Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin aile aidiyeti ve özgeci davranışlarına çeşitli değişkenlerin etkisinin incelenmesi ve aile aidiyetiyle özgeci davranışları arasındaki ilişkinin ortaya koyulması amaçlanmıştır. Tarama modelindeki bu araştırma, Konya ilinde çeşitli üniversitelerde eğitimine devam etmekte olan ve gönüllü katılım sağlayan 987 üniversite öğrencisiyle gerçekleştirilmiştir. Veriler Katılımcı Bilgi Formu, Aile Aidiyeti Ölçeği ve Özgecilik Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizi SPSS Statistic 20 programı kullanılarak yapılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygun olduğu görülmüş ve Independent-Samples T Testi, One-Way ANOVA testleri ve Pearson Kolerasyon testleri yapılmıştır. Üniversite öğrencilerinin aile aidiyeti ile özgeci davranışlar arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca, aileyle düzenli zaman geçirme sıklığı, ailelerinde yaşanan problemlerde katılımcıların takındıkları tutumları, aile-akraba ilişkileri, yardım isteyebilecekleri arkadaş sayıları, yaşamlarının çoğunda hissettikleri duyguları, ailelerinin duygularını anlama durumu, ailelerinin yanında ağlayabilme durumu ve ailelerinin kendilerini başkalarıyla kıyaslama durumu bağımsız değişkenleri ile aile aidiyeti ve özgeci davranışları arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Örneğin, aile aidiyeti yüksek olan öğrenciler, aileleri tarafından kıyaslanmadığını ve ailelerinin yanında ağlayabildiklerini belirtmiştir. 7 ve üstü sayıda arkadaşından yardım isteyebileceğini belirten öğrenciler daha yardımseverdir. Ailede yaşanan probleme uyumlu tutumda bulunan öğrencilerin aidiyeti ve sorumluluk davranışları yüksektir.
In this study, it is aimed to investigate the effect of various variables on family belonging and altruistic behaviors of university students and to reveal the relationship between family belonging and altruistic behaviors. This survey model was conducted with 987 university students who are continuing their education at various universities in Konya province and who are participating voluntarily. The data were collected by the participatory fact sheet, the family belonging scale and the altruism scale. The analysis of the data was done using The SPSS Statistic 20 program. The data was found to be suitable for normal distribution and The Independent-Samples T Test, One-Way ANOVA tests and Pearson Choleration tests were conducted. A positive correlation was found between family belonging and altruistic behaviors of university students. Also, a significant difference was found between family belonging and altruistic behavior, with independent variables such as frequency of regular family time, attitudes of participants in their family problems, family-relative relationships, number of friends they could ask for help, feelings they felt most of their lives, understanding their family's feelings, crying next to their family, and comparing themselves with others. For example, the students with high family belonging stated that they were not compared by their families and that they could cry with their families. Students who are willing to ask for help from 7 or more friends are more helpful. Students who are in harmony with the problem experienced in the family have high belongingness and responsibility behaviors.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2020 |
Gönderilme Tarihi | 18 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |
Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.