Sarıkamış kayak merkezinde rekreatif etkinliklere katılanların katılım sıklıklarının mutluluk ve yaşam kalitelerine etkisi (Tez No. 732520) [Yüksek Lisans Tezi, Kafkas Üniversitesi-Kars]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Galenkamp, H., Gagliardi, C., Principi, A., Golinowska, S., Moreira, A., Schmidt, A. E., Winkelmann, J., Sowa, A., van der Pas, S., & Deeg, D. J. H. (2016). Predictors of social leisure activities in older Europeans with and without multimorbidity. Europan Journal of Ageing, 13(2), 129–143.
• Genç, A., Gener, Ü., Karabacak, H., & Üçok, H. (2011). Kadın ve erkek genç erişkinler arasında fiziksel aktivite ve yaşam kalitesi farklılıklarının araştırılması. Kocatepe Tıp Dergisi, 12, 145-150.
• Goodman, W. K., Geiger, A. M., & Wolf, J. M. (2017). Leisure activities are linked to mental health benefits by providing time structure: comparing employed, unemployed and homemakers. Journal of Epidemiology in Community Health, 71(1), 4–11.
• Gönülateş, S. (2016). Farklı ülkelerde rekreatif katılımın yaşam kalitesi üzerine etkisi (Tez No. 445440) [Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Gstaettner, A. M., Lee, D., & Rodger, K. (2018). Doğa temelli turizm ve rekreasyonda risk kavramı – sistematik bir literatür taraması. Turizmde Güncel Konular, 21(15), 1784-1809.
• Gülcan, A. (2014), Genç yetişkinlerde iyimserliğin mutluluk ve yaşam doyumu üzerindeki etkisinin incelenmesi (Tez No. 367982) [Yüksek Lisans Tezi, Fatih Üniversitesi-İstanbul]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Güven, Y., & Yavuz, E. (2018). Çalışanların rekreasyonel aktivitelere katılım düzeylerinin, mutluluk ve yaşam kalitesi üzerine olan etkisi. Journal of Recreation and Tourism Research, 5(2), 66-78.
• Hills, P., & Argyle, M. (1998). Positive moods derived from leisure and their relationship to happiness and personality. Personality and Individual Differences, 25, 523–535. https://doi.org/10.1016/S0191-8869(98)00082-8
• Hills, P., & Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: a compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences, 33(7), 1073-1082.
• Hoseini Amiri, M., & Abbasi, M. (2018). Investigation of the level and correlates of happiness among the students of Qom university of medical in 2017 (Iran). Qoom Univ Med Sci Joutnal, 12(9), 58-65. https://doi.org/10.29252/qums.12.9.58
• Ihle, A., Gouveia, E. R., Gouveia, B.R., van der Linden, B.W.A., Sauter, J., Gabriel, R., Oris, M., Fagot, D., & Kliegel, M. (2017). The role of leisure activities in mediating the relationship between physical health and well-being: differential patterns in old and very old age. Gerontology, 63(6), 560–571.
• Karaçar, E., & Paslı, M. M. (2014). Turizm ve otel işletmeciliği programı öğrencilerinin rekreasyonel eğilimleri ve rekreasyonel etkinliklere katılımına engel olan faktörler. Turizm Akademik Dergisi, 1(1), 29-38.
• Karahan, G. (2018). Örgütsel iletişimde işe ilişkin duyuşsal iyilik algısı ile öznel mutluluk arasındaki ilişkinin incelenmesi: Türkiye’de havayolu şirketlerinde kabin memurları üzerine bir alan araştırması (Tez No. 526983) [Doktora Tezi, Maltepe Üniversitesi-İstanbul]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Karasar, N. (2020). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel.
• Khazaee‐Pool, M., Sadeghi, R., Majlessi, F., & Rahimi Foroushani, A. (2015). Effects of physical exercise programme on happiness among older people. Journal of Psychiatric And Mental Health Nursing, 22(1), 47-57. https://doi.org/10.1111/jpm.12168
• Kırtepe, A., & Uğurlu, F. M. (2023). Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin rekreasyon etkinliklerine katılım sıklıkları ve sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 6(3), 952-967. https://doi.org/10.38021asbid.1312145
• Kim, H., Woo, E., & Uysal, M. (2015). Tourism Experience and Quality of Life Among Elderly Tourists. Tourism Management, 46, 465-476.
