BibTex RIS Kaynak Göster

Kalkınma Ajanslarına Örgüt Geliştirme Açısından Bir Bakış

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 3, 49 - 60, 01.07.2013

Öz

Söz konusu araştırma, örgütleri geliştirmenin ya da başka bir ifadeyle gelişmiş örgütler kurmanın bir yöntemi olarak lanse edilen örgüt değiştirme kavramlarından yola çıkarak, kalkınma ajanslarını incelemeyi hedeflemektedir. Bu kapsamda örgüt geliştirmenin nitelikleri ortaya konulmaya çalışılmış ve kalkınma ajanslarının kurgulanmasında rol oynadığı düşünülen “iş tasarımı, iş süreçleri, örgüt yapısı, amaç odaklılık, örgüt kültürü, yönetsel ölçek, örgüt içi ve örgütler arası ilişkiler, müşteri odaklılık, çıktı analizi” gibi örgüt geliştirme teknikleri birer araç olarak kullanılarak, ‘yeni türü’, eskisinden ayıran özellikler sorgulanmıştır. Bu kapsamda kalkınma ajansları ile bağlantılı mevzuat taranmış ve çözümlenmeye çalışılmıştır.

Kaynakça

  • Acar, M. (2003). “Sektörlerarası İşbirliği, İttifak ve Ortaklıklar”, M.Acar ve H. Özgür (der.), Çağdaş Kamu Yönetimi-I. Nobel: Ankara. s: 393-430.
  • Altıntaş, H. (2003). “Yerel Yönetimlerin Modernizasyon Süreci ve Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı”, Çağdaş Yerel Yönetimler, 12(1), s: 6-22
  • Arslan, K. (2005). “Bölgesel Kalkınma Farklılıklarının Giderilmesinde Etkin Bir Araç: Bölgesel Planlama ve Bölgesel Kalkınma Ajansları”, İTÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl:4, Sayı:7, s: 275-294
  • Ataay, F. (2005). “Bka Tasarımının ‘Kalkınma’ Anlayışı Üzerine”, M. Turan (der.). Bölge Kalkınma Ajansları, Ankara: Paragraf, S:15-32.
  • Aydın, M. D. (2004). “Kamu Sektöründe Toplam Kalite Yönetimi”, Kemal Öktem ve Uğur Ömürgönülşen (der.), Kamu Yönetimi: Gelişimi ve Güncel Sorunları, İmaj: Ankara, s:187-230.
  • Ayman-Güler, B.(2006a). Yerel Yönetimler, Ankara: İmge.
  • Ayman-Güler, B. (2006b). “Ajanslar Sistemi Üzerine”, Jeopolitik Dergisi, Temmuz-2006. s: 1-10
  • Ayman-Güler, B.(2009). Türkiye’nin Yönetimi: Yapı, Ankara: İmge.
  • Basın, N; Şeşen, H. ve Çetin, F. (2009). “Değişim ve Örgütler”, Kadir Varoğlu ve Nejat Basım (der.), Örgütlerde Değişim ve Öğrenme, Ankara: Siyasal, s:13-45.
  • Beckhard, R. (1969). Organization Development: Strategies and Models, Addison-Wesley Pb: Boston/ABD.
  • Beckhard, R.ve Reuban, T. Harris. (1987). Organizational transitions: Managing Complex Change , Addison-Wesley: Boston/ABD
  • Can, H. (2005). Organizasyon ve Yönetim, Ankara: Siyasal.
  • Çetin, M. (2006). “Yerel Kalkınma Ajansları”, Ege Academic Review, Cilt: 6, Sayı: 2. s: 127-139
  • Çukurçayır, M. A. (2010). “Bölge Kalkınması ve Bölgesel Yönetişim”. M.A Çukurçayır; H.T. Eroğlu ve H. Eşki Uğuz (der.), Yönetişim: Kuram, Boyutlar, Uygulama, (Edt.), Çizgi Yayınevi: Konya, s: 617-643.
