Amaç: Rezin bir simanla, simante edilen cam fiber bir postun kök dentinine olan
bağlanma dayanımı üzerine farklı içerikli (biyoseramik, kalsiyum hidroksit ve
rezin) kök kanal patlarının etkilerinin değerlendirilmesi.
Gereç ve Yöntemler:Bu deney için 40 adet düz, tek köklü küçük
azı ve kesici diş kullanıldı. Dişlerin kronları su soğutması altında mine
sement sınırından elmas fissür frez ile kesildi. Çalışma uzunluğu
apeksten 1 mm geride olacak şekilde belirlenen kökler ProTaper (Dentsply
Maillefer, Ballaigues; Switzerland) döner aletleri ile F5 nolu eğeye kadar
genişletildi ve her eğe arasında 2 ml % 0.5’lik NaOCl ile
irrigasyon yapıldı. Kök kanal enstrümantasyonu tamamlandıktan sonra 2 ml %
17’lik EDTA ile kök kanalları yıkandı. Örnekler rastgele dört deney grubuna
ayrıldı (n=10). Grup 1: Kontrol grubu; kanallar sadece F5
Protaper güta perka (Dentsply Maillefer, Ballaigues; Switzerland)
ile dolduruldu, kanal patı kullanılmadı; Grup 2: Kalsiyum silikat esaslı
biyoseramik kanal dolgu patı iRoot SP (Innovative Bioceramix,
Vancouver, Canada) ve F5 Protaper güta perka; Grup 3: Rezin esaslı kanal dolgu
patı MetaSEAL (Parkell, NY,
USA) ve F5 Protaper güta perka; Grup 4: Kalsiyum hidroksit esaslı kanal
dolgu patı Sealapex (Kerr, Italy) ve F5 numaralı Protaper güta perka ile
kanallar dolduruldu. 1.5 mm’lik
cam fiber post (Poly dentia GF Posts, Swiss)
ile uyumlu frez kullanılarak post boşlukları açıldı. Hazırlanan post boşluğuna,
cam fiber postlar rezin siman olan Panavia F 2.0 (Kuraray Medical, Tokyo,
Japan) ile simante edildi. Hazırlanan örnekler 1 hafta süreyle 37°C ve % 100 nemli koşullarda
bekletildi ve sonrasında soğuk akrilikle hazırlanan bloklara
katalizörlü bir yapıştırıcıyla koronalinden, düz yüzeyinden yapıştırıldı.
Akrilik bloklara yapıştırılan köklerden, dentin diskleri elde etmek amacıyla su
soğutması altında düşük hızda Isomet elmas separe (Buehler, Lake Bluff, NY)
kullanılarak uzun eksene dik kesitler
alındı (Şekil1). Her bir kökün koronal kısmından 0.6 mm
kalınlığa sahip dört tane disk şeklinde kesit elde edildi. Daha sonra elde
edilen diskler apikal kısmı (dar kısmı) kuvvet uygulanacak tarafa bakacak şekilde
Universal test cihazına (Instron) (Elista, İstanbul, Türkiye) yerleştirildi,
1 mm/dk. hız ile
kuvvet uygulandı (Resim 1). Push-out kuvveti bağlantıda başarısızlık oluşana
kadar uygulandı ve elde edilen mukavemet değeri Newton (N) olarak kaydedildi. Bağlanma dayanımı
ise şu formülle hesaplandı;
Bağlanma Dayanımı = Uygulanan Kuvvet (N) ÷ Bağlanma Yüzey Alanı (mm2)
One-way Anova testi kullanılarak
istatistiksel analizleri yapıldı.
Bulgular: Bu araştırmada incelenen 40 adet dişteki
post bağlantı sonuçlarının istatistiksel değerlendirilmesine ait bulgular Tablo
1’de sunulmuştur.
Tüm deney grupları istatistiksel olarak
analiz edildiğinde test grupları arasında anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir
(p˃0.05). Hiçbir pat uygulanmadan sadece güta perka ile doldurulmuş ve post
boşluğu açılmış grupta (kontrol grubu) elde edilen post bağlantı dayanım
değerleri, Sealapex ve iRootSP patı uygulanmış yüzeylerden elde edilen bağlantı
değerlerine benzer bulundu.
Rezin içerikli MetaSEAL patı uygulanan
örneklerde ise post bağlantı değerleri diğer gruplardan istatistiksel olarak
önemsiz düzeyde daha yüksek bulundu (p>0.05).
Sonuçlar:Kalsiyum hidroksit içerikli Sealapex,
rezin içerikli MetaSEAL ve kalsiyum silikat içerikli iRootSP kanal dolgu
patlarının kullanıldığı gruplarda kontrol grubuna göre, rezin simanla simante
edilen cam fiber postun bağlanma dayanımları arasında fark olmadığı görüldü.
Farklı kök kanal patları, cam fiber postun adezyonunu etkilememektedir. Bu
sonuçlara göre rezin simanla yapıştırılacak olan cam
fiber postların uygulanacağı dişlerde çalışmamızda kullanılan kök kanal dolgu
patları kullanılabilir.
Anahtar Kelimeler:Bağlantı dayanımı, Cam fiber post, Kanal patları
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Diş Hekimliği |
Bölüm | Araştırma |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2018 |
Gönderilme Tarihi | 5 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 2 |
Selcuk Dental Journal Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.