Siyasal İletişimde Kadın: Canvassing Modeli Üzerine Değerlendirme

Yıl 2024, , 343 - 356, 30.04.2024

Sinem Aladag , Tuğba Yolcu

https://doi.org/10.29249/selcuksbmyd.1456523

Öz

Günümüzde kadının siyasal hayattaki rolü, geçmişe oranla artmış olsa da güncel veriler değerlendirildiğinde siyasal katılım oranlarının düşüklüğü dikkat çekmektedir. Kadının siyasal hayattaki rolünü arttırmak ve bu yönde hedeflerin gerçekleştirilmesini sağlamak siyasal hayatın gelişmesi açısından oldukça önemlidir. Propaganda faaliyetleri, geçmişten günümüze değişim ve dönüşüm yaşamışken siyasi partilerin politikaları ve adayların kullanacakları tekniklerin yarattığı etkiler oldukça önemlidir. Propaganda teknikleri, teknolojinin gelişimi ve siyasal iletişimde kullanılan araçlarda yaşanan değişiklikler ile bağlantılı olarak değişmiştir. Geleneksel teknikler ve yeni teknikler üzerine bir analiz yapmak, hangi tekniklerin adaylara daha fazla fayda sağlayacağını ortaya koymak adına önem arz etmektedir. Çalışmanın asıl gayesi, günümüzde siyasal katılımı ve oy oranlarını artırmaya yönelik girişimlerden eski bir teknik olan Canvassing(yüz yüze oy toplama) yönteminin seçmen davranışlarını etkileme sürecinde daha etkili olduğu varsayımından hareketle, seçmenleri oy vermeye ikna yöntemi olarak Canvassing modelini kadınların yönetmesiyle, hedefe ulaşma konusunda sağlayabileceği katkıları ortaya koymaktır. Araştırmada TBMM’nde bulunan partilerin Adana ili sınırları içerisinde yer alan kadın kolları temsilcileri örneklem olarak belirlenmiştir. Partilerin propaganda faaliyetleri ve Canvassing(yüz yüze oy toplama) yönteminden aldıkları geri dönüşler irdelenmiştir. Araştırmada Canvassing(yüz yüze oy toplama) yönteminin yeni tekniklere göre daha etkili sonuçlar doğurduğu ve aynı zamanda kadınların bu tekniği kullanmasıyla beraber oy oranlarında artış yaratarak seçmeni etkileme, ikna etme açısından olumlu katkı sağladığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Siyasal İletişim, Propaganda, Kadın, Seçmen, Canvassing

Etik Beyan

Çalışma için Tarsus Üniversitesi Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Etik Kurulu’nun 18/01/2024 tarih ve 2024/07 karar sayısı ile etik kurul izni alınmıştır.

Women in Political Communication: Evaluation on Canvassing Model

Öz

Today, although the role of women in political life has increased compared to the past, the low rate of political participation draws attention when current data are evaluated. Increasing the role of women in political life and ensuring the realization of goals in this direction are crucial for the development of political engagement. While propaganda activities have undergone changes and transformations from the past to the present, the policies of political parties and the impact created by the techniques used by candidates are highly significant. Propaganda techniques have evolved in connection with the advancements in technology and changes in the tools employed in political communication. It is important to analyze both traditional and new techniques to determine which strategies will be more beneficial for candidates. The primary aim of this study is to explore the contributions women can make through their management of the canvassing model—a method used to persuade voters to vote. This study operates on the assumption that canvassing, a face-to-face vote collection technique dating back to older attempts to boost political participation and voter turnout, is more effective in influencing voter behavior. For this research, the sample was drawn from representatives of women's branches of political parties in the TBMM (Turkish Grand National Assembly) within the boundaries of Adana province. The study involved an analysis of the parties' propaganda activities and the feedback they received from employing the canvassing (face-to-face vote collection) method. The research findings suggest that the canvassing method yields more effective results compared to newer techniques. Furthermore, the utilization of this technique by women has contributed positively to influencing and persuading voters, thereby resulting in increased voter turnout.

