A Treatise on Toulmin’s Critique of Syllogism

Yıl 2022, , 295 - 308, 25.12.2022

Mustafa Yeşil

https://doi.org/10.21497/sefad.1218496

Öz

Toulmin while constructing his own argument model brings up some criticisms of syllogism. Transformation of syllogism into just a theoretical and mental calculation tool under the name of logic; that syllogism is not used in practical fields; obscurities of the constituent parts in syllogism; traditional reading order of syllogism; whether or not premises in syllogism state the implication of existence; field obscurity of syllogism, all these are the most striking of the mentioned criticisms. But, while Toulmin criticizes syllogism, he seems to have misapprehended Aristotle's understanding of syllogism. That is, although he especially focuses on the rhetorical model offering as an alternative to the mentioned criticisms, he does not discuss the dialectical syllogisms to which important functions are attributed in Aristotle's philosophy, and does not make analytical syllogisms clear. On the other hand, Toulmin's own argument model contains many influences from syllogism. However, many ambiguous points in Aristotle’s rhetoric are enlightened thanks to Toulmin's discussions on syllogism. In this respect, opening Toulmin's relevant criticisms up for discussion has a big potential to the questioning and perhaps changing and developing the traditional perspective on syllogism. As a result, we claim that his criticisms make significant contributions to a better understanding of not only syllogism but also argument.

Anahtar Kelimeler

Toulmin, argument, syllogism, logic, reasoning

Toulmin’in Kıyas Eleştirisi Üzerine Bir İnceleme

Öz

Toulmin kendi argüman modelini oluştururken kıyasa yönelik bazı eleştiriler gündeme getirmektedir. Kıyasın mantık adı altında sadece teorik ve zihinsel bir hesaplama aracına dönüşmesi; kıyasın pratik alanlarda kullanılmaması; kıyası oluşturan ögelerdeki belirsizlikler; kıyasın geleneksel okunuş biçimi; kıyastaki öncüllerin varlıksal içerim bildirip bildirmemesi; kıyasın alan belirsizliği, bütün bunlar söz konusu eleştirilerin en dikkat çekici olanlarıdır. Ancak Toulmin kıyası eleştirirken Aristoteles’in kıyas anlayışını yanlış anlamış görünmektedir. Çünkü o, söz konusu eleştirilere alternatif olarak özellikle retorik model üzerine yoğunlaşsa da, Aristoteles’in felsefesinde kendisine önemli işlevler atfedilen diyalektik kıyasları konu edinmemekte ve analitik kıyasları yeterince açık hale getirmemektedir. Diğer taraftan, Toulmin’in kendi argüman modeli kıyastan pek çok etkilenim içermektedir. Bununla birlikte, Aristoteles’in retoriğindeki pek çok kapalı nokta Toulmin’in kıyas hakkındaki tartışmaları sayesinde aydınlanmaktadır. Bu bakımdan, Toulmin’in söz konusu eleştirilerini tartışmaya açmak kıyasa yönelik geleneksel bakış açısını sorgulamaya ve belki de değiştirmeye ve geliştirmeye yönelik önemli bir potansiyel içermektedir. Netice olarak biz filozofun eleştirilerinin sadece kıyasın değil aynı zamanda argümanın da daha iyi anlaşılmasına önemli katkılar sağladığını iddia ediyoruz.

Anahtar Kelimeler

Toulmin, argüman, kıyas, mantık, akıl yürütme

Kaynakça

• Abelson, R. (1961). In defence of formal logic. Philosophy and Phenomenological Research, 21, (3), 333-346.
• Akbay, Y. E. (2020). Sextus Empiricus ve skeptik akıl kullanımı. Turgut Akyüz (Ed.), Akıl kitabı 4 içinde (57-112). İstanbul: Ravza Yayınları.
• Aristoteles. (1998). Nikomakhos’a etik (S. Babür, Çev.). Ankara: Ayraç Yayınevi.
• Başok Diş, S. (2017). Bernard Williams düşüncesinde Antik Grekler ve ahlaki ilerlemecilik. Ethos: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 10 (1), 68-85.
• Hamby, B. (2012). Toulmin’s “analytic arguments”. Informal Logic, 32 (1), 116-131.
• Hasırcı, N. (2010). İbn Teymiyye’nin mantık eleştirisi. Ankara: Araştırma Yayınları.
• Keith, W. & Beard, D. (2008). Toulmin's rhetorical logic: what's the warrant for warrants? Philosophy & Rhetoric, 41 (1), 22-50.
• Toulmin, S. (1972). Human understanding (Vol. I). Oxford: Clarendon Press.
• Toulmin, S. (1976). Knowing and acting – An invitation to philosophy. New York: Macmillan Publishing.
• Toulmin, S. (1992). Cosmopolis – The hidden agenda of modernity. Chicago: The University of Chicago Press.
• Toulmin, S. (2003b). Return to reason. Cambridge: Harvard University Press.
• Toulmin, S. E. (2003a). The uses of argument. Cambridge: Cambridge University Press.
• Toulmin, S., Rieke, R. & Janik, A. (1984). An introduction to reasoning. New York: Macmillan Publishing.
• Yeşil, M. (2020). Kategori ve metafor. İstanbul: Litera Yayıncılık.
• Yeşil, M. (2022). Toulmin’in Argüman Modeli. Beytulhikme – An International Journal of Philosophy, 12 (1), 261-296).