MESLEK YÜKSEKOKULU ÖĞRENCİLERİNİN İLETİŞİM BECERİLERİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ

Yıl 2019, , 1 - 28, 15.06.2019

Sıddık Doğruluk , Yalçın Mutluay , Seda Baysal

https://doi.org/10.31798/ses.573199

Cited By: 4

Öz

Bu araştırmada; Meslek Yüksekokulunda öğrenim gören
öğrencilerin iletişim becerilerini çeşitli değişkenler açısından incelemek
amaçlanmıştır. Bu amaçla araştırma, betimsel tarama modelinde desenlenmiştir.
Araştırmanın evrenini, 2017-2018 eğitim öğretim yılı güz döneminde
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Göksun Meslek Yüksekokulunda öğrenim
gören 1692 öğrenci oluşturmaktadır. Örneklemini ise bu evrenden basit tesadüfî
örnekleme yöntemi ile seçilen bilgisayar programcılığı, çocuk gelişimi, harita
ve kadastro, tapu ve kadastro, ilk ve acil yardım bölümlerinde öğrenim gören
248 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda öğrencilerin iletişim
becerilerinin genel olarak orta üstü düzeyde olduğu anlaşılmıştır. Ayrıca öğrencilerin
cinsiyetlerine, genel not ortalamalarına ve internet deneyimlerine göre anlamlı
farklılaşma tespit edilmiştir. Fakat öğrencilerin iletişim becerileri öğrenim
gördükleri bölüme, ikamet ettikleri yere, aile gelir düzeylerine, kullandıkları
sosyal medya hesap sayısına ve internet kullanım amaçlarına göre incelendiğinde
anlamlı farklılaşmaya rastlanılmamıştır.

Anahtar Kelimeler

Meslek yüksekokulu, iletişim becerisi, öğrenci

AN ANALYSIS OF THE VOCATIONAL COLLEGE STUDENTS' COMMUNICATION SKILLS IN TERMS OF SEVERAL VARIABLES

Öz

The overall aim of this research was to explore
vocational college students’ communication skills in terms of several
variables. The research utilized descriptive survey model. The population of
the research consisted of 1692 students learning at Göksun Vocational School in
Kahramanmaraş Sütçü İmam University during the fall semester of 2017-2018
academic year. The research sample held a total of 248 students who studied
computer programming, child development, map and cadastre, land registry and
cadastre, first aid and emergency and who were selected by simple random
sampling method. Research findings revealed that the communication skills of
the students were generally above the moderate level. Besides, a statistically
significant difference was identified across the students’ communication skills
in terms of their gender, grade point average and internet experience. However,
the students’ communication skills were found to be free from any significant
difference depending on their department, their place of residence, family
income levels, the number of social media accounts they used and the purposes
for internet use.

