Fosfor plak kullanılarak farklı kaide materyallerinin radyoopasitelerinin karşılaştırılması

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 1, 7 - 12, 01.04.2015

Osman Sami Ağlarcı Gökçe Garip Evren Ok Mustafa Altunsoy

https://doi.org/10.15311/1441.272617

Öz

Amaç: Restorasyonlarda kullanılan dental
materyallerin radyoopasitesi sekonder çürüklerin
teşhisi, çürüğün restoratif materyalden ve diş
dokusundan ayrılması, marjinal defektler,
taşkınlıklar, açık marjinlerin tespiti ve pulpaya
yakınlığın radyografik tanısında son derece önemli
bir unsurdur. İdeal klinik performans için ihtiyaç
duyulan radyoopasite derecesi materyalin türüne
göre değişiklik göstermektedir. Radyoopasite ile
ilgili çalışmalar genellikle mine, dentin ve
alüminyum ile kıyaslanarak yapılmaktadır. Bu
çalışmada cam iyonomer ve rezin esaslı farklı
kaide materyallerinin radyoopasiteleri incelenerek;
bunların mine, dentin ve alüminyum stepwedge’in
radyoopasiteleri ile karşılaştırılması amaçlandı.
Gereç ve Yöntemler: Sıklıkla kullanılan 5 kaide
materyalinden (Nova Glass-F, Equia Fil, Ionofil,
Vertise Flow, G-aenial Universal Flo) 10 mm
çapında, 1 mm kalınlığında plastik disk şekilli
örnekler hazırlandı. Yeni çekilmiş 3.molar
dişlerden 1mm kalınlığında kesit alındı. Bütün
örnekler fosfor plak üzerine yerleştirilerek fokal
spot mesafesi 30 cm olacak şekilde 70 kVp ve 7
mAs’e görüntü alındı. Alınan görüntü Image J
programına aktarılarak Mean Grey Value ölçüldü.
Ölçülen değerin mmAl karşılığı hesaplanarak
varyans analizi ve Tukey test ile analiz edildi.
Bulgular: Vertise Flow, Nova Glass-F ve Equia Fil
dentinden belirgin ölçüde yüksek radyoopasite
değeri gösterirken (p < 0,05 ), İonofil ve G-aenial
Universal Flo dentin ile benzer radyoopasite
değeri göstermiştir (p > 0,05). Cam iyonomer
içerikli kaide materyallerinin radyoopasite
değerleri istatistiksel olarak benzer görülürken
(p > 0,05), rezin esaslı kaide materyalleri
birbirlerinden belirgin ölçüde farklı değerler
göstermiştir (p < 0,05).
Sonuç: Restoratif materyalin ve kaide materyalinin
yeterli radyoopasiteye sahip olması önemli bir
ihtiyaçtır. Buna karşılık piyasada yetersiz
radoopasiteye sahip bazı kaide materyalleri de
mevcuttur. Kaide materyallerinin radyoopasitesini
değerlendiren çalışmalar periyodik olarak
yapılmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Akışkan kompozit, cam iyonomer siman, dental materyaller, radyopasite

Evaluation of radio-opacity of different base materials using digital phosphor plate

Öz

Background: The radiopacity of cavity base materials has been considered as an important requirement, improving the radiographic diagnosis. The advantages of radiopacity over radiolusent materials are the easy detection of recurrent dental caries and observation of the radiographic interface between the materials and tooth surfaces. This study aims to investigate the radiopacity of glass ionomer cements (GICs) and flowable resin composites (FRCs) using a digital phosphor plate, comparing them to the dental tissues (enamel-dentine), expressed as equivalent thickness of aluminum.Methods: Three disk-shaped specimens, 10 mm in diameter and 1 mm in thickness were prepared for each material. Specimens of enamel and dentine with the same thickness were obtained as a control. After setting of the base materials, specimens were placed on a phosphor plate together with aluminum step-wedge ( 1 to 16 mm in thickness ) and were exposed using a dental x-ray unit. Three measurements of radiographic density were obtained from each image of each item assessed ( base material, enamel, dentin, each step of the aluminum step-wedge) and the mean of these values was calculated. Radiopacity values were later calculated as equivalents of aluminum thickness. Data were analyzed by ANOVA and Tukey’s test.Results: As the Vertise Flow is the only material that showed higher radiopacity than enamel, other materials presented significantly lower radiopacity than it (p < 0.005). Vertise Flow, Nova Glass-F and Equa Fil showed significantly higher radiopacity than dentine (p < 0.005). However, no significant difference in radiopacity was observed between G-aenial Universal Flo, Ionoseal and dentine (p > 0.05).Conclusion: Equia Fil, Nova Glass-F, and Vertise Flow have higher radiopacity than dentin. However radiopacity value of base materials varies considerably. So this should be taken seriously when selecting materials.

Anahtar Kelimeler

Dental materials, flowable composite, glass iyonomer cement, radioopacity

Kaynakça

• Aguiar CMVE, Asfora KK, Santos MCMS, Becerra SRS, 1998. Diagnostico da carie dental. Rev Odontol Univ Santo Amaro, 3, 29-31.
• Akerboom HB, Kreulen CM, van Amerongen WE, Mol A, 1993. Radiopacity of posterior composite resins, composite resin luting cements, and glass ionomer lining cements. J Prosthet Dent, 70(4), 351-355.
• Bouschlicher MR, Cobb DS, Boyer DB, 1999. Radiopacity of compomers, flowable and conventional resin composites for posterior restorations. Oper Dent, 24(1), 20-25.
• Bowen RL, Cleek GW, 1972. A new series of x-ray-opaque reinforcing fillers for composite materials. J Dent Res, 51(1), 177-182.
• Braga SR, Vasconcelos BT, Macedo MR, Martins VR, Sobral MA, 2007. Reasons for placement and replacement of direct restorative materials in Brazil. Quintessence Int, 38(4), e189-194.
• Carvalho-Junior JR, Correr-Sobrinho L, Correr AB, Sinhoreti MA, Consani S & Sousa-Neto MD, 2007. Radiopacity of root filling materials using digital radiography. Int Endod J, 40(7), 514-520. doi: 10.1111/j.1365-2591.2007.01246.x
• Cook WD, 1981. An investigation of the radiopacity of composite restorative materials. Aust Dent J, 26(2), 105-112.
• el-Mowafy OM, Benmergui C, 1994. Radiopacity of resin-based inlay luting cements. Oper Dent, 19(1), 11-15.
• Ergucu Z, Turkun LS, Onem E, Guneri P, 2010. Comparative radiopacity of six flowable resin composites. Oper Dent, 35(4), 436-440. doi: 10.2341/09-340-L
• Espelid I, Tveit AB, Erickson RL, Keck SC, Glasspoole EA, 1991. Radiopacity of restorations and detection of secondary caries. Dent Mater, 7(2), 114-117.
• Ferreira FBA, Silva E Souza PAR, Vale MS, Tavano O, 1999. Radiopacidade de cimentos endodonticos avaliados pelo sistema de radiografia digital. Rev Fac Odontologia Bauru, 7, 55-60.
• Goshima T, Goshima Y, 1991. Optimum radiopacity of composite inlay materials and cements. Oral Surg Oral Med Oral Pathol, 72(2), 257-260.
• Gu S, Rasimick BJ, Deutsch AS, Musikant BL, 2006. Radiopacity of dental materials using a digital X-ray system. Dent Mater, 22