Anahtar Kelimeler

Political Communication, Propaganda, Women, Voter, Canvassing

Kaynakça

• Altheide, D. L. (2004). Media logic and political communication. Political Communication, 21, 293-296. DOI: 10.1080/10584600490481307
• Aziz, A. (2003). Siyasal iletişim. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır?. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 368-388. DOI: 10.31592/aeusbed.598299
• Banazlı, A., M. (2019). Siyaset psikolojisinde oy verme yaklaşımları ve seçmen davranışı: İngiltere örneği. International Social Sciences Studies Journal, 5(30), 1065-1070. DOI: http://dx.doi.org/10.26449/sssj.1320
• BM Türkiye (2021, Mart 10). UN Women–IPU “Siyasette Kadın 2021” haritasına göre: Parlamentolarda, bakanlıklarda, devlet ve hükümet başkanlıklarında kadın oranı arttı, ancak kadınların temsili hala yetersiz. Erişim Tarihi: 30.10.223
• Cengiz, B. (2022). Türkiye’de Kadının Siyasete Katılımı: Engeller ve Mücadele Yöntemler. Erişim Tarihi: 30.10.223
• Demir, M. İ. (2018). Siyasal iletişim: Kavramsal bir derleme. Uluslararası Sanat Kültür ve İletişim Dergisi, 1 (1), 79-104.
• Emiroğlu, A. (2022). 1923 ve 1960 Arası Türkiye’de Kadın Hakları ve Türk Kadınının Edindiği Hakları Kullanmaları. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(3), 1186-1198. DOI: 10.32709/akusosbil.1015388
• Erer, Ş. M. (2012). Siyasal kampanyalarda kişilerarası iletişim yöntemi olan “yüz yüze oy toplama (door to door canvassing)” ve seçmen üzerindeki etkisi: AKP örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Ertürk, K. Ö. ve Şeşen, E. (2018). Türkiye–AB ilişkilerinin siyasal halkla ilişkiler faaliyetlerine yansımaları: Kamuyu bilgilendirme aracı olarak hükümet programlarında Türkiye-AB İlişkileri. Muhakeme Dergisi, 1(1), 36-51. DOI: 10.33817/muhakeme.409845
• Fiske, J. (2003). İletişim çalışmalarına giriş. (Çeviren: S. İrvan), Bilim ve Sanat Yayınları.
• Güdekli, D. (2023). Kadın ve siyaset: Türkiye’de hazırlanan lisansüstü tezler üzerine bir araştırma. Kastamonu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 25(1), 193-210.
• Güllüoğlu, Ö. (2009). Halkla İlişkiler ve Propaganda İlişkisi Üzerine Kuramsal Bir Değerlendirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 12(1-2), 505-520.
• Güllüpunar, H. (2012). Seçim kampanyalarında yüz-yüze iletişim tekniği olarak canvassing: 2011 Seçim kampanyaları bağlamında Gümüşhane araştırması. Selçuk İletişim, 7(2), 82-96.
• Karaçor, S. (2009). Yeni iletişim teknolojileri. Siyasal Katılım, Demokrasi, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 16 (2), 121-131.
• Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın.
• Karataş, Z. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(1), 62-80.
• Mutlu, A. (2017). Niteliksel bağlamda kadının siyasetteki yeri ve anlamı. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(9), 24-46. DOI: 10.17218/husbed.42020
• Oruç, T. ve Bayrakçı, E. (2018). Yerel siyasette temsil ve katılım: Kadın aktörler. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7 (2), 463-480.
• Şenel, Ş. (2013). Kadın ve siyaset. Düşünce Dünyasında Türkiz Siyaset ve Kültür Dergisi, 7, 7-31.
• Vodinalı, S. ve Çötok, N. A., (2015). Siyasal propaganda bağlamında siyasal reklamlar: 2015 Türkiye genel seçimlerinde AKP/CHP/MHP partileri TV reklamları üzerine bir değerlendirme. Global Media Journal: Turkish Edition, 6(11), 497-531.
• Yüceer, S. (2008). Demokrasi yolunda önemli bir aşama: Türk kadınına siyasal haklarının tanınması. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(14), 131-151.