Amaç: Bu çalışmanın amacı Kocaeli Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Anabilim Dalına 2015-2016 yılları arasında travmatik diş yaralanmaları (TDY) nedeniyle başvuran çocuk hastaların verilerinin restrospektif olarak değerlendirilmesidir.Gereç ve Yöntemler: Kocaeli Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Anabilim Dalı kliniğinde çalışan hekimlerin dijital ortamda doldurduğu formlar TDY’nın tipi, lokalizasyonu ve travmatik yaralanmadan etkilenen diş sayısı, numarası, travmatik yaralanma sonrası diş hekimine başvurma süresi ve diş yaralanmalarının meydana geldiği aylar açısından değerlendirilmiştir. Elde edilen verilerin SPSS 20.0 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) paket programı kullanılarak frekans dağılımları verilmiş ve ki-kare testi ile analizleri gerçekleştirilmiştir.Bulgular: Yüz elli altı adet travma olgusundan 152’ sinde 244 adet dişin yaralandığı, 3 olgunun diş yaralanması olmaksızın sadece yumuşak doku yaralanması içerdiği ve 1 olgunun da diş yaralanması içermeksizin sadece sert doku yaralanması içerdiği tespit edildi. Travma olguları kızlarda ve erkeklerde eşit oranda görüldü (p > .05). 0-6 yaş arası hastalarda travma en çok evde gerçekleşirken, 7-12 yaş arasında en sık okulda meydana geldiği tespit edildi. Travma nedenleri arasında düşme birinci sırada yer aldı. Travma en çok maksiller ön bölgede gözlenirken, hastaların yalnızca %43’ ü travma tedavisi için diş hekimine 24 saat içerisinde başvurdu.Sonuç: Travma olgularının en çok evde ve okulda gerçekleşmesi ve hastaların yarısından çoğunun tedavi için 24 saat sonrasında başvurması travma olgularında erken müdahale açısından toplumsal bilinç eksikliğinin göstergesi sayılabilir. Çocuk hastalara uygun tedaviyi gerçekleştirmek kadar toplumsal bilincin artırılması için pedodontistlere büyük sorumluluklar düşmektedir.
Background: The aim of this study is to evaluate traumatic dental
injuries (TDIs) of patients that applied to Kocaeli University
Pediatric Dentistry Department Clinic in 2015-2016
retrospectively.
Methods: The digital traumatic injury forms filled by the dentists
in Kocaeli University Pediatric Dentistry Department Clinic were
evaluated about traumatic dental injury type, localization, number
of affected teeth, when to seek treatment for a traumatic injury
and when the TDIs occurred. Statistical analysis was performed
using a commercially available software program (SPSS 20.00;
SPSS, Chicago, IL). Distribution of the frequency was performed.
The obtained data were statistically analyzed by Chi-Square test.
Results: 152 of 156 subjects with trauma showed 244 teeth
injury, 3 of 156 subjects showed only soft tissue injury without
dental injury and 1 of 156 subjects showed only hard tissue injury
without dental injury. Trauma cases were seen in similar rate for
girls and boys (p > .05). While TDIs occurred mostly at home in 0-
6 aged children, mostly at school in 7-12 aged children. The most
common cause of traumatic injury was falling. The most
frequently injured region were the maxiller anterior teeth. Only
43% of the patients presented for treatment within 24 h of injury.
Conclusion: The results that most of the TDIs were reported to
occur at home and at school and that more than half of the
patients delayed seeking treatment for up to 24 hour may be
considered as indicator of lack of knowledge or awareness of
society in emergency management of TDIs. In this context,
practitioners also have a responsibility, not only in terms of
providing appropriate management of children with TDIs, but also
in increasing parental awareness about TDIs in order to promote
better outcomes.
Konular | Diş Hekimliği |
---|---|
Diğer ID | JA35RZ77SU |
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2016 |
Gönderilme Tarihi | 5 Nisan 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 3 Sayı: 2 |
Selcuk Dental Journal Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.