  • Dubrow, A.; Wocher, D. ve Austin, J. M. (2001). “Introducing Organizational Development (OD) Practices into a Couty Human Service Agency”, Administration in Social Work, cilt: 25, sayı: 4, s:63-83.
  • Eroğlu, M. ve Kum, M. (2010). “Türkiye’de Kalkınma Ajanslarının İdari Teşkilat İçindeki Yeri”, Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, sayı: 35, s: 175-198.
  • Eren, E. (2000). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, İstanbul: Beta.
  • Dinçer, Ö. (2008). Örgüt Geliştirme Teori Uygulama Teknikleri, İstanbul: Alfa Yayınları.
  • French, L. W. ve Bell, C. H. (1978). Organization Development: Behavioral Science Interventions for Organization Improvement, Prentice-Hall: Englewood.
  • Hasanoğlu, M. ve Aliyev, Z. (2006). “Avrupa Birliği ile Bütünleşme Sürecinde Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Ajansları”, Sayıştay Dergisi, Sayı: 60. s: 81-103.
  • Güneşer-Demirci, A. (2005). “Farklı Ülkelerde Bölge Kalkınma Ajansları”, M. Turan (der.), Bölge Kalkınma Ajansları, Ankara: Paragraf, s:181-195.
  • Güzelsarı, S. (2004). Kamu Yönetimi Disiplininde Yeni Kamu İşletmeciliği ve Yönetişim Yaklaşımları, M. Kemal Öktem ve Uğur Ömürgönülşen (der.), Kamu Yönetimi: Gelişimi ve Güncel Sorunları, s: 85-139
  • Halkier, H. (2006). “Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Çok Düzlemli Yönetişim”, Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu, ODTÜ: Ankara.
  • Helvacı, M. A. (2008). “Örgüt Geliştirme Üzerine Kavramsal Bir İnceleme”, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), s:173-183.
  • Karadağ, M. (2000). “Devlet Personel Başkanlığı: Bir Örgüt Geliştirme Örnek Olayı”, Amme İdaresi Dergisi, 33(1), s:133-152.
  • Karakılçık, Y. ve Sarıgül, C., E. (2010). “Bir “Ekonomik Yönetişim Modeli” Olarak Bölge Kalkınma Ajansları (Bka) Uygulaması: Üniter Yapının Ve Sosyal Devletin Tasfiyesi Mi Tesviyesi Mi?”, Turgut Özal Uluslararası Ekonomi Ve Siyaset Kongresi-1, Küresel Krizler Ve Ekonomik Yönetişim Bildiriler Kitabı, İnönü Üniversitesi:Malatyas, s: 384-408.
  • Karasu, K. (2005). ”Bölgesel Kalkınma Programları”, M. Turan (der.), Bölge Kalkınma Ajansları, Ankara: Paragraf, s:197-265
  • Karasu, K. (2009). “Yerelleşme Söylemi ve Bölge Kalkınma Ajansları”, Memleket, Siyaset, Yönetim, Cilt: 4, sayı: 3, s: 1-43.
  • Kaya Bengshir T. ve Leblebici, D.N. (2001). “Teknolojik Gelişmenin Örgütler ve Örgütsel Değişim Üzerindeki Yansımaları”, Amme İdaresi Dergisi, 34 (2): 19-37
  • Kim, P., S. (2000). “Administrative Reform in the Korean Central Government: A Case Study of the Dae Jung”, Public Performance & Management Review, 24(2), s: 145-160.
