Epilepsi Cerrahisi Sonrası Geç Başlangıçlı Kleptomani: Bir Olgu Sunumu

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 4, 725 - 732, 16.12.2019

Pınar Sivrikaya Çiçek Hocaoğlu

https://doi.org/10.31832/smj.597729

Öz

 Kleptomani, kişisel kullanım ya
da parasal değeri için gereksinme duyulmayan nesneleri tekrarlayıcı biçimde
çalmaya yönelik dürtülere karşı koyamama olarak tanımlanan bir ruhsal
bozukluktur. Kişilerin engelleyemedikleri bu davranışlarından duydukları utanç
ve adli hırsızlık vakaları ile karışmaları sebebiyle yapılan çalışmaların
yetersiz olmasından dolayı etiyolojisi, yaygınlığı ve tedavisine yönelik
bilgiler kısıtlıdır. Genellikle ergenlik 
döneminde başlar ve sıklıkla ilerleyen yaşlarda da klinik tablo devam
eder. Kleptomani etiyolojisine yönelik olarak psikodinamik yaklaşımlar üzerinde
de durulmuştur.  Kleptomani duygudurum
bozuklukları, obsesif kompulsif bozukluk, madde kötüye kullanımı ile birlikte
olabileceği gibi organik beyin patolojilerinde de ortaya çıkabilir. Aynı
zamanda epileptik kişilik geliştiren bireylerde de kleptomani vakalarına
rastlamıştır. Tedaviye yönelik olarak seçici serotonin gerialım inhibitörleri, duygudurum
dengeleyiciler, antipsikotikler, opioid antagonistlerinin kullanıldığı çalışmalar
olmakla birlikte antiepileptiklerin de kullanıldığı  vakalara rastlanmıştır. Bu
çalışmada temporal lob kaynaklı epilepsi nedeniyle, uzun süre antiepileptik
kullanımını takiben epilepsi cerrahisi geçiren bir hastada, operasyon sonrası
gelişen geç başlangıçlı bir kleptomani tablosu sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Kleptomani, geç başlangıç

Destekleyen Kurum

YOK

Kaynakça

• 1. Sipowicz J, Kujawski R. Kleptomania or common theft - diagnostic and judicial difficulties. Psychiatr Pol 2018; 28;52(1):81-92.2.Blum AW, Odlaug BL, Redden SA, Grant JE. Stealing behavior and impulsivity in individuals with kleptomania who have been arrested for shoplifting. Compr Psychiatry 2018;80:186-191.3.Birkhoff JM, Garberi C, Re L. The behavioral variant of frontotemporal dementia: An analysis of the literature and a case report. Int J Law Psychiatry 2016;47:157-63.