Temsili demokrasi düşüncesi, yirminci yüzyıl boyunca etkili ve nispeten baskın bir demokrasi anlayışı olmuştur. Bu nedenle; temsili demokrasi, onun kurumları ve şu karar alma prosedürlerine odaklanan ve giderek gelişen bir akademik literatür oluşmuştur: seçimler, oy verme ve temsilcilerin rolleri ve işlevleri.Özellikle temsili demokrasinin işlevleri ele alındıında, Jonathan Macey, demokrasinin “hükümeti meşrulaştırmaya mı yoksa denetlemeye mi” hizmet etmesi gerektiği konusunda hayati bir soru sorar. Bu çalışma, hem temsil kavramını hem de akademik literatürde sıklıkla atıf yapılan temsili demokrasi tanım ve anlayışlarını inceleyerek bu soruya yanıt vermeyi amaçlamaktadır. Bu inceleme, demokrasinin normatif ve kurumsal olmak üzere iki boyutu olduğu bakış açısıyla yapılmıştır. İnceleme sonucunda, sıkça atıfta bulunulan temsil ve temsili demokrasi kavramına yönelik bazı yaklaşımların demokrasiyi meşrulaştırıcı bir faktör olarak gördüğünü, bazılarının ise demokrasinin bir denetleme işlevine sahip olduğunu savunduğunu ortaya koymuştur. Demokrasinin meşrulaştırıcı işlevi, herhangi bir (temsili) demokrasi anlayışında yerleşik olarak bulunabilecek ve bu anlayışlar tarafından ortak olarak paylaşılabilcek tarafsız bir niteliğe sahipken, denetleme işlevi daha çok normatif bir niteliğe sahip liberal bir içerik taşımaktadır.
The notion of representative democracy has been an influential and relatively dominant understanding of democracy throughout the twentieth century. A growing body of scholarly literature has therefore emerged focusing on representative democracy, its institutions, and the following decision-making procedures: elections, voting, and the roles and functions of representatives. Given especially the functions of representative democracy, Jonathan R. Macey raises a crucial question of whether democracy should “serve either to legitimize or to check government”. This study aims to answer this question by examining both the concept of representation and the oft-cited definitions and understandings of representative democracy in the scholarly literature. This examination is undertaken with the perspective that democracy has two dimensions: normative and institutional dimensions. As a result of the examination, it has been revealed that while some oft-cited perspectives on the concept of representation and representative democracy regard democracy as a legitimizing factor, some regard that it has a checking function. While the legitimizing function of democracy stands as a more neutral attribution embedded in and can be shared by any understanding of (representative) democracy, the checking function has a liberal content with a normative quality.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | SOSYAL VE BEŞERİ BİLİMLER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Kasım 2021 |
Gönderilme Tarihi | 7 Eylül 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |