This study was conducted in olive orchards during June-October 2008 in some districts of İzmir, Manisa and Balıkesir provinces. In order to determine rates of infested with eriophyid mites and injured olive fruits, one hundred olive fruits were examined taken from ten trees for each of three orchards in a district. Two eriophyid species, Aceria oleae (Nalepa) and Aculus olearius Castagnoli (Acari: Eriophyidae) were found as new records for this region. Populations of the both species were found generally together on the olive trees. The mites caused forming abnormal shapes and brown split parts starting from stalk pit of the fruit. There were whitish silvery colored parts around and between of these areas. Symptoms of the mite damage were not observed on fruits having low mite population. The mites didn’t occur on fruits sampled after mid-July. Damage symptoms on fruit taken from irrigated olive orchards were more evident than those of non-irrigated olive orchards. The highest rates of infested fruits were Urla 82%, Bayındır 79%, Karaburun 43%, Akhisar 35%, Bornova 26%, respectively. The highest rates of fruits having damage symptoms were Bayındır 59%, Burhaniye 56%, Havran 40%, Edremit 40%, Akhisar 27%, Bornova 22%, Urla 22%, Karaburun 19%, Gömeç 8%, respectively. Quality of the edible olive fruits were negatively affected by the eriophyid mites.
Bu çalışma, kimyasal mücadelenin az uygulandığı İzmir, Manisa ve Balıkesir illerine ait bazı ilçelerdeki zeytinliklerde Haziran-Ekim 2008’de yürütülmüştür. Örnekleme yapılan her bir ilçede belirlenen 3 bahçenin her birinden 100 meyve (10 ağaçtan) alınıp incelenerek, akarla bulaşık olan ve zarar gören meyve oranları tespit edilmiştir. Preparatları yapıldıktan sonra teşhis çalışmaları sonucu Aceria oleae (Nalepa) ve Aculus olearius Castagnoli (Acari: Eriophyidae) türleri saptanmıştır. Akar türleri bu bölge için yeni kayıt niteliğinde olup genellikle karışık populasyonlar halinde bulunduğu belirlenmiştir. Akarların beslenmeleri sonucunda meyve sap çukurundan başlayan anormal şekillenmeler, kahverengi çatlamış alanlar, bu alanların çevresinde ve arasında beyazımtırak gümüşi renkli kısımlar oluşmuştur. Akar populasyonunun düşük olduğu meyvelerde zarar simptomları görülmemiş ve temmuz ortasından sonra alınan meyve örneklerinde akara rastlanmamıştır. Sulanan zeytinliklerdeki meyvelerde, sulanmayanlarınkine göre daha belirgin zarar simptomları gözlenmiştir. En yüksek bulaşıklık oranları; Urla’da %82, Bayındır’da %79, Karaburun’da %43, Akhisar’da %35 ve Bornova’da %26 olarak tespit edilmiştir. En yüksek zarar oranları Bayındır’da %59, Burhaniye’de %56, Havran’da %40, Edremit’te %40, Akhisar’da %27, Bornova’da %22, Urla’da %22, Karaburun’da %19, Gömeç’te %8 olarak tespit edilmiştir. Zarar simptomları gösteren meyvelerin sofralık özelliklerinin olumsuz yönde etkilendiği gözlenmiştir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Entomoloji |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Eylül 2012 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ocak 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 26 Sayı: 3 |
Selcuk Journal of Agriculture and Food Sciences Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.