Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

HAŞMET DÎVÂNI’NDA HİKEMÎ TARZIN İZLERİ

Yıl 2013, Sayı: 30, 97 - 110, 13.02.2015

Öz

Asıl adı Mehmed olan Haşmet (öl. 1182/1768), XVIII. yüzyıl şairlerindendir. Mahallileşme Akımı ve Sebk-i Hindî’nin temsilcisi konumundadır. Hikemî tarzın en önemli ismi Nâbî’nin takipçisi kabul edilmektedir.Bu çalışmada, Haşmet’in şiirlerindeki düşünceye dayalı unsurlar, veciz ifadeler, ahlakî muhtevalı sözler, dünya görüşü ve diğer hikemî hususlar üzerinde durulacaktır.

Kaynakça

  • Ahmed bin Hanbel, (1992), Müsned, C.I, İstanbul: Çağrı Yayınları.
  • ARSLAN, Mehmet - AKSOYAK, İ. Hakkı, (1994), Haşmet Külliyâtı: Divân, Senedü’ş- Şu‘arâ, Vilâdet-nâme (Sûr-nâme), İntisâbü’l-Mülûk (Hâb-nâme), Sivas: Dilek Matbaası.
  • DÖNDÜREN, Hamdi, (2003), İnsanlığa Son Çağrı Kur’ân-ı Kerîm (Yüce Meâli ve Açıklaması), C.II, Ankara: İmaj.
  • KARA, Mustafa, (1998), “Hikmet-Tasavvuf”, Ansiklopedisi, C.XVII, s. 518-519.
  • Türkiye Diyanet Vakfı İslam
  • KUTLUER, İlhan, (1998), “Hikmet”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C.XVII, s. 503-511.
  • MENGİ, Mine, (1991), Divan Şiirinde Hikemî Tarzın Büyük Temsilcisi Nâbî, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
  • MENGİ, Mine, (2004), Eski Türk Edebiyatı Tarihi Edebiyat Tarihi-Metinler, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • ÖZERVARLI, M. Sait, (1998), “Hikmet-Kelam”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C.XVII, s. 511-514.

TRACES OF PHİLOSOPHİC STYLE IN HASHMET’S DİVAN

Yıl 2013, Sayı: 30, 97 - 110, 13.02.2015

Öz

Hashmet whose real name is Mehmed is one of the poets of the 18th century (death 1768). He is one of the representatives of the movement of localization and Indian style. He is regarded as a follower of Nabi who is the most distinguished figure of Philosophic style. This study will deal with the mental factors, moral expressions, sayings, the world view and other philosophic elements in Hashmet’s poems.

Kaynakça

  • Ahmed bin Hanbel, (1992), Müsned, C.I, İstanbul: Çağrı Yayınları.
  • ARSLAN, Mehmet - AKSOYAK, İ. Hakkı, (1994), Haşmet Külliyâtı: Divân, Senedü’ş- Şu‘arâ, Vilâdet-nâme (Sûr-nâme), İntisâbü’l-Mülûk (Hâb-nâme), Sivas: Dilek Matbaası.
  • DÖNDÜREN, Hamdi, (2003), İnsanlığa Son Çağrı Kur’ân-ı Kerîm (Yüce Meâli ve Açıklaması), C.II, Ankara: İmaj.
  • KARA, Mustafa, (1998), “Hikmet-Tasavvuf”, Ansiklopedisi, C.XVII, s. 518-519.
  • Türkiye Diyanet Vakfı İslam
  • KUTLUER, İlhan, (1998), “Hikmet”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C.XVII, s. 503-511.
  • MENGİ, Mine, (1991), Divan Şiirinde Hikemî Tarzın Büyük Temsilcisi Nâbî, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.
  • MENGİ, Mine, (2004), Eski Türk Edebiyatı Tarihi Edebiyat Tarihi-Metinler, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • ÖZERVARLI, M. Sait, (1998), “Hikmet-Kelam”, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, C.XVII, s. 511-514.
Toplam 9 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Arkeoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehmet Kırbıyık

Yayımlanma Tarihi 13 Şubat 2015
Gönderilme Tarihi 13 Şubat 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Sayı: 30

Kaynak Göster

APA Kırbıyık, M. (2015). HAŞMET DÎVÂNI’NDA HİKEMÎ TARZIN İZLERİ. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi(30), 97-110.

Selcuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 2025 sayıları için makale kabulüne Dergipark üzerinden 15 Eylül 2024 tarihi itibariyle başlayacaktır.