• Koç, M. (2020). Spor yapan ve yapmayan işitme engelli bireylerin yaşam kalitesi ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Tez No. 647527) [Yüksek Lisans Tezi, Yıldırım Beyazıt Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
• Kousha, M., & Mohseni, N. (2000). Are Iranians happy? Acomparative study between Iran and the United States. Social Indicators Research, 52(3), 259–289. https://doi.org/10.23/A:1007061431186
• Kurtuldu, T. (2020). Batı Karadeniz Bölgesinde görev yapan beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin yaşam kalitesi ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi (Tez No. 646880) [Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi-Bartın]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi
• Lee, C., Choi, W., Lim, J., & Lee, W. (2023). Examining the long-term effect of leisure engagement, leisure satisfaction, and perceived discrimination on stress perception among Koreans with physical disabilities. Journal of Leisure Research, 55, 46–64. https://doi.org/10.1080/00222216.2023.2187266
• Lesani, A., Mohammadpoorasl, A., Javadi, M., Ansari, H., & Fakhari, A. (2016). Happiness among college students: A cross-sectional web-based study among Iranian medical students. Biotechnology And Health Sciences, 3(2), 1-6. https://doi.org/10.17795/bhs-36029
• Lynch, J., & Kaplan, G. (2000). Socioeconomic position, in social epidemiology. Oxford University Press. p. 13-35.
• Lyubomirsky, S. (2007). The how of happiness: A scientific approach to getting the life you want. Penguin Press.
• McCabe, S., Joldersma, T., & Li, C. (2010). Understanding the benefi ts of social tourism: linking participation to subjective well-being and quality of life. International Journal of Tourism Research, 12, 761-773.
• Merkas, M. (2011). Quality of life and leisure activities: how do leisure activities contribute to subjective wellbeing. Social Indicators Research. 102, 81-91.
• Müderrisoğlu, H., Kutay, E. L., & Eşen, S. Ö. (2005). Kırsal rekreasyonel faaliyetlerde kısıtlayıcılar. Tarım Bilimleri Dergisi, 11(1), 40-44.
• Ngai, V. T. (2005). Leisure Satisfaction and Quality of Life in Macao, China. Leisure Studies, 24(2), 195-207.
• Ortaç, B. (2019). Üniversite personelinin rekreasyon etkinliklerine katılmasının mutluluk ve yaşam kalitesine etkisinin incelenmesi Batman Üniversitesi örneği (Tez No. 548536) [Yüksek Lisans Tezi, Batman Üniversitesi-Batman]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi
• Özsarı, A., & Çetin, M. Ç. (2022). Spora yönelik tutum ve mutluluk ilişkisi (Sağlık sektöründe bir araştırma). SPORMETRE, 20(1), 2022, 36-47.
• Öztürk, Y. (2018). Boş zaman, rekreasyon ve turizm kavramları arasındaki ilişkinin karşılaştırmalı bir analizi. Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Dergisi, 1(2), 31-42.
• Petersen, C. B., Bekker-Jeppesen, M., Aadahl, M., & Juel Lau, C. (2021). Participation in recreational activities varies with socioeconomic position and is associated with self-rated health and well-being. Preventive Medicine Reports, 24(2021), 101610.
• Porto, D. B., Guedes D. P., Fernandes R. A., & Reichert, F. F. (2012). Perceived quality of life and physical activity in Brazilian older adults. Motricidade FTCD/FIP-MOC, 8(1), 33-41.
• Pressman, S. D., Matthews, K. A., Cohen, S., Martire, L. M., Scheier, M., Baum, A., & Schulz, R. (2009). Association of enjoyable leisure activities with psychological and physical well-being. Psychosomatic Med. 71(7), 725-732.
• Sağlık Bakanlığı (2016). Türkiye aktif ve sağlıklı yaşlanma araştırması, türkiye aktif ve sağlıklı yaşlanma araştırması. T.C. Sağlık Bakanlığı Sağlığın Geliştirilmesi Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Salihoğlu, T. (2016). Kentsel yaşam kalitesinin yükseltilmesinde boş zaman aktivitelerinin rolü: İstanbul örneği (Tez No. 444253) [Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi-İstanbul]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi
• Sevin, H. D., & Şen, K. (2019). Öğretmenlerin rekreasyon aktivitelerine katılım düzeyleri ile yaşam mutluluğu ve iş performansları arasındaki ilişki. Dini Araştırmalar, 22, 55, 213-232.
