İyi Asker: Bir Tutku Hikayesi’nde Anlatı Güvenilmezliği

Yıl 2018, , 221 - 232, 22.06.2018

Şule Okuroğlu Özün

https://doi.org/10.21497/sefad.443496

Öz

Ford Maddox Ford'un İyi Asker: Bir Tutku Hikayesi adlı eseri İngiliz Edebiyatında Modernist Dönemin en erken örneklerinden biridir. 1915'te kaleme alınan ve Birinci Dünya Savaşı'nın hemen öncesinde geçen roman, 1904 senesinde Almanya'nın Nauheim kentindeki bir kaplıcada yolları kesişen biri aristokrat İngiliz (Edward ve Leonora Ashburham), diğeri ise varlıklı Amerikan (Florence ve John Dowell) olmak üzere iki farklı çifti konu edinmektedir. Katılımcı birinci şahıs anlatıcı konumundaki John Dowell, Edward ve Florence'ın partnerlerine sadık kalmadaki başarısızlıklarını, Edward'ın farklı kadınlarla yaşadığı ilişkileri ve bir yandan da Viktoryen beyefendisi olma idealinden vazgeçmemekte diretmesini merkezine alan hikayeyi aktarmaktadır; ancak John Dowell aynı zamanda tüm bu olan biteni nasıl yorumlayacağına ve okurlara nasıl anlatacağına karar vermek için mücadele vermektedir. Romanda benimsenen temalar Viktorya dönemi romanındaki tipik meselelere benzese de, Viktorya dönemindeki öncülerinin aksine, romanda tanrısal bakış açısı bulunmamakta ve roman anlatıcısının duygusal izlenimleri ve bakış açılarında sıkça meydana gelen değişimlere göre şekillenmektedir. Böylece romanı ilginç kılan ve yorumlanmasını güçleştiren husus, izlenimci hikaye anlatımını bir anlatım tekniği olarak ortaya koyan ve bu yöntemi okurlara sosyal düzeni, kişisel bütünlüğü ve geleneksel roman formunu dönüştürecek bir alternatif olarak sunan alışılmadık anlatıcısıdır. Bu çalışmanın amacı; Dowell'in güvenilmez anlatıcı tekniği ile, öyküyü kaleme alma aşamasında okuru aktif bir katılımcıya dönüştüren mimetik yanılsamayı nasıl yarattığını ele almaktır.

Anahtar Kelimeler

Ford Maddox Ford, İyi Asker: Bir Tutku Hikayesi, güvenilmez anlatıcı, John Dowell, izlenimci anlatı

Narrative Unreliability in The Good Soldier: A Tale of Passion

Öz

The Good Soldier: A Tale of Passion (TGS) by Ford Maddox Ford is one of the earliest examples of the Modernist Period in English Literature. Written in 1915 and set just before the Great War, the novel is about two couples, an aristocratic English couple (Edward and Leonora Ashburnham) and a wealthy American couple (John and Florence Dowell), who meet at a spa in Nauheim, Germany in 1904. John Dowell, as the involved first-person narrator, tells the story that revolves around Edward’s and Florence’s inability to remain faithful to their partners, Edward’s love affair with several women, Edward’s refusal to give up his idealized dream of living as a Victorian gentleman, and John Dowell’s struggle with how to interpret and narrate all these events. Although the themes of the novel are like typical Victorian issues, unlike its Victorian predecessors, the novel lacks omniscient narration and depends on frequent shifting of emotional impressions and views of its narrator. Thus, what makes the novel interesting and its interpretation difficult is the unconventional narrator who brings impressionistic storytelling into play as a narrative technique, and who, for the readers, offers this method as an alternative to changing social order, personal integrity and conventional novel form. The aim of this paper is to discuss how Dowell’s unreliable narrative technique creates a mimetic illusion which makes the reader an active participant in Dowell’s writing of the story.

Anahtar Kelimeler

Ford Maddox Ford, The Good Soldier: A Tale of Passion, unreliable narrator, John Dowell, impressionistic narrative

Kaynakça

• Abrams, Meyer Howard (1993). A Glossary of Literary Terms. Orlando: Harcourt Brace College Publishers.
• Booth, Wayne Clayson (1961). The Rhetoric of Fiction. Chicago: University of Chicago Press.
• Booth, Wayne Clayson (1975). A Rhetoric of Irony. Chicago: The University of Chicago Press.
• Burke, Kenneth (1961). Attitudes towards History. Boston: Beacon Press.
• Fludernick, Monika (2009). An Introduction to Narratology. London: Roudledge.
• Ford, Maddox Ford (1946). The Good Soldier: A Tale of Passion. Lomdon: Penguin Group.
• Horstkotte, Martin (2007). "Unreliable Narrator and the Kengsley Amis's The Green Man and Nigel's Witchcraft". Exrtapolation 48 (1): 137-151.
• Hubble, Nick. (2006). “Beyond Mimetic Englishness: Ford’s English Triology and The Good Soldier”. Ford Maddox Ford and Englishness. New York: Rodopi.
• James, Henry (1987). The Awkward Age. London: Penguin Group.
• Lodge, David (1984). "Mimesis and Diegesis in Modern Fiction". SPELL. 1: 89-108.
• Lodge, David (1994). The Art of Fiction. London: Penguin Books.
• Mete, Barış (2016). “The Unreliable Narrator and the Problem of Deceptive Narration”. Deception: Spies, Lies and Forgeries. ed. Laura Crossley and Clara Sitbon. Oxford: Inter-Disciplinary Press.
• Nigro, Frank (1992). Who Framed "The Good Soldier"? Dowell's Story in Search of a Form". Studies in the Novel 24 (4): 381-391.
• Olson, Greta (2003). "Reconsidering Unreliability: Fallible and Untrustworthy Narrators". Narrative 11: 93-109.
• Phelan, James (1999). "The Lessons of ‘Weymouth’: Homodiegesis, Unreliability, Ethics, and The Remains of the Day". Narratologies: New Perspectives on Narrative Analysis. Columbus: Ohio State UP.
• Rimmon-Kenan, Shlomith (2002). Narrative Fiction. Contemporary Poetics. London: Routledge.
• Tytell, John (1971). "The Jamesian Legacy in The Good Soldier". Twentieth Century British Novel 3 (4): 365-373.