The status of statelessness has unfavorable consequences for both states and individuals. For this reason, statelessness has long been on the agenda of international community. To this end, states include various measures in their citizenship regulations. In addition, rules to prevent statelessness are adopted under international conventions. Indeed, the well-established principle of nationality law that "everyone should have a nationality" serves the purpose of preventing statelessness. The principle that "everyone should have a nationality" has also been adopted by the Turkish Nationality Law and various provisions have been included in the Turkish Nationality Act No. 5901 (TNA) to prevent statelessness. Our study is about the evaluation of some provisions of the TNA with a focus on the goal of preventing statelessness. Within the scope of the evaluation, the compatibility of the provisions of the TNA regarding the acquisition and loss of nationality with international conventions in the context of the goal of preventing statelessness is also discussed. One of the most important Conventions on the prevention of statelessness is the 1961 United Nations Convention on the Reduction of Statelessness (CRS), which is exclusively aimed at preventing statelessness. In addition, the European Convention on Nationality (ECN) also includes provisions on the prevention of statelessness. The Republic of Turkey is not a party to the CRS and AVS. However, these Conventions are important as they set general trends and measures to prevent statelessness. Therefore, assessments of the compatibility of the provisions of the TNA with international conventions particularly focus on these two Conventions.
Statelessness Prevention of statelessness Turkish Nationality Act 1961 United Nations Convention on the Reduction of Statelessness European Convention on Nationality
Vatansızlık statüsünün hem devletler hem de bireyler bakımından sakıncalı sonuçları bulunmaktadır. Bu nedenle vatansızlık uluslararası toplumun gündemini uzun süredir meşgul eden konular arasındadır. Nitekim vatandaşlık hukukunun köklü bir ilkesi olan “herkesin bir vatandaşlığı olmalıdır” ilkesi vatansızlık hallerinin önlenmesi amacına hizmet etmektedir. Devletler bu amaçla vatandaşlık düzenlemeleri kapsamında çeşitli önlemlere yer vermektedirler. Ayrıca, uluslararası sözleşmeler kapsamında vatansızlığın önlenmesine yönelik kurallar benimsenmektedir. “Herkesin bir vatandaşlığı olmalıdır” ilkesi Türk Vatandaşlık Hukukunca da benimsenmiş, 5901 Sayılı Türk Vatandaşlığı Kanunu (TVK) kapsamında vatansızlığın önlenmesine yönelik çeşitli hükümlere yer verilmiştir. Çalışmamız TVK’nın bazı hükümlerinin vatansızlığın önlenmesi hedefi odağında değerlendirilmesine ilişkindir. Değerlendirme kapsamında Türk Vatandaşlığı Kanunu’nun vatandaşlığının kazanılmasına ve kaybına ilişkin düzenlemelerinin vatansızlığın önlenmesi hedefi bağlamında uluslararası sözleşmelerle uyumluluğu da ele alınmaktadır. Vatansızlığın önlenmesine ilişkin en önemli sözleşmelerden biri münhasıran vatansızlığın önlenmesine yönelik olan 1961 tarihli Vatansızlığın Azaltılmasına Dair Birleşmiş Milletler Sözleşmesi’dir (CRS). Bunun yanı sıra Avrupa Vatandaşlık Sözleşmesi (AVS) kapsamında da vatansızlığın önlenmesine ilişkin hükümler yer almaktadır. Türkiye Cumhuriyeti CRS ve AVS’ye taraf değildir. Ancak bu Sözleşmeler vatansızlığın önlenmesine ilişkin genel eğilim ve önlemleri belirlemeleri bakımından önem taşımaktadırlar. Bu nedenle Türk Vatandaşlığı Kanunu hükümlerinin uluslararası sözleşmelerle uyumluluğuna ilişkin değerlendirmeler özellikle bu iki Sözleşme üzerinde yoğunlaşmaktadır.
Vatansızlık Vatansızlığın önlenmesi Türk Vatandaşlığı Kanunu 1961 tarihli Vatansızlığın Azaltılmasına Dair Birleşmiş Milletler Sözleşmesi Avrupa Vatandaşlık Sözleşmesi
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 31 Aralık 2023 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2023 |
Gönderilme Tarihi | 8 Ekim 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |
The published articles in SLJ are licensed under a
Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License