Hıristiyanlar ve Müslümanlar için önem taşıyan İstanbul, II. Mehmet’in 29 Mayıs 1453’te şehrin fethi ile sonuçlanan mücadelesinin şanlı nişanesi tezahüründe Ayasofya “kılıç hakkı” olarak camiye çevrilmiş, böylelikle İstanbul hâkimiyetinin bir sembolü olarak görülmüştür. Türkler için “kılıç hakkı” olarak sembolleşen Ayasofya, Yunanlar içinse Hıristiyan dünyasına indirilen bir darbe olarak algılanmış, böylelikle Psikopolitik yolculuk başlamıştır.
Bu çalışmada, geçmişin izlerini taşıyan mana abidesi olarak Ayasofya’nın sembol bir mabed iken hem Müslümanlar hem de Hıristiyanlar için kolektif hafızalarda nasıl seçilmiş travmaya dönüştüğü ele alınmıştır. Simgesel olarak büyük öneme haiz olan kilise, cami, müze ve yeniden cami olarak statik yapısında yaşanan çeşitli sorunlarla psikolojik kırılmalar yaşayan Ayasofya simgesel önemini kaybetmemiş, ortak hafıza ve ulusal kimlikle ilişkilendirilerek bir Anamnesis (hatırlama) olarak tarihsel bir olgu olagelmiştir. Ayrı ayrı bir geçiş nesnesi konumunda bulunan bu mabed, kaybedilen kimlik için bir hatırlama nesnesi olmuş, böylece kaybedilen kimliğin sembolü olarak simgeleşmiştir.
Ayasofya Kılıç hakkı Kolektif Hafıza Seçilmiş Travma Hatırlama
Istanbul is important for Christians and Muslims. With the manifestation of glorious engagement of Sultan Mehmet II's struggle that resulted in the conquest of the city on May 29, 1453, Hagia Sophia was converted into a mosque as a "sword right" and thus it was seen as a symbol of Istanbul domination. Symbolized as the “sword right” for the Turks, Hagia Sophia was perceived as a blow to the Christian world for the Greeks, and thus a Psychopolitical journey began.
In this study, as a monument of meaning bearing the traces of the past, it has been discussed how Hagia Sophia turned into a chosen trauma in collective memories for both Muslims and Christians while it was a symbolic temple. Hagia Sophia, which suffered from psychological breakdowns in its static structure as a church, mosque, museum and re-mosque; and which has had great symbolic importance; has not lost its symbolic importance and has become a historical phenomenon as an Anamnesis by being associated with common memory and national identity. This shrine, which is a separate object of transition, has become an object of remembering for the lost identity, thus symbolizing the lost identity as a symbol.
Hagia Sophia Right to Sword Collective Memory Chosen Trauma Anamnesis
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | SOSYAL VE BEŞERİ BİLİMLER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ağustos 2021 |
Gönderilme Tarihi | 30 Nisan 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |