1950’li yıllardan başlayarak Fransız Tiyatrosunda geleneksel dramatik biçimlerin ve diyalog düzeninin yıkılmış olduğuna tanık olmaktayız. Bu çalışmada, Absurd Tiyatronun öncü yazarlarından Eugène Ionesco’nun Kel Şarkıcı, Ders ve Gergedan adlı oyunlarında uzamın çeşitli işlevleri ele alınmaktadır. Uzamı yeni biçim denemeleriyle sunan Ionesco’nun farklı bir oyun yapısını nasıl kurduğu gösterilmeye çalışılmaktadır.
A partir des années 50, les auteurs du théâtre de l’absurde brisent de fond en comble les structures dramatiques traditionnelles et la forme même du dialogue. Eugène Ionesco, l’un des représentants principaux du théâtre de l’absurde joue d’une manière bien manifeste avec les notions de la dramaturgie classique tout en mettant en oeuvre de nouvelles techniques d’expression. Dans le cadre de cet article, nous allons essayer d’étudier le traitement de l’espace dans les pièces ionesciennes intitulées La cantatrice chauve, La leçon et Rhinocéros.
Birincil Dil | Fransızca |
---|---|
Konular | Arkeoloji |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 13 Şubat 2015 |
Gönderilme Tarihi | 13 Şubat 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Sayı: 28 |
Selcuk University Journal of Faculty of Letters will start accepting articles for 2025 issues on Dergipark as of September 15, 2024.