Engellilik; az gelişmiş, gelişmekte olan ve gelişmiş
ülkelerin tamamında var olan ve önemli bir toplumsal sorun olarak
karşımıza çıkan sosyal bir olgudur. İnsanlık tarihi boyunca süregelen
engellilerin karşılaşmış oldukları sorunların türleri ve nitelikleri dönemsel
olarak farklılık göstermekle birlikte bu sorunların en başında istihdam sorunu
gelmektedir. Geçmişten günümüze engelli bireyler, genellikle toplumun diğer
bireyleri tarafından farklı muamelelere tabi tutulmuşturlar.
Acıma, üzüntü, korku gibi olumsuz hislerin duyulduğu engelli bireyler, topluma
birer yük olarak görülmüşlerdir. Bu
bakış açısının sonucu olarak genellikle toplumsal dışlanmaya maruz kalan engelli bireyler; yeteneklerini
keşfedememekte, başkasının desteğine ihtiyaç duymakta, günlük işlerin bile üstesinden gelemeyeceğini düşünerek
izole bir hayat sürdürmektedirler.
Engelli bireyleri, toplumun diğer bireylerden ayrı tutmaksızın eşitlik çerçevesinde topluma kazandırmanın ve kimseye
muhtaç olmadan bağımsız bir
şekilde hayatlarını sürdürebilmelerini sağlamanın en rasyonel yolu, şüphesiz ki
onların çalışma yaşamına girebilmelerini temin edebilmekten geçmektedir. Bu çalışmanın
amacı, Türkiye’de engelli bireylerin yaşadıkları istihdam sorununu ortaya
koymak ve bu sorunların giderilmesine yönelik mevcut politikaların
değerlendirilmesinin yapılarak, var
olan politikaların geliştirilmesine ya da yeni politikaların oluşturulmasına yönelik önerilerde bulunmaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 2 |