Süfyan es-Sevrî (ö. 161) fıkıh mezheplerinin teşekkül ettiği hicri II. Asırda Ebû Hanîfe ile çağdaş ve fıkıhta “müstakil bir mezhep sahibi” bir âlim olarak bilinmektedir. “Sevrî mezhebi” siyasi, sosyal, vb. sebeplerle hicri VII. asra kadar varlığını sürdürebilmiştir. Süfyan es-Sevrî’nin İslam miras hukukuna ait “el-Ferâiz” isimli eseri dışında günümüze kadar ulaşmış usûl ve fürû’i fıkha dair bir eseri de bulunmamaktadır. Bu çalışmada Süfyan es-Sevrî’nin, kaynaklarda dağınık halde olup bize intikal eden görüşlerinden hareketle içtihatlarında Kitâb ve Sünneti/Hadisi kullanırken hangi kriterleri esas aldığı tespit edilmeye çalışılmıştır. Ayrıca yer yer diğer mezhep imamlarının görüşlerinden ve kullanmış oldukları usûlllerden de mukâyeseli olarak faydalanılmıştır.
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Eylül 2016 |
Gönderilme Tarihi | 18 Kasım 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 7 Sayı: 14 |
Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.