“MealaFîrûz Şerha Qur’anaPîroz” adlı Kur’an-ı Kerim Kürtçe mealde yanlış ifade biçimi, kaynaklarda yer alan yanlış açıklama ve yorumların esas alınmasından veya kaynak dilde var olan mecazî ve daha pek çok edebi kullanım
ve kalıpların göz önünde bulundurulmadan, ilgili söz veya sözcükleri olduğu
gibi hedef dile aktarılması neticesinde kimi âyetler yanlış tercüme edilmiştir.
Bu makalede ilgili tercüme hatalarına örnekler üzerinden temas edilecek ve
doğru olduğunu düşündüğümüz alternatiflerine de yer verilecektir.
Âlûsî, Mahmud b. Abdullah b. Mahmud el-Hüseynî, Rûhu’l-meânî fî tefsîri’lkur’ani’l-âzîmve’s-seb‘i’l-mesanî,(Beyrut: Darûİhyai’t-Türasi’l-Ârabî, ts.).
Bayındır, Abdülaziz, Kur’ân Işığında Doğru Bildiğimiz Yanlışlar, 2. bs.(İstanbul:
Süleymaniye Vakfı yay. 2007).
_____, Kur’an-ı Kerim Meali. (Yayımlanmamıştır)
EbuHayyan, Muhammed b. Yusuf el-Endelüsî (ö. 745/1344),Tefsîrü’l-bahri’lmuhit, thk. Âdil AhmedAbdülmevcûd, Ali Muhammed Mi‘ved, vd.,(Beyrut:
Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye, 1993).
Ebu Ubeyde, Ma’merb. Müsenna et-Teymî, Mecazü’l-kur’an,thk. Muhammed Fuat Sezgin, (Kahire: Mektebetü’l-Hancî, ts.).
Ebüssuûd, Muhammed b. Muhammed el-İmadî, İrşadü’l-akli’s-selim îlamezaya’lkur’ani’l-kerim, (Beyrut: Darûİhyai’t-Türasi’l-Ârabî, ts.).
İbnÂşûr, Muhammed b. Muhammed et-Tûnisî, et-Tahrîrve’t-tenvîr, (Tunus: edDar et-Tûnisiyyeli’n-Neşr, 1984).
İbnÂtıyye, Abdülhak b. Galib el-Endelüsî, el-Müharraru’l-vecîz fî tefsiri’l-kitabi’lâzîz, thk. Abdüsselam Abdüşşafi Muhammed, (Beyrut: Darü’l-Kütübi’lİlmiyye, 2001).
İbnHişâm, Abdullah b. Yusuf b. Ahmed el-Ensârî (ö. 761/1360), Şerhûkatri’n-neda
ve belli’s-seda, (Dimaşk: Darü’l-Hayr, 1990).
Orum, Fatih, “Bir Âyetin Başına Gelenler”, Kitap ve Hikmet Dergisi Temmuz Eylül sayı. 10, (2015), s. 30-39.
Rağıb el-İsfahâni Muhammed b. Hüseyin b. Muhammed, Müfredat elfazi’l-kur’an, thk.:Sefvan Adnan Davûdî, 3. bs.(Beyrut: Darü’l-Kalem Dimaşk ile edDar eş-Şamiyye, 2002).
Râzî,Muhammed b. Ömer b. Hüseyn, Mefatîhu’l-gayb (Tefsîrü’l-kebîr),(Beyrut:
Darü’l-Fikir, 1981).
Reşid Rıza, Muhammed, Tefsiru’l-kur’ani’l-hakim(Tefsîrü’l-menar),(Kahire:
Daru’l-Menar, 1947).
Semîn el-Halebî, Ahmed b. Yusuf b. İbrahim, ed-Dürrü’l-masûn fî ulûmi’l-kitabi’lmeknûn,thk. Ahmet Muhammed el-Harrat, (Dimaşk: Daru’l-Kalem, ts.).
Taberî, EbuCa‘fer Muhammed b. Cerîr, Cami‘u’l-beyân ân te’vilîâyi’l-kur’an, thk.:
Abdullah b. Abdülmühsin, (Kahire: Merkezü’l-Buhûsîve’d-Dirasâti’lÂrabiyyeve’l-İslamiyyebiDarîHecer, 2001).
Zemahşerî, Mahmud b. Ömer, el-Keşşâf ân hakaikiğavamidi’t-tenzîlî ve uyûn’ilekavîlî fî vuhûci’t-te’vîlî, thk. Şeyh Adil Ahmet Abdülmevcut vd.,(Riyad:
Mektebetu’l-Âbîkan, 1998).
Zeccâc, Ebu İshak İbrahim b. es-Serî el-Bağdâdî, Meâni’l-kur’an ve İ’rabuhû,
thk.:AbdülcelilAbduhŞelebî, (Beyrut:Âlemü’l-Kütübî, 1988).