Peygamber
mirası olan hadis ve sünnetin doğru bir şekilde anlaşılmasına yönelik çabalar
sahabeyle başlamış sonraki dönemlerde artarak devam etmiştir. İlk etapta
bireysel soru ve cevaplar şeklinde tezahür eden bu çabalar, tedvin ve tasnif
döneminden sonra şerh vb. faaliyetler olarak kendini göstermiştir. Müstakil hadis eserlerine yönelik şerh
çalışmalarının ilk ürünü hicri IV. asır itibariyle vücuda getirilmiş, sonraki
asırlarda bu türden eserlerin sayısı artarak devam etmiştir. Hadislerin
anlaşılması ve yorumlanmasına yönelik ortaya çıkan bu eserlerden biri de yakın
bir dönemde (XIX. yüzyılda) Hind bölgesinde Ebû Dâvûd’un Sünen’i üzerine
Azîmâbâdî (ö. 1911) tarafından yazılan Avnu'l-Ma'bûd adlı şerhtir. Bu şerhin
tanınması ve tanıtılması Hind bölgesinde hadis ilmine yönelik çalışmalara da
ışık tutacaktır. Nurullah Agitoğlu tarafından yazılan Hindistan Ehl-i Hadis
Ekolünde Şerh Geleneği -Azîmâbâdî’nin (ö. 1911) Avnu’l-Ma’bûd Adlı Eseri adlı
çalışma, bu yönde sarfedilmiş çabanın bir ürünüdür. Geniş çerçevede şerh
geleneği dar çerçevede ise Azîmâbâdî’nin Avnu'l-Ma'bûd adlı eserinin tanınması
adına bu çalışma önem arz etmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | KİTAP TANITIMI VE DEĞERLENDİRME |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 27 Ağustos 2019 |
Kabul Tarihi | 14 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |
Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.