Mâverdî Kur’ân, Hadis, Hulefâ-i Râşidîn Dönemi uygulamaları ve İslam
hukukçularının görüşleri çerçevesinde bir hilafet nazariyesi oluşturmuştur. Bu nazariyenin
amacı, hükmü, temel yapısı ve işleyişi onun Ahkâmü’s-Sultâniyye isimli eserinde detaylı bir şekilde
açıklanmaktadır. Makalemizde; Mâverdî’nin hilafet nazariyesinin dinî değeri/bağlayıcılığı,
temel unsurları, işleyişi ve tutarlılığı siyaset felsefesi açısından
değerlendirilmekte ve ana hatlarıyla şu tespitler yapılmaktadır: Müellifin, hilafetin hükmü vacip olarak
değerlendirmesi, halifenin Kureyş kabilesinden olması gerektiği ve halefin
selefi ataması hususunda icmaın bulunduğu şeklindeki görüş/yaklaşımları
İslam’ın siyasetle ilgili temel prensiplerinin yanı sıra siyaset felsefesi
açısından problemli yaklaşımlardır. Ayrıca Mâverdî teoride dinin bir parçası
olarak gördüğü Dört Halife Dönemindeki hilafeti savunduğu halde, pratikte, saltanatla
yönetilen Abbasîler döneminde kadılkudatlık, halife müsteşarlığı ve diplomatlık
gibi üst düzey görevler üstlenmiştir. Bu durum ise bir çelişki oluşturmaktadır.
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2017 |
Gönderilme Tarihi | 5 Haziran 2017 |
Kabul Tarihi | 20 Ağustos 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 8 Sayı: 17 |
Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.