GERÇEKÇİ MATEMATİK EĞİTİMİNİN ORTAOKUL 7.SINIF ÖĞRENCİLERİNİN DÖRTGENLERDE ALAN KONUSU ÜZERİNDE BAŞARILARINA VE MATEMATİK MOTİVASYONLARINA ETKİSİ

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 2, 84 - 107, 27.12.2021

Ayşe Yonucuoğlu Recep Bindak

https://doi.org/10.31798/ses.944102

Öz

Gerçekçi Matematik Eğitimi (GME), ilk olarak Hollanda'da tanıtılan ve geliştirilen matematik eğitiminde bir öğrenme ve öğretme teorisidir. Bu teori tüm dünyada çok sayıda ülke tarafından benimsenmiştir. Bu teoriye göre matematik, bir insan aktivitesidir ve matematik gerçeğe bağlı olmalıdır. GME'de gerçekçi kelimesi sadece gerçek dünya ile olan bağlantıya değil, aynı zamanda öğrencilerin zihninde gerçek olan sorun durumlarına da atıfta bulunur. Bu çalışmanın amacı Gerçekçi matematik eğitiminin dörtgenler konusunda 7.sınıf ortaokul öğrencilerin akademik başarıları ve matematik motivasyonları üzerindeki etkisini incelemektir. Zayıf deneysel desenlerden statik grup karşılaştırmalı deseninde yapılan çalışma Gaziantep ilinde bir devlet ortaokulunda yürütülmüştür. Çalışma grubu 23erkek ve 30 kız öğrenci olmak üzere 53 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak ön test başarı testi ve son test başarı testi ve matematik motivasyon ölçeği kullanılmıştır. Kontrol grubunda matematik dersleri geleneksel yöntemle işlenirken deney grubunda gerçekçi matematik etkinlikleri uygulanmıştır. Toplam 5 hafta süren uygulamada testler eş zamanlı olarak uygulamadan önce ve uygulamadan sonra yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre Gerçekçi matematik eğitiminin uygulandığı deney grubunda ortalama akademik başarının kontrol grubuna göre anlamlı derecede daha yüksek olduğu gözlemlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin motivasyonun da uygulama öncesinde bir fark olmadığı bilinirken; uygulama sonrası deney grubunun kontrol grubuna göre daha olumlu yönde olduğu gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Gerçekçi matematik eğitimi, dörtgenler, matematiksel motivasyon

