Model şahsiyet olarak takdim edilen Hz. Peygamber (s)’in İslâmî hükümleri koymadaki yetkisi tartışılmazdır. Ancak O, vahye dayalı söylem ve eylemde bulunmasına ve Kur’ân’ı Sünnet’le pratize etmesine rağmen, Sünnet’inin Kur’ân’ı neshedip edemeyeceği tartışma konusu olmuştur. “Peygamber’in emrine aykırı davrananlar, başlarına bir bela gelmesinden veya kendilerine çok elemli bir azap isabet etmesinden sakınsınlar” (24/63) vb. ayetler ve bu ayetlere paralel sahîh hadîsler, Resûlullah’ın icraatlarını Kur’ân gibi temel referans olarak ortaya koyduğu gibi, Darimî’nin dediği gibi “Kitab Sünnet’i neshedemezken Sünnet Kitab’ı nesheder” hükmünü de önümüze koymaktadır. Aksi halde Sünnet’i alegorik bir anlamın ötesine geçemeyecektir. Makalede, Kur’ân ve Sünnet’in ışığı ve alimlerin görüşleri doğrultusunda Sünnet’in Kur’ân’ı nesih boyutu ele alınacak ve tartışılacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2018 |
Gönderilme Tarihi | 17 Eylül 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 2 |
DERGİ TARİHÇESİ
Derginin Önceki Adı | ISSN | YIL |
Siirt Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi | 2148-385X | 2014-2021 |
Yayımlanacak Makalelerin iThenticate İntihal Taraması Zorunludur.