İbn Zeydûn, hicri 5., miladi 11. yüzyılda
Endülüs’te Mulûkut’-tavâif döneminde yaşamış bir şair ve ediptir. Ayrıca iki
emirlikte kâtiplik, elçilik, vezirlik, başvezirlik gibi yüksek düzeyde
görevlerde bulunmuş bir devlet adamıdır. Bunların yanında tefsir, hadis, fıkıh,
tarih, coğrafya gibi dinî ve sosyal alanlarda muhtelif ilimlerle meşgul
olmuştur. İbn Zeydûn’un şiirleri
akıcılık, lirizm ve ahenk yönüyle doğulu-batılı birçok şair için ilham kaynağı
olmuştur. Özellikle onun aşk temalı şiirleri, içten, samimi ve etkili olma
özellikleri sayesinde edebî çevrede hayranlık uyandırmıştır. Bunun yanında
tabiat ve tasvir de şairin başarılı kabul edildiği konulardır. Bu yüzden İbn
Zeydûn, “tabiat ve aşk şairi” olarak kabul edilmiştir. Onun şiirlerinde klasik
Arap şiiri formununun yeni bir yüzü vardır. Bu özelliğiyle neo-klasik
şairlerden sayılmıştır. Bütün bunlara ek olarak İbn Zeydûn’un şiirleri, sosyal
zümreler, giyim, kuşam, ziynet, temizlik, hapis hayatı ve eğlence hayatı gibi
Endülüs sosyal hayatına dair önemli ipuçlar barındırmaktadır. Bu makalede İbn
Zeydûn’un hayatından kısaca bahsedilmiş, Endülüs’te genel olarak sosyal hayat
özetlenmiş ve İbn Zeydûn’un şiirinde yer alan Endülüs sosyal hayatına dair
enstrümanlar ele alınmıştır.
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2017 |
Gönderilme Tarihi | 8 Eylül 2017 |
Kabul Tarihi | 19 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 8 Sayı: 18 |
Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.