Kaynakça

• Akyüz, M. C. (2010). Gerçekçi matematik eğitimi yönteminin (GME) ortaöğretim 12. sınıf matematik integral ünitesi öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
• Altaylı, D. (2012). Gerçekçi matematik eğitiminin oran orantı konusunun öğretimi ve orantısal akıl yürütme becerilerinin geliştirilmesine etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum
• Bıldırcın, V. (2012). Gerçekçi matematik eğitimi (GME) yaklaşımının ilköğretim beşinci sınıflarda uzunluk, alan ve hacim kavramlarının öğretimine etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ahi Evran Üniversitesi, Kırşehir.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri (20.Baskı). Ankara: PegemA.
• Çakır, Z. (2011). Gerçekçi matematik eğitimi yönteminin ilköğretim 6. sınıf düzeyinde cebir ve alan konularında öğrenci başarısı ve tutumuna etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Karaelmas Üniversitesi, Zonguldak.
• Çakır, P. (2013). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin erişilerine ve motivasyonlarına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Çilingir, E , Dinç-Artut, P . (2016). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ilkokul öğrencilerinin başarılarına, görsel matematik okuryazarlığı özyeterlik algılarına ve problem çözme tutumlarına etkisi. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 7 (3), 578-600.
• Çilingir, E., Dinç-Artut, P. ve Tarım, K. (2015). Sınıf öğretmeni adayları üzerinde gerçekçi matematik eğitimine ilişkin bir uygulama örneği. EKUAD, 1, 1-12.
• Demir, E., Saatçioğlu, Ö. ve İmrol, F. (2016). Uluslararası dergilerde yayımlanan eğitim araştırmalarının normallik varsayımları açısından incelenmesi. Current Research in Education, 2 (3), 130-148.
• Demirdöğen, N. ve Kaçar, A. (2010). İlköğretim 6.sınıfta kesir kavramının öğretiminde gerçekçi matematik öğretimi yaklaşımın öğrenci başarısına etkisi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi. 12(1), 57-74.
• Ersoy, E. (2013). Gerçekçi matematik eğitimi destekli öğretim yönteminin 7. sınıf olasılık ve istatistik kazanımlarının öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi.
• EURYDICE (2011). Avrupa’da matematik eğitimi: Temel zorluklar ve ulusal politikala. Eurydice Türkiye Birim, MEB Strateji Geliştirme Başkanlığı. Erişim tarihi: 10.10.2017, http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice
• Freudenthal, H. (1973). Mathematics as an educational task. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers.
• Freudenthal, H. (1991). Revisiting mathematics education: China lectures. Kluwer Academic Publishers, 101 Philip Drive, Norwell, MA 02061.
• Freudenthal, H. (1971). Geometry between the devil and the deep sea. Educational Studies in Mathematics, 3(34), 413- 435.
• Gravemeijer, K. & Doorman, M. (1999). Context problems in realistic mathematics education, a calculus course as an example. Educational Studies in Mathematics, 39, 111-129.
• Gravemeijer, K. & Terwel, J. (2000). Hans Freudenthal: a mathematician on didactics and curriculum Theory. Journal of Curriculum Studies, 32(6), 777- 796.
• Hidayat, R. & Iksan, Z. H. (2015). The effect of realistic mathematic education on students’ conceptual understanding of linear progamming. Creative Education, 6(22), 2438-2445.
• Julie, H. (2015). Student learning materials on the multiplication and division of fractions for grade five with realistic mathematics education. The 3th South East Asia Design/Development Research International Conference, 18-19 Apr 2015, Palembang: Sriwinjaya University, pp. 145-155.
• Leon, S. D., & Thomas, L. (2015). Collaboration, rubrıcs, and teacher evaluation (Ed. Tenam-Zemach, M & Flynn, J. E. Critical Inquiries on the Impact of Rubrics in Education içinde). IPA Inc NC, USA pp 150
• Kaplan, A., Duran, M., Doruk, M. ve Öztürk, M. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi destekli öğretimin matematik başarısına etkisi: Bir meta-analiz çalışması. International Journal of Human Sciences, 12(2), 187-206.
• Kerpiç, A. ve Bozkurt, A. (2011). Etkinlik tasarım ve uygulama prensipleri çerçevesinde 7. sınıf matematik ders kitabı etkinliklerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 303-318.
• Korkmaz, E. ve Korkmaz, C. (2017). EBOB-EKOK konusunun gerçekçi matematik eğitimi etkinlikleriyle öğretiminin başarı ve tutuma etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(39), 504-523.
• Korkmaz, E. ve Tutak, T. (2017). Dönüşüm geometrisi konularının gerçekçi matematik eğitimi etkinlikleriyle işlenmesinin öğrenci başarısına ve matematik tutumuna etkisi. Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1 (2), 30-42.
• Kurt, E. S. (2015). Gerçekçi matematik eğitiminin uzunluk ölçme konusunda başarı ve kalıcılığa etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
• MEB (2017). Matematik dersi öğretim programı. Erişim tarihi: 10.05.2018, http://ttkb.meb.gov.tr/program.
• MEB-TTKB (2015). İlköğretim matematik dersi öğretim programı. Millî Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı, Ankara: MEB.
• Orosco, M. J. (2016). Measuring elementary student’s mathematics motivation: A validity study. International Journal of Sciences and Mathematics Education, 14, 945–958.
• Özdemir, E. (2008) Gerçekçi matematik eğitimine (RME) dayalı olarak yapılan “yüzey ölçüleri ve hacimler” ünitesinin öğretiminin öğrenci başarısına etkisi ve öğretime yönelik öğrenci görüşleri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
• Özdemir, E. ve Üzel, D. (2011). Gerçekçi matematik eğitiminin öğrenci başarısına etkisi ve öğretime yönelik öğrenci görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 332-343.
• Özdemir, H. (2015). Gerçekçi matematik eğitimi yaklaşımının ortaöğretim 9. Sınıf kümeler ünitesi öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• Özmantar, M.F. Bozkurt, A., Demir, S., Bingölbali, E. ve Açıl, E. (2010). Sınıf öğretmenlerinin etkinlik kavramına ilişkin algıları. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 379-398.
• Piht, S. & Eisenschmidt, E. (2008). Pupils’ attitudes toward mathematics: comparative research between Estonian and Finnish practice schools. Problems of Education in The 21st Century, 9, 97- 106.
• Smith, C., & Morgan, C. (2016). Curricular orientations to real-world contexts in mathematics. The Curriculum Journal, 27(1), 24-45.
• Uça, S. (2014). Öğrencilerin ondalık kesirleri anlamlandırmasında gerçekçi matematik eğitimi kullanımı: Bir tasarı araştırması. (Yayımlanmamış doktora tezi) Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
• Ünal, Z. A., ve İpek, A. S. (2010). Gerçekçi matematik eğitiminin ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin tam sayılarla çarpma konusundaki başarılarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 34(152), 60-70.
• Üzel, D. (2007). Gerçekçi matematik eğitimi (RME) destekli eğitimin ilköğretim 7. Sınıf matematik öğretiminde öğrenci başarısına etkisi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
• Yazıcı, E. (2004). Öğrenme stilleri ile ilköğretimde beşinci sınıf matematik dersindeki başarı arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Yuanita, P. & Zakaria, E. (2016). The effect of realistic mathematics education implementation to mathematics belief, mathematics representative and mathematics problem solving. Advanced Science Letters, 22(8), 1989-1992.