  • Koçak, S. Y. ve Ökmen, M. (2010). “Merkezi Planlamadan Bölgesel Planlamaya: Yunanistan ve Türkiye Örnekleri”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sayı:27, s:149-159.
  • Lenger, A. (2006). “Bölgesel Yenilik Sistemleri ve Devletin Rolü: Türkiye’deki Kurumsal Yapı ve Devlet Üniversiteleri”, Ege Akademik Bakış, cilt: 6, sayı: 2, s:141-155.
  • Maç, N. (2006). “Bölgesel Kalkınma Ajansları Ve Türkiye”, Araştırma Raporu-117/76. Konya Ticaret Odası
  • Öktem, M. K. (1987). “Türkiye’de Kamusal Örgütlerde Çalışma Verimliliği Açısından Kültürel Normların Önemi”, Hacettepe İİBF Dergisi, Cilt: 5(1-2). s: 59-69.
  • Öktem, M. K. (1991). “Güdüleme Kuramları ve Yetişen Kamu Yöneticilerimiz”, Amme İdaresi Dergisi, cilt: 24(3), s: 46-63.
  • Öktem, M. K. (2004). “Bilgi Teknolojileri ve Kamu Yönetimi”, M. Kemal Öktem ve Uğur Ömürgönülşen, Kamu Yönetimi: Gelişimi ve Güncel Sorunları, s: 139-187.
  • Öktem, M. K.; Ömürgönülşen, U. ve Sadioğlu, U. (2010). “Turkey in the Development Process: Obstacles, Premise and Prospects”, International Journal of Emerging and Transition Economies, 3(1). s: 13-31.
  • Ömürgönülşen, U. (2003). “Kamu Sektörünün Yönetimi Sorununa Yeni Bir Yaklaşım: Yeni Kamu İşletmeciliği”, M. Acar ve H. Özgür (der.) Çağdaş Kamu Yönetimi-I, Nobel: Ankara. s: 3-44.
  • Övgün, B. (2008). “Bir Politika Transferi Örneği: Kalkınma Ajansları”, AÜSBF Dergisi, 62(3): 233-255.
  • Özer, Y. E.(2007). “Küresel Rekabet - Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Türkiye”, Review of Social, Economic & Business Studies,Vol: 9(10), s: 389-408
  • Pıçak, M. ve Yılmaz, S. (2008). “Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde Kurulacak Değerlendirme”, Mevzuat Dergisi, Yıl:10, Sayı: 121, Ocak, s: 65-81
  • Polat, E. (2003). “Örgütsel Değişim ve Örgütsel Değişimde Örgüt Kültürünün Yeri ve Önemi”, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Sinemillioğlu, O. (2009). “Sürdürülebilir Bölgesel Kalkınma ve Türkiye Süreci”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, cilt:8, sayı: 7, s: 245-268.
  • Scott, W. R. ve Davis, F. G. (2007). Organizations and Organizing, Pearson Prentice Hall: New Jersey, ABD.
  • Şahin, Y. (2010). Yönetim Bilimi ve Türk Kamu Yönetimi, Murathan Yayınevi: Trabzon.
  • Turan, M. (2005). ”Bölgesel Kalkınma Programları”, M. Turan (der.), Bölge Kalkınma Ajansları, Ankara: Paragraf, s: 159-180.
  • Tutar, F. ve Demiral, M. (2007). “Yerel Ekonomilerin Yerel Aktörleri: Bölgesel Kalkınma Ajansları”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(1), s: 65-83.
  • Young-Hyman, T. (2008) “The Potential for Effective Regional Development Agencies in Turkey: A Comparative Analysis”, Regional & Federal Studies, 18: 4, s: 375 — 402.
  • http://www.euroda.eu/, 01.03.2012.

