Amaç:
Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinde Temporomandibular eklem (TME)
disfonksiyon gelişme riskini değerlendirmek ve risk düzeyinin yaşam kalitesi,
boyun disabilitesi ve psikolojik durum ile ilişkisini incelemektir.
Gereç ve Yöntemler: Dahil edilme ve dışlanma
kriterlerine göre sağlık bilimleri fakültesindeki 197 gönüllü öğrenci değerlendirildi.
Değerlendirmede
disfonksiyon gelişme riski TME ile ilişkili semptomların varlığı, psikolojik
durumu Beck Depresyon ölçeği, yaşam kalitesi SF-36 ve ağrıya dayalı disabilite
durumu Northwick Park Boyun Ağrı anketi ile değerlendirildi. İstatistiksel
analizlerde One-way Anova ve Spearman Korelasyon analizinden yararlanıldı.
Bulgular:
Çalışmaya 197 üniversite öğrencisi (yaş ort: 20,79±2,13 yıl) alındı.
Öğrencilerin %81,7’sinde TME bozuklukları ile ilgili en az bir semptom taşıdığı
saptandı. TME disfonksiyon risk düzeyine göre boyun ağrısına bağlı disabilite
düzeyi, psikolojik durum, ve yaşam
kalitesi arasında anlamlı fark olduğu saptandı (bütün değerler için p<0,01).
Çalışmamızda öğrencilerin semptom
sayısı ile boyun ağrısına bağlı disabilite şiddeti (r=0,397, p<0,0001) ve psikolojik
durum arasında pozitif (r= 0,279, p<0,0001), SF-36 fiziksel (r= -0,328,
p<0,0001) ve mental komponentleri arasında (r= -0,305, p<0,0001) negatif
ilişki saptandı.
Sonuç: Araştırmamıza göre Sağlık Bilimleri
Öğrencilerinin genel olarak % 80’den fazlası en az bir TME disfonksiyon
belirtisi göstermektedir. Temporomandibular eklem ile ilgili problem riskindeki
bu artış eklemin biyomekanik olarak komşu vücut segmentlerini etkiliyor oluşu,
disfonksiyonun disabilite, yaşam kalitesi ve psikolojik durumundaki bozulma ile
olan yakın ilişkisine bağlanabilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Haziran 2019 |
Gönderilme Tarihi | 30 Kasım 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |
SMJ'de yayınlanan makaleler, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı kapsamında lisanslanır