The antibiotic resistance of Enterococcus strains isolated from blood cultures

Yıl 2013, Cilt: 3 Sayı: 2, 76 - 79, 01.06.2013

Mustafa Berktaş Aytekin Çıkman Mehmet Parlak Hüseyin Güdücüoğlu Ayşe Özkaçmaz

https://doi.org/10.5505/sakaryamj.2013.99608

Cited By: 1

Öz

Objective: Enterococci species increasingly gain importance among community-acquired and hospital-acquired infection factors. The aim of this study was to determine the resistance of Enterococcus species from our region.Materials and Methods: A total of 113 Enterococcus strains isolated from blood cultures sent to our laboratory were included in the study. Catalase-negative, pyrolidonyl aryl amidase (PYR-Oxoid)-positive, Gram-positive cocci with compatible colonial morphology on blood agar were identified as Enterococci. Results: Distribution of isolated Enteroccocus strains by clinics was as follows: 31% Pediatrics, 28% Anesthesia-Intensive Care Unit, 13% Chest Diseases, 3% Infectious Diseases, 5% Gynecology 5% Brain Surgery, 5% Internal Medicine and 8% other clinics. Distribution of isolated Enteroccocus strains by type was as follows: Enterococcus faecium 76, Enterococcus faecalis 31, Enterococcus casseliflavus/gallinarum 3 and Enterococcus hirae 3. The resistance rates of isolated Enterococcus species to various antibiotics are given in the table. While all E.faecalis strains were found susceptible to vancomycin and teicoplanin, E.faecium strains' resistance rate was 24%, which is the most important finding of this study. No resistance to lincosamide was detected. Daptomycin, included in the study afterwards in accordance with Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI)'s recomendation was tested on 12 E.faecalis strains and no resistance was detected. Conclusions: Enterococcus strains with their high antimicrobial resistance rates show significant difference in resistance between species. Therefore, species identification and antibiotics resistance determination will be a useful guide for empiric therapy.

Anahtar Kelimeler

Enterococcus, blood culture, antimicrobial resistance

an Kültürlerinden İzole Edilen Enterokok Suşlarının Antibiyotik Direnci

Öz

Giriş: Enterokok türleri, toplum ve hastane kökenli infeksiyon etkenleri arasında giderek önem kazanmaktadır. Çalışmada, enterokok türlerinin bölgemizdeki direnç durumlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya laboratuvarımıza gönderilen kan kültürlerinden izole edilen 113 enterokok suşu alınmıştır. Kanlı agarda uygun koloni morfolojisine sahip, katalaz testi negatif ve pyrolidonyl aryl amidase (PYR-Oxoid) testi pozitif olan Gram pozitif koklar enterokok olarak tanımlanmıştır. Suşların tür düzeyinde identifikasyonu ile antibiyotik duyarlılık testlerinde BD Phoenix (Becton Dickinson, USA) otomatize mikrobiyoloji sisteminden yararlanılmıştır. Bulgular: İzole edilen enterokok suşlarının kliniklere göre dağılımında; Pediatri %31, Anestezi Yoğun Bakım %28, Göğüs Hastalıkları %13, Enfeksiyon Hastalıkları % 5, Kadın Doğum %5, Beyin Cerrahi %5, İç Hastalıkları %5 ve diğer klinikler %8 olarak belirlenmiştir. Enterokok suşlarının türlere göre dağılımı incelediğinde; 76'sı Enterococcus faecium, 31'i Enterococcus faecalis, 3'eri Enterococcus casseliflavus/gallinarum ve Enterococcus hirae olarak belirlenmiştir. İzole edilen enterokok türlerinin çeşitli antibiyotiklere direnç oranları tabloda verilmiştir. E.faecalis suşlarının tümü vankomisin ve teikoplanine duyarlı olarak bulunurken E.faecium suşlarında %24 oranında direnç saptanması çalışmanın en dikkat çekici bulgusu olarak görülmüştür. Linezolide direnç saptanmamıştır. Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI)'nin önerileri doğrultusunda çalışmaya sonradan dahil edilen daptomisin, 12 E.faecalis suşunda kullanılmış ve dirençli suşa rastlanmamıştır. Sonuç: Antibiyotiklere karşı direnç oranlarının yüksek olduğu enterokok suşlarında, türler arasında belirgin bir direnç farkı olması nedeniyle izole edilen suşların tür ayrımı ve antibiyotik direncinin belirlenmesi, ampirik tedavide yol gösterici olacaktır.

