Aidiyet ve Sahip Olma Kavramlarının Animasyonda Kullanımı Üzerine Göstergebilimsel Bir Analiz: The House (2022) Filmi Örneği

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 2, 162 - 187, 31.12.2023

Elif Songür Dağ

Öz

Pandemi döneminde belirli bir süre boyunca insanlar evlerine kapanmak zorunda kaldılar. Bu süreçte “ev” kavramı pek çok farklı açıdan yeniden ele alındı. Bir korunak, bir kale, bir yuva ya da bir zindan. İnsanlara ilişkin ne kadar farklı yaşayış varsa o kadar farklı ev kavramı olmakla birlikte, bu araştırmanın konusu evin bir kavram olarak “aidiyet ve sahip olma” ile ilişkisi olarak belirlenmiştir. Sinematik anlatılardan animasyonda ev konusu bugüne kadar farklı açılardan defalarca ele alınmıştır. Bu araştırma özelinde 2022 yapımı The House filmindeki ‘aidiyet’ ve ‘sahip olma’ kavramlarının söz konusu animasyondaki görsel yansımaları, göstergebilimsel analiz yöntemiyle incelenmiştir. The House adlı animasyonun türü kara komedi ve gerilim olarak tanımlanmıştır. Bu içeriği ile yetişkin animasyonu olarak sınıflandırılan film, birbiriyle ilintili üç öyküden oluşmaktadır. Farklı zamanlarda geçen öyküler, filmin konusu olan ortak mekânı paylaşmaktadır. Çözümlemeler, her üç öyküde “aidiyet ve sahip olma” kavramlarının temsiline odaklanmaktadır. İncelenen sahneler, bu kavramları temsil eden görüntüler olarak seçilmiş ve analiz edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Göstergebilimsel Analiz, Animasyon, The House (2022), Aidiyet ve Sahip Olma, Ev

A Semiotic Analysis on the Use of the C oncepts of Belonging and Possesion in Animation: The Ex ample of The Film The H ouse (2022)

Öz

During the pandemic, people had to stay indoors for a certain period of time. In this process, the concept of “home” was reconsidered in many different ways. As a shelter, a fortress, a home or a dungeon. Although there are as many different concepts of home as there are different lifestyles for people, the subject of this research has been determined as the relationship of home as a concept with “belonging and ownership”.The subject of home in animation, one of the cinematic narratives, has been addressed many times from different angles. In this research, the visual reflections of the concepts of ‘belonging’ and ‘ownership’ in the 2022 film The House are analysed by semiotic analysis method. The genre of the animation The House is defined as dark comedy and thriller. The film, which is classified as an adult animation due to this content of it, consists of three interrelated stories. Set in different times, the stories share a common location, which is the subject of the movie. The analyses focus on the representation of the concepts of “belonging and ownership” in all three stories. The scenes examined were selected and analysed as images representing these concepts.