An Organizational Analysis of Regional Development Agencies

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 3, 49 - 60, 01.07.2013

Öz

This study aims to analyze regional development agencies, by setting out the advanced concepts of organizational change as a method of organizational development or developed organizations. In this context, characteristics of organizational development tried to expose and the terms are “job design, work processes, organizational structure, aim-oriented, organizational culture, administrative scale, intra organizational and inter organizational relationships, client-oriented, output analysis”-which are thought to play roles in the establishment of agencies- used as an instrument to analyze old and new type of organizations. In this way, RDA-interested legislations and regulations are searched and tried to analyze

Kaynakça

  • Acar, M. (2003). “Sektörlerarası İşbirliği, İttifak ve Ortaklıklar”, M.Acar ve H. Özgür (der.), Çağdaş Kamu Yönetimi-I. Nobel: Ankara. s: 393-430.
  • Altıntaş, H. (2003). “Yerel Yönetimlerin Modernizasyon Süreci ve Yeni Kamu Yönetimi Anlayışı”, Çağdaş Yerel Yönetimler, 12(1), s: 6-22
  • Arslan, K. (2005). “Bölgesel Kalkınma Farklılıklarının Giderilmesinde Etkin Bir Araç: Bölgesel Planlama ve Bölgesel Kalkınma Ajansları”, İTÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Yıl:4, Sayı:7, s: 275-294
  • Ataay, F. (2005). “Bka Tasarımının ‘Kalkınma’ Anlayışı Üzerine”, M. Turan (der.). Bölge Kalkınma Ajansları, Ankara: Paragraf, S:15-32.
  • Aydın, M. D. (2004). “Kamu Sektöründe Toplam Kalite Yönetimi”, Kemal Öktem ve Uğur Ömürgönülşen (der.), Kamu Yönetimi: Gelişimi ve Güncel Sorunları, İmaj: Ankara, s:187-230.
  • Ayman-Güler, B.(2006a). Yerel Yönetimler, Ankara: İmge.
  • Ayman-Güler, B. (2006b). “Ajanslar Sistemi Üzerine”, Jeopolitik Dergisi, Temmuz-2006. s: 1-10
  • Ayman-Güler, B.(2009). Türkiye’nin Yönetimi: Yapı, Ankara: İmge.
  • Basın, N; Şeşen, H. ve Çetin, F. (2009). “Değişim ve Örgütler”, Kadir Varoğlu ve Nejat Basım (der.), Örgütlerde Değişim ve Öğrenme, Ankara: Siyasal, s:13-45.
  • Beckhard, R. (1969). Organization Development: Strategies and Models, Addison-Wesley Pb: Boston/ABD.
  • Beckhard, R.ve Reuban, T. Harris. (1987). Organizational transitions: Managing Complex Change , Addison-Wesley: Boston/ABD
  • Can, H. (2005). Organizasyon ve Yönetim, Ankara: Siyasal.
  • Çetin, M. (2006). “Yerel Kalkınma Ajansları”, Ege Academic Review, Cilt: 6, Sayı: 2. s: 127-139
  • Çukurçayır, M. A. (2010). “Bölge Kalkınması ve Bölgesel Yönetişim”. M.A Çukurçayır; H.T. Eroğlu ve H. Eşki Uğuz (der.), Yönetişim: Kuram, Boyutlar, Uygulama, (Edt.), Çizgi Yayınevi: Konya, s: 617-643.
  • Dubrow, A.; Wocher, D. ve Austin, J. M. (2001). “Introducing Organizational Development (OD) Practices into a Couty Human Service Agency”, Administration in Social Work, cilt: 25, sayı: 4, s:63-83.
  • Eroğlu, M. ve Kum, M. (2010). “Türkiye’de Kalkınma Ajanslarının İdari Teşkilat İçindeki Yeri”, Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, sayı: 35, s: 175-198.
  • Eren, E. (2000). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, İstanbul: Beta.
  • Dinçer, Ö. (2008). Örgüt Geliştirme Teori Uygulama Teknikleri, İstanbul: Alfa Yayınları.
  • French, L. W. ve Bell, C. H. (1978). Organization Development: Behavioral Science Interventions for Organization Improvement, Prentice-Hall: Englewood.
  • Hasanoğlu, M. ve Aliyev, Z. (2006). “Avrupa Birliği ile Bütünleşme Sürecinde Türkiye’de Bölgesel Kalkınma Ajansları”, Sayıştay Dergisi, Sayı: 60. s: 81-103.
  • Güneşer-Demirci, A. (2005). “Farklı Ülkelerde Bölge Kalkınma Ajansları”, M. Turan (der.), Bölge Kalkınma Ajansları, Ankara: Paragraf, s:181-195.
  • Güzelsarı, S. (2004). Kamu Yönetimi Disiplininde Yeni Kamu İşletmeciliği ve Yönetişim Yaklaşımları, M. Kemal Öktem ve Uğur Ömürgönülşen (der.), Kamu Yönetimi: Gelişimi ve Güncel Sorunları, s: 85-139
  • Halkier, H. (2006). “Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Çok Düzlemli Yönetişim”, Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu, ODTÜ: Ankara.
  • Helvacı, M. A. (2008). “Örgüt Geliştirme Üzerine Kavramsal Bir İnceleme”, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), s:173-183.
