An Existential Voyage: Once Upon A Time in Anatolia

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 2, 125 - 146, 01.12.2016

Tezcan Kaplan

Öz

Philosophy of existence, which opposed to accept of the tradition of Western philosophy canonized and
instrumentalized mind, is trend that bring man of irrational quality. Philosophy of existence, with this
quality and opposite to as a result of reasoning reached truth, points blind area which is short of
reasoning. In this area, man and life obtain new qualities at existence of uncertain side that deprive of
certain essence, which become functional as inclusive all consept. This kind of view privatived certain
essence about man and life not only at field of philosophy but also at field of cinema indicates reflections.
At Turkish cinema, Nuri Bilge Ceylan is one of directors who produce competent examples in this view.
His film Once Upon a Time in Anatolia which is chosen for this paper come to fore as convenient
example showed themes of existentialism. In this paper, contrast to release detailed information about
existentialism at a different title, trace existentialist themes at each sequence fall with stroll through the
film. In this way, the film comes in possession of an activity which reproduce on the back of existentialist
screen.

Anahtar Kelimeler

Existentialism, Man, Life, Others, Myself, Cinema, Nuri Bilge Ceylan

Varoluşsal Bir Yolculuk: Bir Zamanlar Anadolu’da

Öz

Varoluş felsefesi, Batı felsefesi geleneğinin aklı yücelten ve onu araçsallaştıran kabullerine karşı çıkarak, insanın irrasyonel niteliğini öne çıkarmaya çalışan bir akımdır. Varoluş felsefesi, bu niteliğiyle, uslamlamanın bir sonucu olarak varılan hakikatin karşısına, usun yetemeyeceği kör bir alana işaret etmektedir. Bu alanda insan ve yaşam, her şeyin kendisine dönük olarak işlevsellik kazandığı belirli bir öz’den mahrum bırakılarak, farklı bir zemin üzerinde, varoluşun belirsiz kıyılarında dolaşan yeni nitelikler kazanmıştır. İnsana ve yaşama dair, belli bir muhtevadan yoksun bırakan böylesi tekinsiz bir bakış, sadece felsefe alanında değil, sinema alanında da yansımalarını göstermiştir. Türk sinemasında, bu bakışın en yetkin örneklerini veren yönetmenlerden birisi ise, Nuri Bilge Ceylan’dır. Yönetmenin bu çalışma için seçilen Bir Zamanlar Anadolu’da filmi, varoluş felsefesinin temel izleklerini sunması açısından uygun bir örnek olarak öne çıkmaktadır. Bu çalışmada, varoluşçuluğa dair ayrı bir başlık/lar altında detaylı bilgiler verilmeyecek olup, film boyunca çıkılacak yolculuğun rastlanılan her bir durağında varoluşçu temaların izi sürülecektir. Böylelikle film, varoluşçu bir perdenin ardından yeniden üretime sokulan bir etkinlik haline gelecektir.

Anahtar Kelimeler

Varoluşçuluk, İnsan, Yaşam, Başkaları, Ben, Sinema, Nuri Bilge Ceylan