Anahtar Kelimeler

Vocational college, communication skill, student

Kaynakça

• Akyurt, N. (2009). Sağlıkta iletişim ve Marmara üniversitesi sağlık hizmetleri meslek yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4(11),15-33.
• Arıcı, İ. ve Angın, Y.N. (2017). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin iletişim beceri düzeyleri. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 4(8),199-219.
• Aşcı, Ö., Hazar, G. ve Yılmaz, M. (2015). Sağlık yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri ve ilişkili değişkenler. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(3), 160-165.
• Başerer, Z. ve Kısaç, İ. (2017). Öğretmen adaylarının interneti kullanma amaçlarına göre iletişim becerileri ve özyeterlik düzeyleri. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 117-129.
• Bingöl, G. ve Demir, A. (2011). Amasya sağlık yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri. Göztepe Tıp Dergisi, 26(4),152-159.
• Black, K. A. (2000). Gender differences in adolescents’ behavior during conflict resolution tasks with best friends. Adolescence, 35(139), 499-512.
• Büyükbeşe, T., Direkçi, E. ve Erşahan, B. (2017). Üniversite öğrencilerinin duygusal zekalarının iletişim becerilerine ve bireysel yenilikçilik seviyelerine etkisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(2), 221-236.
• Can H. ve Aydın M. E. (2006) Örgütsel Davranış. Arıkan Basım Yayım Dağıtım Ltd. Şti., Ankara.
• Ceyhan, A. A. (2011). İnternet kullanma temel nedenlerine göre üniversite öğrencilerinin problemli internet kullanımı ve algıladıkları iletişim beceri düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(1), 59-77.
• Cohen, L.,Manion, L. &Morrison, K. (2007). Researchmethods in education.New York: Routledge.
• Çamdereli, M. (2008). İletişime Giriş. (1. baskı). İstanbul, Dem Yayınları.
• Çatır, O. ve Karaçor, M. (2017). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerinin belirlenmesi: Ulubey meslek yüksekokulu örneği. International Journal of Academic Value Studies, 3(16),181-191.
• Çetinkaya, Ö. ve Alparslan, A.M. (2011). Duygusal zekanın iletişim becerileri üzerine etkisi: Üniversite öğrencileri üzerinde bir araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(1),363-377.
• Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576.
• Çuhadar, C., Özgür, H., Akgün, F. ve Gündüz, Ş. (2014). Öğretmen adaylarının iletişim becerileri ve iletişimci biçimleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 295-311.
• Dallı, M., Ünlü, Y. ve Pekel, A. (2017). Spor yöneticiliği bölümü öğrencilerinin iletişim beceri düzeyleri ile girişimcilik düzeyleri arasındaki ilişki. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(58), 28-34.
• De Jong, N. H., Steinel, M. P., Florija, A., Schoonen, R., & Hulstijn, J. H. (2013). Linguistic skills and speaking fluency in a second language. Applied Psycholinguistics, 34(05), 893-916.
• Dilekmen, M., Başcı, Z. ve Bektaş, F. (2008). Eğitim fakültesi öğrencilerinin iletişim becerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 223-231.
• Dökmen, Ü. (1996). İletişim Çatışmaları ve Empati. 3. Baskı. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Elkin, N., Karadağlı, F. ve Barut, A.Y. (2016). Sağlık bilimleri yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri düzeyleri ve ilişkili değişkenlerin belirlenmesi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(2), 70-80.
• Erigüç, G. ve Eriş, H. (2013). Sağlık hizmetleri meslek yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri: Harran üniversitesi örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(46),232-254.
• Erigüç, G., Şener, T. ve Eriş, H. (2013). İletişim becerilerinin değerlendirilmesi: Bir meslek yüksekokulu öğrencileri örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 16(1), 45-65.
• Görücü, A. ve Erdoğan, T. (2017). Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin empatik eğilimleri ile iletişim becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. TurkishStudies, 12(3),797-814.
• Gülbahar, B. ve Sıvacı, S.Y. (2018). Öğretmen adaylarının iletişim becerileri ile sınıf yönetimi yeterlik algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1),268-301.
• Henry, F. M.,Reed, V. A. ve McAllister, L. L. (1995). Adolescents’ perceptions of the relative importance of selected communication skills in their positive peer relationships. Language, Speech, and Hearing Services in Schools, 26(3), 263-272.
• Ihmeideh, F. M., Al-Omari, A. A. ve Al-Dababneh, K. A. (2010). Attitudes toward communication skills among students’-teachers’ in Jordanian public universities. Australian Journal of Teacher Education, 35(4), 1-11.
