Age-Friendly Planting Design
Yıl 2017,
Cilt: 1 Sayı: 1, 76 - 82, 31.12.2017
Tahsin Yılmaz
Öz
Planning is an act of building a foundation for the future, and so it is about imagining the future using scienti c data. The
most basic component to be used when imagining the future in any planning work is population data. Every plan begins with
a population forecast. A successful population forecast should predict population size as well as population structure and
possible changes in population. Otherwise, it will not be possible to achieve a successful plan even if all the other components
are correct.Reports from organizations such as the World Health Organization, OECD, and World Economic Forum indicate
that aging will be one of the main global issues of the near future. The world must be prepared for this impending change.
This transformation in population is expected to lead to many societal changes. New model proposals will be needed in areas
such as health, education, social security, and employment. Among the areas requiring attention are the transformation of
green area spaces into public usage places that meet foundational needs of society. The main components of green areas
are plants and planting designs. With regard to both aesthetic and functional diversity, plants offer a wide range of variety
and design potential. However, it is also known that there may be various restrictions and harm caused by wrong plant
species selection and applications. Intrinsically, while planting design harbors many creative possibilities,, when the aging
component is added, the subject then need be considered even more carefully. Potential changes in the population require
implementation of specialized planting design in public spaces and nursing home gardens. This study examines the issue of age-friendly plant design from the selection of species to application types in the framework of aging. At the conclusion of the study, several suggestions are put forward for reaching age-friendly planting design.
Kaynakça
- Allen S, Beales S, Busolo D, Clark F, Eldridge C, Gonzalez O, Gorman M, Hall C, Heslop A, Hinchliff P, Humphreys A. (2002). State of the world’s older people 2002. London,UK. HelpAge International.
Cüce, B. (2017). Antalya kent merkezinde bulunan huzurevi bahçelerinin peyzaj tasarımı yönünden irdelenmesi: Fethi Bayçın Huzurevi örneğinde tasarım önerileri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Akdeniz Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Antalya.
DPT. (2007).Türkiye’de yaşlıların durumu ve yaşlanma ulusal eylem planı, Ankara, Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü Yayın No: DPT2741.
Gökçe, D. (2012). Antalya Atatürk kültür parkı örneğinde parkların engelli bireyler tarafından kullanım olanakları. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Antalya.
Kaplan S. (2001). Meditation, restoration, and the management of mental fatigue. Environment & Behavior, 33, 480–506.
Kinsella, K., Wan H. (2009). U.S. census bureau: international population reports. an aging world: 2008, Washington:U.S. Government Printing Of ce.
Nilsson, K., Sangster, M., Gallis, C., Hartig, T., de Vires, S., Seeland, K., Schipperijn, J. (2011). Forests, trees and human health. Dordrecht: Springer.
OECD. (2015). Ageing in cities. Paris. Retrieved from (http://www.oecd.org/cfe/regional- policy/policy-brief-ageing-in-cities.pdf), on (15.10.2017)
Sardon, JP. (2006). Recent demographic trends in the developed countries. Population, 61, 197-266.
Sarı, R.M. & Sağgöz, A. (2011). Sürdürülebilir kent yaşamı bağlamında huzurevi konumu ve kullanıcı tercihleri. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, (1-2),1-14.
Shrestha, LB. (2000). Population aging in developing countries. Health Affairs, 19, 204- 212.
Shukor, S.F.A., Stigsdotter, U.K. and Nilsson, K. (2012). A Review of design recommendations for outdoor areas at healthcare facilities. Journal of Therapeutic Horticulture, 22(2), 32- 77.
Şener, A. (2009). Yaşlılık, yaşam doyumu ve boş zaman faaliyetleri, Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar e-dergisi, erişim tarihi: (02.11.2017), http://www.sdergi.hacettepe. edu.tr/makaleler/yasamdoyumu.pdf
TÜİK. (2017). Nüfus istatistikleri. erişim tarihi:(10 Ekim 2017), www.tuik.gov.tr.
United Nations (2015). Department of economic and social affairs population division: world population ageing 1950-2050. Erişim adresi:http://www.un.org/esa/population/ oublications/worldageing19502050), Erişim Tarihi: 5 Kasım 2017
United Nations. (2012). United Nations Population Fund. State of the World Population 2011. Erişim Adresi: (https://www.unfpa.org/sites/ default/ les/pub-pdf/EN-SWOP2011-FINAL. pdf), Erişim Tarihi: 9 Kasım 2017.
UNDESA. (2007). World Economis and Social Survey 2007: Development in an Ageing World. Erişim Adresi: (http://www.un.org/ en/development/desa/policy/wess/wess_ archive/2007wess.pdf), Erişim Tarihi: 1 Kasım 2017 .
Xu, Y. (2017). New concept of aging care architecture landscape design based on sustainable development. AIP Conference Proceedings 1839, 020126 (2017); doi: 10.1063/1.4982491
Yaş Dostu Bitkisel Tasarım
Yıl 2017,
Cilt: 1 Sayı: 1, 76 - 82, 31.12.2017
Tahsin Yılmaz
Öz
Planlama geleceği kurma eylemidir ve dolayısı ile geleceğin bilimsel veriler kullanılarak hayal edilebilmesi ile ilgilidir. Herhangi
bir planlama çalışmasında geleceği kurgularken kullanılacak en temel bileşenlerden bir tanesi nüfus verisidir. Her planlama
bir nüfus tahmini ile başlar. Başarılı bir nüfus tahmini, nüfus büyüklüğü yanında nüfus yapısını ve meydana gelebilecek olası
değişiklikleri de öngörmelidir. Aksi halde diğer bütün bileşenler doğru kurgulansa bile başarılı bir planlamaya ulaşmak mümkün
olmayacaktır. Dünya Sağlık Örgütü, OECD, Dünya Ekonomik Forumu gibi kuruluşların raporlarında dünyanın yaşlılık olgusu
ile karşı karşıya olduğu ve yakın gelecekte yaşlanmanın temel meselelerden bir tanesi olacağı belirtilmektedir. Dünya bu
değişime hazırlıklı olmalıdır. Nüfusta yaşanan bu dönüşümün toplumsal birçok konuda değişime yol açması beklenmektedir.
