İş Kazalarında İşverenin Sorumluluğu: Sosyal Güvenlik Hukuku Açısından Bir Değerlendirme

Yıl 2022, Cilt: 12 Sayı: 2, 307 - 326, 28.12.2022

Emin Ataş Pelin Tuaç Yılmaz

https://doi.org/10.32331/sgd.1223501

Öz

İş kazaları çalışma yaşamında sıklıkla karşılaşılan, işçinin bedensel, ruhsal zarara uğraması yanında ölümü ile de sonuçlanabilen olaylardır. Sigortalıların iş kazasına uğramasıyla birlikte sigortalıya ve hak sahiplerine Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından edim sunulmaktadır. Sunulan edimlerin finansmanı Kurum tarafından karşılandıktan sonra iş kazasında kusurlu olduğu tespit edilen işverene kusuru oranında rücu edilmektedir. Aynı şekilde bildirim yükümlülüğünü yerine getirmeyen işverene de Kurum tarafından iş kazasına uğrayan sigortalıya yapılan ödemeler rücu edilmektedir. Çalışmamızın kapsamını, 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nda yer alan işverenin sorumluluk halleri oluşturmaktadır. Çalışmamamızda Kurum uygulaması, ilgili mevzuat, yargı kararları ve öğretide yer alan görüşlerden yararlanılarak, iş kazası bakımından işverenin sorumluluğunun Türk sosyal güvenlik hukuku açısından incelenmesi amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

İş kazası, işverenin sorumluluğu, rücu

Kaynakça

• Akdeniz A. L. (2014). İşverenin İş Kazası ve Meslek Hastalığından Doğan Zararlardan Sorumluluğunun Niteliği. İÜHFD. 72(2). 3-30. Akın, L. (2001). İş Kazasından Doğan Maddi Tazminat. Ankara: Yetkin Yayınları Akın, L. (2022). İş Sağlığı ve Güvenliğinde Yasal Yükümlülüklerin İhlalinin Olası Hukuki Sonuçları (Güncel Gelişmeler ve Pandemi). Çalışma Hayatında İş Sağlığı ve Güvenliğinin Sektörel Görünümü ve Analizler. İstanbul. 8(81). Akın, L. (2017). İşyerinde ve İşletmelerde İş Sağlığı ve Güvenliği Hiyerarşisi. Sosyal Güvenlik Dergisi. 7(2). 9-32. Akın, L. (2013a). İş Kazasından Doğan Tazminat Davalarında İşveren Kusurunun Belirlenmesinde Ölçüt. Çimento İşveren Dergisi. 27(6). 36-48. Akın, L. (2013b). İş Sağlığı ve Güvenliği Yükümlülüklerine Aykırılık ve Kaçınılmazlık. Çimento İşveren Dergisi. 27(4). 48-56. Akın, L. (2008). İşveren ve Vekillerinin Hukuki, İdari ve Cezai Sorumlulukları. Çimento Sektöründe İş Sağlığı ve Güvenliği Sempozyumu Tebliğler Kitabı. Çimento Endüstrisi İşverenleri Sendikası. Ankara. 46-79. Akın, L. (2006). İşçinin İşçiyi Gözetme Borcunun İhlali ve Kusurun Takdiri. Sicil İş Hukuku Dergisi. 1.149-158. Aktaş, H. (2010). İşverenin İşçi ve Sigorta Karşısında Sorumluluğu. Osman Güven Çankaya’ya Armağan. Ankara: Kamu İşletmeleri İşverenleri Sendikası Yayını. Alper, Y. (1997). Sosyal Güvenlik ve Emeklilik Yaşının Tespiti. Çimento İşveren Dergisi.11(1). 1-14. Antalya, O. G. (2019). Borçlar Hukuku Genel Hükümler. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Aslanköylü, R. (2010). Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu Şerhi. Ankara: Yetkin Yayınları. Atabek, R. (1978). İş Kazası ve Sigortası. İstanbul: Erdini Basım ve Yayınevi. Baycık, G. (2017). Sosyal Güvenlik Kurumunun İş Kazası veya Meslek Hastalığından Kaynaklanan Rücu Davalarına Eleştirel Bakış. Sosyal Güvenlik Dergisi. 7(1). 31-69. Caniklioğlu, N. (2006). Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanun Tasarısına Göre Kısa Vadeli Sigorta Hükümleri. Çalışma ve Toplum. Türk Sosyal Güvenlik Sisteminde Reform! Sempozyum. Özel Sayı. (8). 50-92. Centel, T. (2013). İşverenin İşyerinde Sağlık ve Güvenliği Sağlama Yükümü. Çimento İşveren. 27(3). 6-15.