Anahtar Kelimeler

Semiotic Analysis, Animation, The House (2022), Belonging and Possession, Home

Kaynakça

• Akpulat, H. & Bacaru, A. (2023). Eve açılan kapı: Türk sinemasında kapı temsili. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi. (Ö13), 866-875. DOI: 10.29000/ rumelide.1379234.
• Barthes, R. (1993). Göstergebilimsel serüven. (M. Rifat, & S. Rifat, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Birincioğlu, Y. (2019). Aronofsky sinemasında tüketimin sinematografisi. Medeniyet Sanat Dergisi. 5 (1) , 61-83. https://dergipark.org.tr/en/pub/ medeniyetsanat/issue/50561/534017 adresinden alındı.
• Bridgman, T., Cummings, S., Ballard, J. (2018). Who buillt Maslow’s pyramid? A history of the creation of management studies’ most famous symbol and its implications for management education, Academy of Management Learning ve Education, 1-45.
• Çağırkan, B. (2019). Çokkültürlü toplum yapılarında değişen aidiyet algıları: yeni toplumlar, yeni aidiyetler. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 12(2), 558-573.
• Çakı, C. (2018). Roland Barthes'ın göstergebilimsel çözümlemesi ile Nazi propagandasında engelliler. SDÜ İFADE, 1(2), 66-91.
• Çilingir, A., & Aytekin, C. A. N. (2021). Kim Ki-Duk’un Bin Jip (Boş Ev) Filminin göstergebilimsel çözümlemesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. (46), 162-178.
• Çomak, M., & Yıldız, F. U. (2020). Dr. Nicolaes Tulp’un anatomi dersi adlı tablosunun Peirce’nin göstergebilim yaklaşımıyla çözümlenmesi. Yedi. (24), 83-94.
• De Swaef, E., Roels, M., Bahr, N.L. ve Baeza, P. (Yönetmen), (2022). The House [Film]. Nexus Studio.
• Debord, G. (1996). Gösteri toplumu ve yorumlar. (Ekmekçi, A. ve Taşkent, O., Çev.) Ayrıntı Yayınları
• Erdem, E. (2008). Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisi kuramına göre konutların SWOT analizi ile değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi
• Ergül, Ö. G. N. (2021). Göstergebilimsel imge analizi: ‘Muhsinbey film afişi örneği’. International Journal of Social, 7(14), Humanities and Administrative Sciences
• Fiske, J. (2017). İletişim çalışmalarına giriş. İrvan, S. (Çev.). Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Gökaşan, G. (2017). Digital collage, poster design and stephan bundi: the semiotic analysis of theatre posters. Online Journal of Communication and Media Technologies. Volume: 7 – Issue: 3 July - 2017
• Hançerlioğlu, O. (1989). Felsefe sözlüğü. Cilt 6 (S-T) İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Karaman, P. G. (2020). Kalıcılığın yıkımı üzerine: esneklik ve aidiyet. Tasarım Kuram. 16(30), 77-95.
• Kaya, N. (2019). Sinemitoloji 5: Mother!: Kültür ve Sanat [Video]. YouTube. https://www.youtube.com/watch?v=y8A9XWSXeoc adresinden alındı.
• Lang, J. (2022) Netflix Cleans Up At 2022 juried emmy awards, winning nearly all animation honors, cartoon brew. 12.08.2022 https://www.cartoonbrew. com/awards/2022-juried-emmy-awards-netflix-diabolical-219894.html adresinden alındı.
• Maslow, A.H. (1943). A theory of human motivation. Psychological Review. 50(4), 370-396
• Medin, B. (2019). İktidar, bellek ve sinema. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi (31). 123-146. https://doi.org/10.31123/akil.528294 adresinden alındı.
• Özsarı, M. (2005) Tarihçe, ekoller ve edebiyat ile ilişkisi bakımından semiyotik. www.egeedebiyat.org adresinden alındı.
• Rifat, M. (2018). Homo semioticus ve genel göstergebilim sorunları. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Sayın, Z. (2001). Göstergelerin göstergebilimsel (semiotik) açıdan değerlendirilmesi: Ankara Büyükşehir Belediyesi’nin “Ankara” amblemine bir yaklaşım. Sanat Yazıları, 8. sayı.
• Suner, A. (2006). Hayalet ev: yeni türk sinemasında aidiyet, kimlik ve bellek. Metis Yayınları.
• Taşgüzen, Z. (2021). Pandemi sürecinde ev: gündelik pratikler ve yeni kamusallığın deneyimi. İDEALKENT, Post COVID-19 Effects on Urban Public Spaces, 586- 608. DOI: 10.31198/idealkent.871640 adresinden alındı.
• Tayanç, M. (2022). Mekân ve pandemi: değişen roller ve dönüşen evin halleri. Habitus Toplumbilim Dergisi. 3 (3), 71-96. https://dergipark.org.tr/en/pub/ habitus/issue/69096/1064578 adresinden alındı.
• Makalede Adı Geçen Filmler
• Aronofsky, D. (Yönetmen). (2017). Mother! [Film]. Paramount Pictures.
• Bong Joon Ho (Yönetmen). (2019). Parasite [Film]. CJ Entertainment.
• Cregger, Z. (Yönetmen). (2022). Barbarian. [Film]. Boulder Light Pictures.
• Cornwell, P. (Yönetmen), (2009). Haunting in Connecticut. [Film]. Warner Bros.
• Fincher, D. (Yönetmen). (1999). Fight Club [Film]. 20th Century Studios.
• Kim ki Duk (Yönetmen). (2004). Bin Jip [Film]. Cineclick Asia
• Rosenberg, S. (Yönetmen). (1979). Amityville Horror [Film]. American International Pictures.
• Tarkovski, A. (Yönetmen). 1986. The Sacrifice [Film]. Farago Film.