Sağlık, eğitim, sosyal güvenlik, istihdam vb alanlarda yeni model önerilerine ihtiyaç duyulacaktır. Bu alanlardan bir tanesi de
toplumun ortak kullandığı ve temel ihtiyaçlarına cevap verebilen yeşil alanlardır.Yeşil alanların temel öğesi bitkiler ve bitkisel
tasarımdır. Bitkiler sahip oldukları çeşitlilik ile tasarımda gerek estetik açıdan gerekse fonksiyonel olarak çok fazla sayıda
seçenek sunmaktadır. Bununla birlikte hatalı tür seçimi ve uygulamalar nedeni ile bitkilerden kaynaklı çeşitli kısıtlamalar ve
zararlanmalar olabileceği de bilinmektedir. Özünde zaten birçok seçenek barındıran bitkisel tasarım, bir de yaşlılık bileşeni
eklendiğinde daha da dikkatli ele alınması gereken bir konu haline gelmektedir. Nüfusta yaşanacak olası değişimler kamusal
alanlarda ve huzurevi, bakımevi bahçelerinde özel bir bitkisel tasarıma yönelmeyi gerektirmektedir. Bu çalışma yaşlanma
olgusu çerçevesinde tür seçiminden uygulama şekillerine kadar yaş dostu bitkisel tasarım konusunu irdelemektedir. Çalışma
sonunda yaş dostu bir tasarıma erişebilmek için gerekli öneriler ortaya konulmuştur.
Kaynakça
- Allen S, Beales S, Busolo D, Clark F, Eldridge C, Gonzalez O, Gorman M, Hall C, Heslop A, Hinchliff P, Humphreys A. (2002). State of the world’s older people 2002. London,UK. HelpAge International.
Cüce, B. (2017). Antalya kent merkezinde bulunan huzurevi bahçelerinin peyzaj tasarımı yönünden irdelenmesi: Fethi Bayçın Huzurevi örneğinde tasarım önerileri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Akdeniz Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Antalya.
DPT. (2007).Türkiye’de yaşlıların durumu ve yaşlanma ulusal eylem planı, Ankara, Sosyal Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü Yayın No: DPT2741.
Gökçe, D. (2012). Antalya Atatürk kültür parkı örneğinde parkların engelli bireyler tarafından kullanım olanakları. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Antalya.
Kaplan S. (2001). Meditation, restoration, and the management of mental fatigue. Environment & Behavior, 33, 480–506.
Kinsella, K., Wan H. (2009). U.S. census bureau: international population reports. an aging world: 2008, Washington:U.S. Government Printing Of ce.
Nilsson, K., Sangster, M., Gallis, C., Hartig, T., de Vires, S., Seeland, K., Schipperijn, J. (2011). Forests, trees and human health. Dordrecht: Springer.
OECD. (2015). Ageing in cities. Paris. Retrieved from (http://www.oecd.org/cfe/regional- policy/policy-brief-ageing-in-cities.pdf), on (15.10.2017)
Sardon, JP. (2006). Recent demographic trends in the developed countries. Population, 61, 197-266.
Sarı, R.M. & Sağgöz, A. (2011). Sürdürülebilir kent yaşamı bağlamında huzurevi konumu ve kullanıcı tercihleri. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, (1-2),1-14.
Shrestha, LB. (2000). Population aging in developing countries. Health Affairs, 19, 204- 212.
Shukor, S.F.A., Stigsdotter, U.K. and Nilsson, K. (2012). A Review of design recommendations for outdoor areas at healthcare facilities. Journal of Therapeutic Horticulture, 22(2), 32- 77.
Şener, A. (2009). Yaşlılık, yaşam doyumu ve boş zaman faaliyetleri, Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar e-dergisi, erişim tarihi: (02.11.2017), http://www.sdergi.hacettepe. edu.tr/makaleler/yasamdoyumu.pdf
TÜİK. (2017). Nüfus istatistikleri. erişim tarihi:(10 Ekim 2017), www.tuik.gov.tr.
United Nations (2015). Department of economic and social affairs population division: world population ageing 1950-2050. Erişim adresi:http://www.un.org/esa/population/ oublications/worldageing19502050), Erişim Tarihi: 5 Kasım 2017
United Nations. (2012). United Nations Population Fund. State of the World Population 2011. Erişim Adresi: (https://www.unfpa.org/sites/ default/ les/pub-pdf/EN-SWOP2011-FINAL. pdf), Erişim Tarihi: 9 Kasım 2017.
UNDESA. (2007). World Economis and Social Survey 2007: Development in an Ageing World. Erişim Adresi: (http://www.un.org/ en/development/desa/policy/wess/wess_ archive/2007wess.pdf), Erişim Tarihi: 1 Kasım 2017 .
Xu, Y. (2017). New concept of aging care architecture landscape design based on sustainable development. AIP Conference Proceedings 1839, 020126 (2017); doi: 10.1063/1.4982491
Toplam 1 adet kaynakça vardır.