Anahtar Kelimeler

antibiyotik direnci, enterokok, kan kültürü

Kaynakça

• Teixeira LM, Siqueira Carvalho MdG, Facklam RR (Çeviren Ö.Akan). Enterococcus “Murray PR, Baron EJ, Jorgensen JH, Landry ML, Pfaller MA (eds) (Çeviri ed: A.Başustaoğlu): Klinik Mikrobiyoloji, 9.baskı” kitabında s.430-442, Atlas Kitapçılık, Ankara (2009).
• Taşbakan MI. Vankomisine dirençli enterokok olguları. ANKEM Derg 2010;24(Ek 2):82-84.
• Sava IG, Heikens E, Huebner J. Pathogenesis and immunity in enterococcal infections. Clin Microbiol Infect 2010;16:533-540.
• De Fátima Silva Lopes M, Ribeiro T, Abrantes M, Figueiredo Marques JJ, Tenreiro R, Crespo MT. Antimicrobial resistance profiles of dairy and clinical isolates and type strains of enterococci. Int J Food Microbiol 2005;103:191-198.
• Fisher K, Phillips C. The ecology, epidemiology and virulence of Enterococcus. Microbiology 2009;155:1749-1757.
• Conceição N, Oliveira CD, Silva PR, Avila BG, Oliveira AG. Trends in antimicrobial resistance among clinical isolates of enterococci in a Brazilian tertiary hospital: a 4-year study. Rev Soc Bras Med Trop 2011 Apr 1. pii: S0037-86822011005000009.
• Aguş N, Sarıca N, Özkalay N, Cengiz A: Klinik örneklerden izole edilen enterokok suşlarının antibiyotik direnci. ANKEM Derg 2006;20:145-147.
• Foulquié Moreno MR, Sarantinopoulos P, Tsakalidou E, De Vuyst L. The role and application of enterococci in food and health. Int J Food Microbiol 2006;106:1-24.
• Sood S, Malhotra M, Das BK, Kapil A. Enterococcal infections & antimicrobial resistance. Indian J Med Res 2008;128:111-121.
• Gales AC, Sader HS, Ribeiro J, Zoccoli C, Barth A, Pignatari AC. Antimicrobial susceptibility of Gram-positive bacteria isolated in Brazilian hospitals participating in the SENTRY Program (2005- 2008). Braz J Infect Dis 2009;13:90-98.
• Meriç M, Rüzgar M, Gündeş S, Willke A. Hastanede yatan hastalardan izole edilen enterokok türleri ve antibiyotiklere direnç durumu. ANKEM Derg 2004;18:141-144.
• Gazi H, Kurutepe S, Sürücüoğlu S, Ecemiş T, Özbakkaloğlu B. Hastane kökenli Enterococcus faecalis ve Enterococcus faecium suşlarında antimikrobiyal direnç. ANKEM Derg 2004;18:49-52.
• Mert Dinç B, Aykut Arca E, Yağcı S, Karabiber N. Çeşitli klinik örneklerden izole edilen Enterococcus faecalis ve Enterococcus faecium suşlarında in-vitro antibiyotik duyarlılığı. Türk Hij Den Biyol Dergisi 2009;66:117-121.
• Sümerkan B. Streptococcus pneumoniae ve enterokoklarda antibiyotik direnci: 2003-2004 Türkiye haritası. ANKEM Derg 2005;19(Ek 2):61-65.
• Ersoy Y, Bayraktar M, Fırat M, Yağmur M, Durmaz R. Klinik örneklerden izole edilen enterokok suşlarının antibiyotik duyarlılıkları. ANKEM Derg 2005;19:92-96.
• Hoşgör M, Çavuşoğlu C, Tünger A, Özinel MA. Enterokoklarda yüksek düzey aminoglikozid direnci. İnfeksiyon Derg 1997;11:7-9.
• Patterson JE, Sweeney AH, Simms M et al. An analysis of 110 serious enterococcal infections: Epidemiology, antibiotic susceptibility and outcome. Medicine 1995;74:191-200.
• Ünlü M, Vardar Ünlü G, Bakıcı MZ, Şahin A. Klinik örneklerden soyutlanan Enterococcus faecalis ve Enterococcus faecium kökenlerinin çeşitli antibiyotiklere direnci. İnfeksiyon Derg 2002;16(4):471-475.