An Examination Concerning the Institution of Deferral of The Announcement of Verdict Within the Framework of the Annulment Decision of the Constitutional Court

Yıl 2023, Cilt: 11 Sayı: 2, 1271 - 1295, 31.12.2023

Can Canpolat

https://doi.org/10.56701/shd.1375999

Cited By: 1

Öz

The institution of Deferral of The Announcement of Verdict (HAGB), which is a special method for ending criminal disputes, was annulled by the decision of the Constitutional Court (AYM) published in the Official Gazette dated 1.8.2023. This decision is open to discuss in terms of material and procedural aspects. Likewise, whether the legislator will take action regarding the gap that arises after the anullement, if a new regulation is to be adopted, what its scope is going to be and its practical consequences in terms of “ratione temporis” are also matters of debate themselves. The study aims to evaluate the issues that mentioned above by taking into account the function of HAGB and its positive or negative aspects within this framework. In case of the possibility of creating another rule instead of the annuled one, a temporary provision which is able to eliminate problems in terms of “rationare temporis” should be included in the relevant law. About the practice of confiscation, our suggestion is that a new rule should contain similar terms with Article 75 of the Turkish Criminal Code. It has been evaluated that the reason for the annulment of the Constitutional Court regarding the HAGB practice in the crimes of torture committed by public officials is not appropriate.

Anahtar Kelimeler

Deferral Of The Announcement Of Verdict, Pending Conviction, Criminal Justice, Special Prevention, Confiscation, Legal Remedy.

Anayasa Mahkemesinin İptal Kararı Çerçevesinde Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması Müessesesine İlişkin Bir İnceleme

Öz

Ceza uyuşmazlığının sona erdirilmesinde özel bir yöntem olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması (HAGB) müessesesi, Anayasa Mahkemesi’nin (AYM), 1.8.2023 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan kararıyla iptal edilmiştir. Bu karar, çeşitli gerekçelerle ve hem maddi hem de usuli açılardan tartışmaya açıktır. Keza yasama organının, iptal sonrası ortaya çıkan kanun boşluğuna ilişkin herhangi bir tasarrufta bulunup bulunmayacağı, şayet yeni bir düzenleme yoluna gidilecekse bunun mahiyetinin ne olacağı ve bu tür bir düzenlemenin zaman bakımından uygulamaya ilişkin sonuçları da başlı başına tartışma konusudur. Çalışmada, sözü edilen konular, HAGB’nin fonksiyonu ve bu çerçevede olumlu ve olumsuz yönleri dikkate alınarak incelenmiştir. Kanun koyucunun iptal edilenin yerine başka bir kural sevk etmesi olasılığında, ilgili kanunda, zaman bakımından uygulama sorunlarını giderecek tarzda geçici bir hüküm ile müsadere uygulamasında TCK m. 75’tekine benzer bir düzenlemeye yer verilmesi önerilmiş olup kamu görevlilerinin işledikleri işkence suçlarında HAGB uygulamasına yönelik AYM’nin iptal gerekçesinin ise yerinde olmadığı değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması, Askıda Mahkumiyet, Ceza Adaleti, Özel Önleme, Müsadere, Kanun Yolu.

