This research was conducted in a breeder house with 12 pens each including 190 females and 21 males of Ross 1 parents at the 20th weeks of age. Two feeding systems for males (male-famele separate, together) and two feeding regimes for females (D1 feed containing 2770 kcal/kg of ME, 164 g/ kg of CP and 14.8 g/kg of linoleic acid for 21-57 weeks; D2 feed containing 2768 kcal/kg of ME, 172 g/kg of CP and 16.1 g/kg of linoleic acid for 21-33 weeks, and D1 feed for 34-57 weeks) were experimented by a 2 x 2 factorial design in 3 blocks. Females fed at the begining with D2 feed gained, non significantly, more live weight at 23 and 28th weeks of age than the fameles fed with D1 feed. Separate sex feeding system effected on the restricting of male body weight. At various weeks of age, they were found as 500-700 g less than con- ventionally fed ones. Fertility was effected by separete male feeding system quite significanly (P < 0.05) Egg weight of females fed with D2 feed at the begining were increased significantly (P < 0.05) than females fed with D1 feed up to 30th weeks of age. Both changing female feed nutrient specifications and the separete male feeding system were not significantly affected on liveability and productive performances. Although, fertility not effected significantly by fed with D2 feed at the begining of hatching season, sepаrate sex feeding system improved quite significantly (P < 0.01) after 40th weeks of age the effect had been more pronounced. Both changing female nutrient specification and separate male feeding improved the hatchability, significantly (P < 0.05) .
SELÇUK ÜNİVERSİTESİ
Bu araştırma, her bölmesinde 20. haftalık yaşta 190 dişi ve 21 erkek Ross 1 broyler ebeveynleri bulunan, toplam 12 bölmeli bir kümeste yürütülmüştür. Erkekler için iki yemleme sistemi (erkek-dışı ayrı, beraber) ve dişiler için iki besleme rejimi (21-57. haftalar arasında 2770 kcal/ kg ME, 154 g/kg HP ve 14.8 g/kg linoleik asit bulunduran D1 yemi; 21-33. haftalar arasında 2768 kcal/kg ME, 172 g/kg HP ve 16.1 g/kg linoleik asit bulunduran D2 yemi ile 34-57. haftalar arasında D1 yemi) 2 x 2 faktöriyel deseninde 3 blokta denenmiştir.
Başlangıçta D2 yemi alan dişiler, 23 ve 28. haftalarda, D1 yemi alanlara göre daha yüksek canlı ağırlık değeri göstermişlerse de bu önemli bulunmamıştır. Erkek-dişi ayrı yemleme sistemi horozların canlı ağırlığını sınırlandırmada etkili olmuştur; çeşitli haftalarda, beraber yemlenenlere göre 500-700 g daha hafif bulunmuşlardır. Başlangıçta D2 yemi alan dişilerin 30. haftalık yaşa kadarkİ yumurta ağırlığı, D1 yemi alanlara göre daha fazla artış göstermiştir (P<0.05). Verim performansları ve yaşama gücü üzerine ne dışı yemleri ne erkek-dışı ayrı yemleme sistemi önemli bir etki göstermiştir. Döllülük üzerine, kuluçka peryodu başlangıcında D2 yemi verilmesinin önemli bir etkisi görülmemişse de, erkek-dişi ауті уе yemleme sistemi oldukça önemli iyileştirici etkide bulunmuştur (P<0.01); etki 40. haftalık yaştan sonra daha da artmıştır. Çıkış gücü üzerinde ise, hem yem değişikliği hem de ayrı yemleme sistemi iyileştirici yönde etkili olmuştur (P<0.05).
SELÇUK ÜNİVERSİTESİ
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Kanatlı Hayvan Yetiştirme ve Islahı |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 1994 |
Gönderilme Tarihi | 10 Şubat 1994 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1994 Cilt: 4 Sayı: 6 |
Selcuk Journal of Agriculture and Food Sciences Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.