• İrak, H.,Taşcıoğlu, R., Dal, M. ve Tunç, Y. (2017). Sağlık hizmetleri meslek yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerileri: Iğdır üniversitesi örneği. Atatürk İletişim Dergisi, 14,187-202.
• Jones, C. M. (1999). Shifting sands: Women, men, andcommunication. Journal of Communication, 49, 148-155.
• Kabakçı, Ö.F. ve Korkut, F. (2008). 6-8. sınıftaki öğrencilerin sosyal-duygusal öğrenme becerilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 33(148), 77-86.
• Kadakal, A. ve Alver, B. (2017). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerilerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. International Journal of Eurasian Education and Culture, 2(2),1-20.
• Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kırık, A. M. ve Sönmez, M. (2017). İletişim ve mutluluk ilişkisinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2(1),15-26.
• Koç, B., Terzi, Y. ve Gül, A. (2015). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ile kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 369-390.
• Korkut-Owen, F. & Bugay, A. (2014). İletişim becerileri ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 51-64.
• Köknel, Ö. (2005). İnsanı anlamak (8. Basım). İstanbul: Altın Kitaplar
• Kreitner, R., Kinicki, A. ve Buelens, M. (2002). Organizational Behaviour. Berkshire, England, McGraw-Hill.
• Kuzu, A. (2008). Hemşirelik öğrencilerinin duygusal zeka ve iletişim becerilerinin eşdeğer öğrenim gören öğrencilerle karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Düzce.
• Mentoor, Z. M. (2015). An analysis of the relationship between communication skills, communication apprehension and academic achievement of secondary phase learners. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, North-West University, South Africa.
• Milli, M.S. ve Yağcı, U. (2017). Öğretmen adaylarının iletişim becerilerinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1),286-298.
• North, A. B. ve Worth, W. E. (2004). Trends in selected entry‐level technology, interpersonal, and basic communication scans skills: 1992–2002. Journal of Employment Counseling, 41(2), 60-70.
• Odabaşı, Y. ve Oyman, M. (2002). Pazarlama İletişimi Yönetimi (8. baskı). İstanbul, MediaCat Yayınları.
• Oskay, Ü. (2005). İletişimin A B C’si. (4. Basım) İstanbul: Derya Yayınevi.
• Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi.Ankara: Nisan Kitabevi.
• Özerbaş, M.A., Bulut, M. ve Usta, E. (2007). Öğretmen adaylarının algıladıkları iletişim becerisi düzeylerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 123-135.
• Reed, V. A., McLeod, K. ve McAllister, L. (1999). Importance of selected communication skills for talking with pers and teachers: Adolescent’ opinions. Language Speech and Hearing Services in Schools, 30(1), 32-49.
• Saracaloğlu, A.S., Yenice, N. ve Karasakaloğlu, N. (2009). Öğretmen adaylarının iletişim ve problem çözme becerileri ile okuma ilgi ve alışkanlıkları arasındaki ilişki. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 187-206.
• Şener, G. (2015). Okul yöneticilerinin iletişim becerilerinin örgütsel değişkenler üzerindeki etkisi ve modül temelli uygulamalar. Yayımlanmamış doktora tezi, Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
• Taşlıyan, M.,Hırlak, B. ve Harbalıoğlu, M. (2015). Duygusal zeka, iletişim becerileri ve akademik başarı arasındaki ilişki: Üniversite öğrencilerine bir uygulama. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 2(3), 45-58.
• Tepeköylü, Ö., Soytürk, M. ve Çamlıyer, H. (2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu (BESYO) öğrencilerinin iletişim becerisi algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Ankara Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(3), 115-124.
• Toy, S. (2007). Mühendislik ve hukuk fakülteleri öğrencilerinin iletişim becerileri açısından karşılaştırılması ve iletişim becerileriyle bazı değişkenler arasındaki ilişkiler. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Tubbs, S. ve Moss, S. (2008). Human communication (11th ed.). New York, NY: McGraw-Hill.
• Tutar, H. (2003). Örgütsel İletişim. Ankara, Seçkin Yayıncılık.
• Uchida, A. (1997). Bringing the culture back in: A culture building approach to gender and communication. Women and Language, 20, 15-24.
• Üstünel, G. (2011). Etkili iletişim becerileri ve beden dili. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Namık Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
• Yaşar-Ekici, F. (2018). Okul Öncesi Eğitime Devam Eden Çocukların İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 5(20), 290-305.
• Zıllıoğlu, M. (2010). İletişim Nedir? (4. baskı). İstanbul, Cem Yayınları.