Glioblastoma
multiform (GBM), primer beyin tümörleri arasında en sık görülen agresif bir
malign kanser türüdür. Tümörün cerrahi rezeksiyonu, radyoterapi ve kemoterapi
sonucu hastanın sağkalım süresi maximum 24 aya kadar uzatılabilmiştir. Bu
hastalığın tedavisinde karşılaşılan en büyük zorluk tümörün kendi doğasındaki
karmaşıklık ve ilaç direncine karşı oluşan sayısız mekanizmaya dayanmaktadır. Hastanın
rutin takibinde yapılan Manyetik rezonans görüntüleme (MRI) tümörün alindığı
bölgede tekrarlaması rezeksiyon sonrasında kalan az saydaki kanser hücrelerin
öldürülememiş olabileceğini düşündürmüştür. Tedaviye direnç gösteren hücrelerin
GBM ‘de bulunan heterojenik hücre populasyonu içindeki kanser hücrelerinden
farklı özelliğe sahip olan hücreler olduğu öne sürülmüştür. Bu hücrelerin kök
hücrelere benzer olarak simetrik ve asimetrik çoğalma kabiliyetine sahip
oldukları ve kök hücre beliteçleri taşıdıkları gösterilmiştir. Glioblastoma
kemoterapisinde kullanılan Temozolomid (TMZ) DNA da oluşturduğu hasar sonucu hücreleri
G2/M hücre fazında durdurularak apoptosize sürüklemektedirler. DNA hasarlarının
tamiri O6-metilguanin metiltransferaz (MGMT) enzimi tarafından yapılmaktadır. Bazı GBM hastalarında bu enzimin expresyonun
yüksek oluşu tedaviye karşı oluşan direnç ile ilişkilendirilmiştir. TMZ
sitotoksitesine karşı oluşan diğer bir mekanizmada GBM de bulunan kanser kök
hücrelerin (KKH) gösterdikleri direnç olabilir.
Glioblastoma multiform (GBM); Kanser kök hücreleri; Temozolomid; Kanser tedavisi; Kemoterapi
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 7 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 2 |
SMJ'de yayınlanan makaleler, Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı kapsamında lisanslanır