The Effect of Seeding Time, Tir (Deep Furrow) Seeding Method, Type of Wheat Varietles and Plant Population on Weed Density in Van Region

Yıl 1991, Cilt: 1 Sayı: 1, 5 - 13, 15.02.1991

Nuri Yılmaz , Ahmet Güncan

Öz

The tir seeding method had been used since 5000 years in Van region. In this method sowing is done into deep furrows, 15-18 cm in depth from soil surface. This method especially is important to increase wheat yield in volcanic soils and dry areas. In the year 1985 the ellect of seeding time, the tir seeding method, type of wheat varieties and plant population on weed density is examined. In this research Euclidium syriacum (L.) R.Br., Romeria hybrida (L) D.D., Papaver dubium L.. Bunium peucefolium and Se-cale cereale L. were examined and counted separately, the remanied weeds in the sarne group.
The obtained results has shown that in Van region, density of weed (except S. cereale) is lower in wheat plots seeded on 15 th of August than in wheat plots seeded on September 4 th, September 19 th and October 19 th especially the density of S. cereale was minimum. On other hand weed density in the increased plant population (more than 400 seed per square mater). was higher than decreased plant population (200-300 seed per square mater). Weed density was lower in the plots seeded by the tir seeding method than normal seeder. 305 Yayla wheat variety had best compelation ability among others. 220/39 Köse and Tir wheat varieties (I. aestium spp.) against weed types.

Anahtar Kelimeler

Van, Deep Furrow, Plant Population, Weed Density, Seeding Time

Van Yöresinde Farklı Ekim Zamanlarında, Tir Ekim Yönteminin, Değişik Buğday Çeşitlerinin ve Farklı Bitki Sıklığının Yabancı Ot Yoğunluğu Üzerine Etkisi

Öz

Van ve yöresinde 5000 yıldan beri uygulanan tir ekim yöntemi, derin karıklara (15-18 cm derinliğe) sıra halinde ekim olup bu yöntem volkanik topraklarda ve yağış miktar düşük olan alanlarda buğday üretiminde nemli ölçüde artışlar meydana getirmektedir. Bu çalışma ile 1985 yılında farklı ekim zamanlarının, tir ekim yönteminin, değişik buğday çeşitlerinin ve farlı bitki sıklığının yabancı ot yoğunluğu üzerine etkisi incelenmiştir. Araştırmada Euclidium syriacum (L.) R.Br., Roemeria hybrida (L) D.D., Papaver dubium L.. Bunium paucefolium ve Secale cereale L. ayrı ayrı ve diğer yabancı otlar ise toplu olarak sayılarak değerlendirilmiştir.

Elde edilen bulgulara göre: Van ve yöresinde 15 Ağustosta buğday ekimi yapılan parsellerde yabancı ot yoğunluğu, (S.cereale hariç) 4 Eylül, 19 Eylül, 4 Ekim'de yapılan parsellerden daha az olmuştur. 19 Ekim'de buğday ekimi yapılan parsellerde ise yabancı ot yoğunluğu diğer ekim zamanlarına göre daha az olmuş, özellikle Screale yoğunluğu bu ekim döneminde iyice azalmıştır. Diğer taraftan sık buğday ekimi (m2'ye 400' den fazla) uygulanan parsellerde yabancı ot yoğunluğu, daha seyrek ekim (m2ye 200-300 dane) uygulananlara nazaran daha fazla olmuştur. Tir ekim yöntemi uygulanan parsellerde ise normal mibzerle ekim yapılan parsellere nazaran yabani ot yoğunluğu daha az bulunmuştur. Denemede kullanan buğday geçitlerinden yabancı otlara en etkin rekabet gücüne sahip çeşitler sırasıyla 305 yayla, 220/39 köse ve tir buğday: (Triticum aestium spp.) bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Van, Derin Karık, Bitki Sıklığı, Ot Yoğunluğu, Ekim Zamanı

Kaynakça

• Akyürek, A., Ross, G.S., 1968. Evolation of the "tir" of Deep Furrow Seeding of Dryland Winter in Turkey. Atatürk University, Erzurum, Turkey. (Reprineld from Agronomy Abstracts, pace 50).