Endülüs tefsir geleneğinin ilk dönem
müfessirlerinden olan İbn Ebî Zemenîn’in (ö. 399/1008) Tefsîru’l-Kur’âni’l-‘Azîz
adlı eseri, Yahyâ b. Sellâm’ın (ö. 200/815) tefsirinin bir muhtasarı hüviyetindedir. Müellif, bu eseri ihtisar etmekle
kalmamış, ona özellikle filolojik anlamda büyük katkı sağlamıştır. Eserinde
istişhâd metoduna büyük önem veren müfessir, istişhâd unsurlarından olan Arap
şiirini tefsirinde sıkça kullanmıştır. Bu çalışmada İbn Ebî Zemenîn’in hangi
şairleri istişhâda esas kabul ettiği ve şiirle istişhâdı kullanış yöntemi ele
alınmıştır. Böylece ilk dönem Endülüs tefsirinde eski Arap şiirinin önemi ve
kaynaklık derecesine dikkat çekilmeye çalışılmıştır.
İbn Ebî Zemenîn Yahyâ b. Sellâm istişhâd metodu Endülüs’te tefsir eski Arap şiiri
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2017 |
Gönderilme Tarihi | 12 Nisan 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 8 Sayı: 16 |
Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.