Kaynakça

• Aksoy Retornaz, Eylem. “Beccaria’nın Hapis Cezasına Bakışı Üzerine Bir Değerlendirme”. Türkiye Barolar Birliği Dergisi 112 (2014), 93-106.
• Albayrak, Ilgın. Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması. Ankara: Adalet, 2021.
• Artuk, Mehmet Emin. “Ceza Kanununun Suç Siyaseti Bilimi Açısından Değerlendirilmesi”. Ceza Hukuku Dergisi 1/2 (Aralık 2006), 9-18.
• Artuk, Mehmet Emin. “Türk Ceza Hukukunda Yaptırımlar Sistemi”. Ceza Hukuku Dergisi 2/4 (Ağustos 2007), 61-77.
• Aydın, Devrim. “Ceza Hukukunda Okullar”. Ceza Hukuku Dergisi 6/15 (Nisan 2011), 47-56.
• Ayiter, Ferit. “Sübjektif hak -Hususi kaklara ait tetkikler-“. Adliye Ceridesi 5 inci Sayı (1938), 644-688.
• Beccaria, Cesare. Suçlar ve Cezalar Hakkında. çev. Sami Selçuk. İstanbul: İmge, 2004.
• Beling Ernst. Deutsches Reichsstrafprozeßrecht. Berlin: Walter de Gruyter, 1928.
• Berner, Albert Friedrich. Lehrbuch des deutschen Strafrechts. Leipzig: Verlag von Bernard Tauchniß, 1895.
• Canpolat, Can. “Ceza Muhakemesi Hukukunun Amacı, Objektif gerçeğin keşfi mi? Yargısal bir gerçeklik inşa etmek mi?”. Erciyes Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 15/2 (2020), 451-501.
• Canpolat, Can. “7242 sayılı İnfaz Kanunu Yönünden Amaç ve Sistem Sorunu”. Legalblog (25.4.2020). https://legal.com.tr/blog/
• Centel, Nur-Zafer, Hamide. Ceza Muhakemesi Hukuku. Ankara: Beta, 2021.
• Demirbaş Timur. Ceza Hukuku Genel Hükümler. Ankara: Seçkin 2020.
• Dönmezer, Sulhi-Erman, Sahir. Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku Kısım C. I. İstanbul: Filiz, 1985.
• Dönmezer, Sulhi-Erman, Sahir. Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku C. II. İstanbul: Filiz, 1983.
• Erem Faruk. Ümanist Doktrin Açısından Türk Ceza Hukuku -C. I Genel Hükümler-. Ankara: Sevinç, 1973.
• Frisch Wolfgang. “Zum Zweck der Strafandrohung -Ein Beitrag zur Theorie von der positiven Generalprävention-“, Festschrift für Bernd Schünemann zum 70. Geburtstag am 1. November 2014. Berlin: Walter de Gruyter, 2014.
• Köksal Tuğçe Duygu. Kötü Muamele İddialarının Etkili Soruşturulması Yükümlülüğüne İlişkin Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Kaynakçası. Ankara: Altan Özyurt Matbaacılık, 2019. (Metnin dijitali, https://rm.coe.int/reference-guide-on-decisions-of-the-european-court-of-human-rights-eff/168096953c adresinde yayımlamıştır.)
• Kindhäuser Urs. “Wie man Verbrechen vorbeugt -Zu Cesare Beccarias Konzeption der Kriminalprävention-“, Festschrift für Claus Roxin zum 80. Geburtstag am 15. Mai 2011. Berlin: Walter de Gruyter, 2011.
• Lindner, Charles-Savarese, Margeret. “The Evolution of Probation “Historical Contributions of the Volunteer”, Federal Probation. Washington D.C: June 1984.
• Mezger, Edmund. Strafrecht -Ein Lehrbuch-. Berlin: Duncker&Humblot, 1949.
• Özbek, Mustafa. “Çağdaş Ceza Adaleti Sistemlerinde Alternatif Çözüm Arayışları ve Arabuluculuk Uygulaması”, Ceza Muhakemesi Hukukunda Uzlaşma. ed. Feridun Yenisey. İstanbul: Arıkan, 2005.
• Ritter von Feuerbach, Paul Johann Anselm. Lehrbuch des gemeinen in Deutschland gültigen peinlichen Rechts. Goldbach: Keip Verlag, 1997.
• Roxin, Claus. Kriminalpolitik und Strafrechtssystem. Berlin: Walter de Gruyter, 1970.
• Soyaslan, Doğan. “Cezaların Tecili”, Ceza Hukuku El Kitabı. İstanbul: Beta, 1989.
• Tokgöz, Havva Begüm. “Cezalandırmanın Amacı ve Bu Bağlamda Ütopyalar Üzerine Bir Değerlendirme”. Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 22/1, 2020, 431-467.
• Tümerkan, Somer. “Klasik, Pozitivist Okullarda ve Toplumsal Savunma Hareketinde Ceza Sorumluluğunun Esası”. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası 48/1-4 (1983), 51-71.
• Ünver, Yener-Hakeri, Hakan. Ceza Muhakemesi Hukuku. Ankara: Adalet, 2022.
• von Hippel, Robert. Deutsches Strafrecht -Band I Allgemeine Grundlagen-. Aalen: Scientia Verlag, 1971.
• von Liszt, Franz. Lehrbuch des deutschen Strafrechts. Berlin: J. Guttentag Verlagsbuchhandlung, 1900.
• Wachenfeld, Friedrich. Lehrbuch des deutschen Strafrechts. München: C.H Beck, 1914.
• Yalçın, Can. Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması. Ankara: Seçkin, 2021.
• Yenisey, Feridun-Nuhoğlu, Ayşe. Ceza Muhakemesi Hukuku. Ankara: Seçkin, 2021.
• Yıldırım, Akif. Hükmün Açıklanmasının Geri Bırakılması. Ankara: Seçkin, 2018.