  • Karadağ, M. (2000). “Devlet Personel Başkanlığı: Bir Örgüt Geliştirme Örnek Olayı”, Amme İdaresi Dergisi, 33(1), s:133-152.
  • Karakılçık, Y. ve Sarıgül, C., E. (2010). “Bir “Ekonomik Yönetişim Modeli” Olarak Bölge Kalkınma Ajansları (Bka) Uygulaması: Üniter Yapının Ve Sosyal Devletin Tasfiyesi Mi Tesviyesi Mi?”, Turgut Özal Uluslararası Ekonomi Ve Siyaset Kongresi-1, Küresel Krizler Ve Ekonomik Yönetişim Bildiriler Kitabı, İnönü Üniversitesi:Malatyas, s: 384-408.
  • Karasu, K. (2005). ”Bölgesel Kalkınma Programları”, M. Turan (der.), Bölge Kalkınma Ajansları, Ankara: Paragraf, s:197-265
  • Karasu, K. (2009). “Yerelleşme Söylemi ve Bölge Kalkınma Ajansları”, Memleket, Siyaset, Yönetim, Cilt: 4, sayı: 3, s: 1-43.
  • Kaya Bengshir T. ve Leblebici, D.N. (2001). “Teknolojik Gelişmenin Örgütler ve Örgütsel Değişim Üzerindeki Yansımaları”, Amme İdaresi Dergisi, 34 (2): 19-37
  • Kim, P., S. (2000). “Administrative Reform in the Korean Central Government: A Case Study of the Dae Jung”, Public Performance & Management Review, 24(2), s: 145-160.
  • Koçak, S. Y. ve Ökmen, M. (2010). “Merkezi Planlamadan Bölgesel Planlamaya: Yunanistan ve Türkiye Örnekleri”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, sayı:27, s:149-159.
  • Lenger, A. (2006). “Bölgesel Yenilik Sistemleri ve Devletin Rolü: Türkiye’deki Kurumsal Yapı ve Devlet Üniversiteleri”, Ege Akademik Bakış, cilt: 6, sayı: 2, s:141-155.
  • Maç, N. (2006). “Bölgesel Kalkınma Ajansları Ve Türkiye”, Araştırma Raporu-117/76. Konya Ticaret Odası
  • Öktem, M. K. (1987). “Türkiye’de Kamusal Örgütlerde Çalışma Verimliliği Açısından Kültürel Normların Önemi”, Hacettepe İİBF Dergisi, Cilt: 5(1-2). s: 59-69.
  • Öktem, M. K. (1991). “Güdüleme Kuramları ve Yetişen Kamu Yöneticilerimiz”, Amme İdaresi Dergisi, cilt: 24(3), s: 46-63.
  • Öktem, M. K. (2004). “Bilgi Teknolojileri ve Kamu Yönetimi”, M. Kemal Öktem ve Uğur Ömürgönülşen, Kamu Yönetimi: Gelişimi ve Güncel Sorunları, s: 139-187.
  • Öktem, M. K.; Ömürgönülşen, U. ve Sadioğlu, U. (2010). “Turkey in the Development Process: Obstacles, Premise and Prospects”, International Journal of Emerging and Transition Economies, 3(1). s: 13-31.
  • Ömürgönülşen, U. (2003). “Kamu Sektörünün Yönetimi Sorununa Yeni Bir Yaklaşım: Yeni Kamu İşletmeciliği”, M. Acar ve H. Özgür (der.) Çağdaş Kamu Yönetimi-I, Nobel: Ankara. s: 3-44.
  • Övgün, B. (2008). “Bir Politika Transferi Örneği: Kalkınma Ajansları”, AÜSBF Dergisi, 62(3): 233-255.
  • Özer, Y. E.(2007). “Küresel Rekabet - Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Türkiye”, Review of Social, Economic & Business Studies,Vol: 9(10), s: 389-408
  • Pıçak, M. ve Yılmaz, S. (2008). “Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde Kurulacak Değerlendirme”, Mevzuat Dergisi, Yıl:10, Sayı: 121, Ocak, s: 65-81
  • Polat, E. (2003). “Örgütsel Değişim ve Örgütsel Değişimde Örgüt Kültürünün Yeri ve Önemi”, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Sinemillioğlu, O. (2009). “Sürdürülebilir Bölgesel Kalkınma ve Türkiye Süreci”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, cilt:8, sayı: 7, s: 245-268.
  • Scott, W. R. ve Davis, F. G. (2007). Organizations and Organizing, Pearson Prentice Hall: New Jersey, ABD.
  • Şahin, Y. (2010). Yönetim Bilimi ve Türk Kamu Yönetimi, Murathan Yayınevi: Trabzon.
  • Turan, M. (2005). ”Bölgesel Kalkınma Programları”, M. Turan (der.), Bölge Kalkınma Ajansları, Ankara: Paragraf, s: 159-180.
  • Tutar, F. ve Demiral, M. (2007). “Yerel Ekonomilerin Yerel Aktörleri: Bölgesel Kalkınma Ajansları”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(1), s: 65-83.
  • Young-Hyman, T. (2008) “The Potential for Effective Regional Development Agencies in Turkey: A Comparative Analysis”, Regional & Federal Studies, 18: 4, s: 375 — 402.
  • http://www.euroda.eu/, 01.03.2012.
Toplam 49 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Research Article
Yazarlar

Cenay Babaoğlu Bu kişi benim

M.kemal Öktem Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Temmuz 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 1 Sayı: 3

Kaynak Göster

ISNAD Babaoğlu, Cenay - Öktem, M.kemal. “Kalkınma Ajanslarına Örgüt Geliştirme Açısından Bir Bakış”. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi 1/3 (Temmuz 2013), 49-60.