• Sidhu, K. J., & Foo, K. H. (2015). Materialism: The road to happiness and life satisfaction among Singaporeans. The Journal of Happiness & Well-Being, 3(1), 77-92.
• Ströhle, A. (2009). Physical activity, exercise, depression and anxiety disorders. Journal of Neural Transmission, 116(6), 777.
• Tabachnick, B., & Fidell, L. (2013). Using multivariate statistics (6th International edition cover edn). Sage Publications, Thousand Oaks.
• Takeda, F., Noguchi, H., Monma, T., Tamiya, N., & Ojima, T. (2015). How possibly do leisure and social activities impact mental health of middle-aged adults in Japan? an evidence from a national longitudinal survey. PLoS One 10(10), e0139777. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0139777
• Taşdemir Afşar, S. (2011). Çalışma yaşam kalitesinin örgütsel bağlılık düzey üzerindeki etkisi: Devlet ve vakıf üniversitelerinde çalışan akademisyenler üzerine nicel bir araştırma (Tez No. 308381) [Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi-Ankara]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi
• Tingaz, E. O., & Hazar, M. (2014), Beden eğitimi ve spor öğretmenliği ile bazı öğretmen adaylarının duygusal zekâ ve mutluluklarının karşılaştırılması. International Journal of Science Culture and Sport, 1, 745-56.
• Toper, F., & Özpolat, A. O. (2023). Yaşlılıkta yaşam kalitesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 12(1), 341-351.
• Travert, A. S., Sidney Annerstedt, K., & Daivadanam, M. (2019). Built environment and health behaviors: deconstructing the black box of interactions—A review of reviews. Int. J. Environ. Res. Public Health, 16(8), 1454. https://doi.org/10.3390/ijerph16081454
• Tütüncü, Ö. (2012). Rekreasyon ve rekreasyon terapisinin yaşam kalitesindeki rolü. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 23(2), 248-252.
• Twilley, D., Morris, L., Hunter Holland, W., & Holland, K. K. (2022). An examination of DRAMMA model outcomes for campus recreation users. Journal of Recreation Sports, 46, 64–77. https://doi.org/10.1177/15588661211047597
• Ulukan, H., & Esenkaya, A. (2020). Aydın Adnan Menderes Üniversitesi spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin yaşam kalitesi ile mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 185-201.
• Ünsal, G. (2023). Üniversite öğrencilerinin rekreatif faaliyetlere katılımlarının ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi (Tez No. 860325) [Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi-Sakaray]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi
• Veenhoven, R. (2010). How universal is happiness (Chap. 11). In E. Diener, J. F. Helliwell, & D. Kahneman (Eds.). International differences in well-being (pp. 328–350). Oxford University Press.
• Vuillemin, A., Boini, S., Bertrais, S., Tessier, S., Oppert, J. M., Hercberg, S., Guillemin, F., & Briançon, S. (2005). Leisure time physical activity and health-related quality of life. Preventive Medicine, 41(2), 562-569.
• Winwood, P. C., Bakker, A. B., & Winefield, A. H. (2007). An investigation of the role of nonwork-time behavior in buffering the effects of work strain. J. Occup. Environ. Med. 49(8), 862–871.
• Yavuz, C. (2019). The relationships among attitude towards sports, loneliness and happiness in adolescents. Universal Journal of Educational Research, 7(3), 790-796. https://doi.org/10.13189/ujer.2019.070319
• Yıldız, Y. (2015). Spor yapan ve spor yapmayan üniversite öğrencilerinin sosyalleşme ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi (Tez No. 419987) [Yüksek Lisans Tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi-Muğla]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi
• Yılgın, A. (2022). Rekreatif yürüme fiziksel aktivitesinin yaşam becerisini geliştirmeye etkisinin incelenmesi: randomize yarı deneysel çalışma. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 7(1), 66-84.
• Zhang, J., & Zheng, Y. (2017). How do academic stress and leisure activities influence college students’ emotional well-being? A daily diary investigation. Journal of Adolescence, 60, 114–11.
• Zhang, Z., & Chen, W. (2019). A systematic review of the relationship between physical activity and happiness. Journal of Happiness Studies, 20, 1305–1322. https://doi.org/10.1007/s10902-018-9976-0